The Punishment

Chapter Nine

  Adrian's POV 

katatapos ko lng kumain..at naisipan ko nang pumanhik sa ikalawang palapag.. 

 "Psst."--agad akong nagpalingalinga.

.para hanapin kung saan galing ung tinig na iyon.. 

 Nakatungtong na ako sa ikalawang palapag pero palinga linga parin ang paningin ko..

"Psst."--Muli kong narinig ang tinig na narinig ko kanina..Nagsimula nang kumabog ng malakas ang puso ko.. 

W-woii..Aldrich..kung ikaw man yan..tigil tigilan mo na..it is not funny.."--Na isambit ko sa gitna ng panghihina ng mga tuhod ko.. 

 "Psst."Mabilis kong inilibot ang paningin ko..hanggang sa..mahagip ng mata ko ang paa ng isang bata..paa na duguan.. 

 nagtungo ang mga paang iyon sa pinakadulong kwarto sa ikalawang palapag..

 "Hey!"--Halos atakihin ako ng may maramdaman akong pares ng kamay sa magkabila kong balikat..tuloy tuloy ang pagtulo ng mga pawis ko pababa..dahan dahan akong lumingon.. 

 "Anong nangyare sayo Adrian?pawis na pawis ka jan?"--muntik na kong mawalan ng balanse sa panlalambot ng mga tuhod ko.. 

 buti na lamang at maagap akong naalalayan ni Aldrich..

 "Hindi magandang biro yun..Aldrich ahh"--Wika ko sa kanya.. 

 "Ha?"--bakas man sa mukha nya ang pag tataka ngunit di ko ito pinaniwalaan..

 "I know na ikaw ung Psst.ng Psst.sakin.."--Lalong nagtaka ung ekspresyon ng kambal ko na si Aldrich..

"Di ko alam kung ano pinagsasabi mo jan..Adrian ahh..look..kaka akyat ko palang.."--He answered..

 "ku-kung ganon..si-sino ung sumisitsit sakin?don't you dare to say na may multo rito?"--Nanginginig kong sambit sa kanya..nakita ko syang umiling.

."Ikaw naman kasi Adrian..tigil tigilan mo na ang panunuod at pagbabasa ng mga Horror..alam naman nating lahat ng lahat ng napapanuod at nababasa mo at hindi totoo.."--mahaba habang tugon ni Aldrich.. 

 Eh?di ako maaaring magkamali..Totoong may nakita akong pares ng mga binti ng isang bata at ang malala pa rito..ito ay duguan.. 

 "Tara na adrian..Pahinga na tayo..at sigurado akong may nag aabang na adventure para saatin bukas!"--Halata ang pag ka excited ni Aldrich nung sinasabi nya yan..

 napatango na lamang ako..at sabay naming tinahak ang aming silid..