SİYAH

BÖLÜM 3

Ben daha ne olduğunu anlayamadan odadaki nesneler bir bir belirmeye başladı. Anladığım kadarıyla burası bir hastane odasıydı çünkü şu hastanelere özgü koku kendini belli etmeye başlamıştı. Ondan sonra dikkatimi çeken şeyler içinde birçok hikaye barındıran duvarlar, bir sedye ve yanındaki gri etajer, bir adet kullanılmaktan rengi solmuş koltuk kendini belli etti...

Ben ise bu durumu büyülenmiş bir şekilde izliyordum. Her şey yerini aldıktan sonra sonra karşımda tam olarak seçemediğim, sedyede yatan bir siluet belirmeye başladı. İçimde korku olması gerekirken tam tersi bir şekilde onu incelemeye başladım.İlk dikkatimi çeken şey neredeyse ölü gibi yatması ve çok yara almış olmasıydı. Vücudunda onu hayatta tutması için çeşitli şekil ve boyutlarda kablolar uzanıyordu. Anladığım kadarıyla tek başına nefes alamadığı için nefes almasını kolaylaştırması amacıyla makineden ağzına bir boru uzanıyordu. Siluetin yüzü belirginleşmeye başlayınca nefesimin neredeyse kesildiğini hissettim.

Çünkü o bendim. Orada neredeyse ölü gibi yatan siluet bana aitti. Şu ana kadar yaşadığım ve şahit olduğum olaylar sonrasında ne yapacağımı bilmezken ayaklarım benden bağımsız bir şekilde hareket edip sedyeye ulaşmıştı bile. Daha sonra oturup olanları düşünmeye başladım .Galiba ben yaşamla ölüm arasındaki ince çizgi olan "ARAF"ta sıkışıp kalmıştım.Bu da şu demek oluyordu bir an önce buradan çıkmalıydım yoksa tamamen ölecektim. Daha biraz önce ölümden korkmadığımı söyleyen ben şimdi duyduğum "iyileşeceksin" kelimesiyle yaşama tutunmak için kurtuluş yolları arıyordum. Resmen kendimle çatışıyordum.Bu düşünce karmaşası içinde aklıma kitapçıda gerçekleştirilmeyen bilimsel teoriler adlı kitaptan bir bölüm geldi.

"Profesör CLİFFORD' ün teorisine göre: Gerekli koşullar sağlanırsa mesela kalp ve solunum yeteri kadar yavaşlatılırsa ve bedenin yaşaması için uygun ortam sağlanırsa ruh ve beden birbirinden ayırıp sağlıklı bir şekilde tekrar bir araya getirebilir.Böylelikle ruh istediği yere en kısa zamanda hiç bir zarar görmeden gidip gelebilir.Bu teoride zor olan kısımsa şu sevgili okurlarım ruh ve beden birbirlerinden ayrıldıktan sonra tekrar bir araya getirilmesidir. Bunun içinde beden ve ruhun eskisi gibi bir bütün olması için anahtar-kilit olayına ihtiyaç vardır."

Ve şimdi neden gerçekleştirilmediğini anladım.Acaba burada bahsedilen anahtar kilit olayı ne olabilirdi ki diye düşünürken aklıma gelen ilk fikri derin bir nefes alıp uygulamaya başladım. Umarım bu işe yarardı.Tıpkı sedyedeki yatış pozisyonumu almaya çalışarak 10'dan geriye saymaya başladım.

10...

9....

8....

7...

6....derken karamsar tarafım kendini belli etmeye başlasa da ısrarla geriye doru saymaya devam ettim.

5....deyince içimde garip bir ürperme hissi oldu.

4....parmak uçlarımdan başlayan sıcaklık tüm vücuduma yayıldı.

3....vücudum ve ruhum kusursuz bir şekilde bütün oldu.

2....vücudumdaki tüm hücreler derin bir uykudan uyanmaya başladı.

1....etrafındaki insanları seslerini duymaya başladım.

0....dediğim an gözlerimi açtığım gibi derin nefesler almaya çalıştım. Ama içinde oluşan acı bir hisle birlikte ellerim ağzımda çıkan boruya gitti.Tamam kendi başıma nefes alamazken hayatta kalmamı sağlamış olabilir ama şu anda bana boğuluyor muşum gibi hissettiriyordu.

Hayati fonksiyonlarımı ölçen makine alarm vermeye başlayınca yanıma hemşire ve doktorların gelmesi bir oldu.Hepsi yüzüme şaşkınca bakarken ben boruyu çıkarmaya çalışıyordum. Ellerimi tutmaya çalışan hemşire"sakın olmalısınız."derken ben onu umursamadan işime devam ediyordum. Doktorlardan biri gözüme ışık tutarken ben "hadi ama ciddi olamazsın ben nefes alamıyorum ve sen gözüme ışık mı tutuyorsun"diye içten içe söylenirken o hayati fonksiyonlarımı değerlendiriyor ve ben de çırpınmayı bırakmıyordum.Daha sonra kolumda hissettiğim sıcaklıkla bütün enerjimin çekildiğini hissetmem aynı zamana denk geldi.Oraya baktığımda bir hemşirenin bana ilaç verdiği iğne daha yeni açtığın gözlerimin tekrar kapanmasına neden oldu.

Y/N:UMARIM BEĞENİRSİNİZ :)