The Punishment

Chapter Twenty-Three

  Aldrich POV 

 Sinundan ko si Adrian pa itaas..mahirap na..

baka mag las las iyon..Nung nasa silid na ko ni Adrian..

walang sya roon..until i heard something outside the roomkaya lumabas ako..

sinundan ko ang tinig..at napad pad ako sa pinaka dulong Silid..I tried to open it..pero naka lock talaga.. 

 "Wag kang lalapit.."--Nariring kong boses ni..ni..Adrian.. 

 "Adrian?!"--i asked

"A-aldrich.? Tu...long"--I heard..his voice are so voiceless..

 na para bang sinasakal sya.."Adrian!"--i shouted. pilit ko pa ring binubuksan ung pinto..

 "Aldrich?what are you doing?"--Napalingon ako sa nagsalita..

 "Chadrick!Tara dito..si Adrian..nanghihingi ng tulong..tulungan mo kong buksan ang pinto na ito.."--Sigaw ko sa kanya.. 

 agad naman syang tumakbo sa kinaroroonan ko.. 

 Sabay naming sinipa ng malakas ang pinto...kaya agad na bumukas ito..

 "Adrian?!"--napasigaw na lamang ako ng nakita ko ang kambal ko na nakahandusay sa sahig at nangingitim ang mukha..agad ko syang nilapitan at niyugyog.. 

 "Adrian..wag naman ganyan..Adrian..please wake up..for me..please.."--halos umiyak ako..habang sinasabi ko iyan.. 

 Someone's POV 

 Nakakatuwang isipin na..may katulong pala ako sa pag patay..

 pero na kaka lungkot ding isipin na..baka ako na ang isusunod nya.. 

 Hindi maari ito..kelangan ko syang makilala at mapatay..sa lalong madaling panahon..