Chapter 16

254 6 1
                                    

Lem's POV (kasabay ito ng nangyari last chapter nung nakidnap si rian)

"Why do you look so... uhh. I can't really explain it but. Why??"

Yan kaagadang bungad niya pagkauwi ko.

umakyat kaagad ako sa kwarto at inayos ang gamit ko.

"you are really that desperate to find her?"

i nodded as an answer and just focused on fixing my things.

"Going back there means giving up your freedom you know."

isinukbit ko sa balikat ang bag ko at seryosong tumingin sakin

"Well, if it's for her sake i'd be glad to give up my freedom." i smiled and placed my hand on her head "So are you coming or not?"

umiwas siya ng tingin sakin kaya alam ko na agad ang isasagot niya.

"No. Because im daring you, if you still want to see me then you have to come home. You got that?"

She stood up and then hugged me. so i hugged her back.

"Take care of yourself okay? don't go out unless someone is with you. And don't be reckless when you are--"
"Lem! Im not a baby okay? And you already told me those last night! Im already sick of hearing it!"

"I just can't afford to lose you either." i said then chuckled and messed her hair which made her glare at me.

"Lem!!" she said with an angry voice.

i just laughed and then kissed her forehead.

"Im serious about it, hanna. Don't do anything reckless while im gone."

She rolled her eyes and the stood up to hug me. I hugged her back and kissed her head.

"Lem.. Wag ka nalang kaya pumunta? Stay here.. with me." Mas lalong humigpit ang pagkakaakap niya sakin "you can be happy.with me right? Kaya naman kitang pasayahin katulad ng pagpapasaya niya sayo diba?"

Hinawakan ko siya sa balikat at medyo inilayo siya sakin.

Yumuko ako konti para magkapantay ang mukha namin.

"Hanna, we have already talked about this. Right? wag ka na magselos sa kaniya. I love both of you. Pero--"

"Pero mas mahal mo siya.i know i know. I can't win against her. Sige na shoo! Baka magbago pa isip ko at maging makasarili ako."

Napangiti ako tas ginulo ang buhok niya. Tiningnan niya naman ako ng masama pero nginitian ko lang siya at tuluyan na umalis.

Mabilis ako nakapunta sa condo ni dylan pero hindi pa ako nakakaakyat sumalubong sakin ang amoy ng dugo.

At hindi ako pwede magkamali. Alam ko ang amoy na to! Mabilis kong pinuntahan ang amoy na yun.

"Sh!t! Dylan!!"

Tumakbo ako papalapit sa kaniya at sinubukan siyang gisingin.

"Hoy! Gumising ka. Dylan!!"

Naalis ang atensyon ko kay dylan ng makaamoy ako ng mga bampira sa paligid. May binulong ako na kung ano and in an instant naging abo silang lahat. Bukod sa isa na pinapunta ko dito sa harapan ko.

This is the first time i used my enchantment and teleporting skill. I never use them because i don't want anyone to know what powers i have other than those i have shown them.

Mas lalo lang ako hindi pakakawalan ng tatay ko kapag nalaman niya ito. Dahil panigurado kalag nalaman niya to gagamitin niya ako para mapabagsak ang mga assassins.

Vampires vs AssassinsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon