Saat 11:30.
Kar yağışlı bir gün.New York sokakları , kar yağdığında daha bi güzel olurdu.
Çok insan olmazdı. Özellikle çocukların kar sevinci görülmeye değecek cinsten. Lakin son zamanlarda telefon katili yüzünden herkes içine kapanık , ve sokaklarda yürürken içinde bi ürperti olmaya başlamıştı. Özelliklede geceleri. Kim korkmazdı ki. Ve özellikle Diana bu durumdan hiç memnun değildi. Diana Meggie'nin dert ortağı , sırdaşı , kardeşi olarak gördüğü yirmili yaşlarda esmer tenli , güzel bir kızdı. Ve Diana artık içine kapanmıştı. Çünkü Meggie'nin arkadaşıydı.Telefon çaldı.
Arayan sevgilisi Cristian'dı.
Saat 13:00- Alo Diana
- Efendim aşkım.
- Napıyorsun?
- Evdeyim Cristian sen?
- Bar'a geldim şimdi.
- Bar mı ? Kızlarda var mı?
- Bi hayli fazlalar.
- Gitmek için kimden izin aldın?
- Kendimden.
- Niye böyle yapıyosun?
- Senden ayrılmak istiyorum.
- Ne ne ne ?
- Duydun işte.
- Seviyorum demen yalanmıydı?
- Değildi. Ama içinde bulunduğumuz durum bunu gerektiriyor.
- Durum ne ?
- Sen Meggie'nin arkadaşısın.
- Bu yüzden mi?
- Evet.
- Sen korkak bi ödleğin tekisin Cristian.
- İltifatlarin beni onur sahibi yapıyor Diana.
- Defol seni erkek bozuntusu.Diyerek telefonu kapattı Diana. Sevgilisi terk etmişti. Ağlamaya başladı. Ve galiba iş iyice ciddiye binmişti. Diana yalnızdı. Korkuyordu. Ve hızla odaların kilidini kapattığına emin olmak için tüm kapıları kontrol etti. Kilitliydi. Salona geçti. Televizyonu açtı. Televizyon son zamanlarda yapılan Teleferikten bahsediyordu. Diana içi içine sığmıyordu. Kafa dağıtması lazımdı. O teleferiğe gidecekti. Ama şimdi uyumalıydı. Kendini iyi hissetmişti. Uyumak için yatağına gitti.
Saat 19:00
Cristian bardan çıkıyordu. Sarhoşdu. Ve tam çıkarken telefonu çaldı.- Alo
- Kimsiniz?
- Kim olmamı isterdin?
- Kimsin dedim.!
- Bana sesini yükseltme , içtiysen ağzına iç.
- İçtiğimi nerden biliyosun?
- Sesinden. Bırakta anlayalım domuz leşi gibisin.
- Niye aradın?
- Diana'yı niçin bıraktın?
- Sanane.
- Katilden mi korkuyorsun?
- Ne alaka? Şuan yanımda olsa bile korkmam
- Mmm eminmisin?
- Sen kimsin?
- Yani şuanda yanında olsa ilk önce seni pataklasa sonra bıçağının karnına dayasa korkmassın yani?
- Hiç bir şey umrumda değil.
- Senden korktum Cristian.
- Otoparktayım , kapatmam lazım.
- Biliyorum.
- Nerden biliyosun?
- Sağ duvara bak.Sağ duvara baktı. Ve telefonu kapattı Cristian. Duvarda Cristian yazıyordu. Kırmızı renkle yazılmıştı. Telefon yine çaldı.
- Cristian telefonu niye kapattın? Gayet güzel konuşuyorduk.
- Sen kimsin!?
- Çok mu öğrenmek istiyorsun?
- Evet.
- Otoparkta ki önündeki P2 ye bak.
- Nerdesin ? P2 de değilsin.
- Dikkatli bak.
- Orda değilsin?
- Değilim evet çünkü arkandayım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TELEFON KATİLİ
KorkuAnsızın tanımadığınız birinden telefon gelse ne yapardınız? Bir tarafta kurbanlarıyla oyun oynayıp öldürmekten zevk alan bi seri katil , diğer yanda katilden kaçmaya çalışan insanlar. Bir solukta okuyacaksınız..