SİYAH

BÖLÜM 16

Y/N:BU BÖLÜMÜ ŞİİRLERİYLE İÇİMDE YAŞAYAN ŞAİRİ UYANDIRAN (ŞAİR DEĞİLİM O SADECE ÖYLE DÜŞÜNÜYOR)BENİM İÇİN DEĞERLİ OLAN KİŞİ Vitlov İTHAF EDİYORUM...UMARIM BEĞENİRSİNİZ OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM :)...HAFTAYA GÖRÜŞÜRÜZ :) ;)

Sabah telefonumun rahatsız edeci sesiyle uyanırken koltukta uyuya kaldığımı anladım..Telefonuma bakıp mesaj atanın Sarah olduğunu görünce yüzümde oluşan gülümsemeyle mesajı okumaya başladım ve mesajda şunlar yazıyordu..

"Günaydın uykucu...nasılmış acaba benim antisosyal arkadaşım...bu arada sen cevap vermeden önce kuzenimden aldığım saatlik raporlar doğrultusu sonucunda anladığım kadarıyla bazı işler çeviriyormuşsun ? umarım tüm bunlar yakışıklı psikologla ilgilidir ;) sonuçta sana nasıl baktığını gördüm belki de bir aşk doğar ne dersinn.. :) ama sana mesaj atma nedenim şu ki ailemin yanından ayrılıyorum ve onlara senin yanına geleceğimi söyledim ama biraz daha var geri dönmeme çünkü burada biriyle tanıştım ve onunla biraz baş başa vakit geçireceğiz anlarsın ya... ;) Kısacası ben aşık oldum Kayla o kadar yakışıklı ve iyi ki tanısan sen de çok seversin eminim... zaten en yakın zamanda seninle tanıştıracağım , senden istediğim şu ; ailem seni ararsa sakın bir şey belli etme..Not: Tamer'de biliyor bu durumu o sana yardım eder...Kendine iyi bak ve birini bul çünkü hayat devam ediyor...."

Yazdıklarına cevap olarak "İsteğin benim için bir emirdir Kraliçe Sarah , hemen buluyorum birilerini...sana iyi eğlenceler " yazarak gönderdim.Sonuçta Sarah benim ne tarz işler çevirdiğimi , içinde bulunduğum karanlığı ve özellikle de SİYAH'ı bulmak için bu kadar çaba sarf ettiğimi öğrenmesine gerek yoktu çünkü gerçeği öğrenince hemen buraya gelirdi ve bu benim için yarardan çok zarara neden olurdu, o bu işler bitinceye kadar uzakta , güvenli bir yerde kalmalıydı..Çünkü Sarah benim en yakınımdı ve SİYAH ona da zarar verebilirdi... bu ise benim istemediğim bir şeydi, o yüzden hiç bir şey bilmemeliydi en azından şimdilik..Zaten dönünce her şeyi öğrenecekti değil mi? acaba benim ne kadar değiştiğimi öğrenince de beni arkadaşı olarak kabul eder miydi ? yoksa oda terk eder miydi diğerleri gibi...

Düşüncelerim kapının melodik zil sesiyle bölündü.Ayağa kalkıp kapıyı açtığımda karşımda Aral ve her zaman ki gibi mükemmel olan gülümsemesiyle karşılaştım.Aklıma Sarah'ın attığı mesaj gelince yüzümde büyük ve içten bir gülümsemeyle (sanırım uzun zamandır bu kadar içten gülümsememiştim ) karşılık verirken "Günaydın Kayla sanırım gitmek için hazırsın" dediğinde yüzümdeki gülümseme o kadar hızlı soldu ki Aral endişeyle "bir sorun mu var.İstersen daha sonra gidebiliriz " deyince "Hayır hemen geliyorum bir dakika" dediğimde "tamam ben seni bekliyorum" dedi ve merdivenlerden inmeye başlayınca kapıyı kapattım. Hızla mutfağa giderek elimi ve yüzümü yıkadıktan sonra gözlerimi kapatarak ; "yapabilirsin , hatta yapmak zorundasın...sadece sakin ol" dedikten sonra derin bir nefes alıp aceleyle salona geri döndüğümde çantamı aldım ve evden dışarıya çıktım ...Bir kaç basamaktan oluşan merdivenden inip Aral'a baktığımda gece mavisi rengindeki jeepin yanında beni beklediğini gördüm.Yanına gittiğimde " iyi misin" diye tekrar sorduğunda" Evet..hadi gidelim" dedikten sonra arabanın kapısını açıp ön koltuğa oturdum. "Peki" dedikten sonra o da arabaya bindi ve lanetli koya olan yolculuğumuz başladı..

Yolculuğumuz sanki aramızda konuşmamak için bir anlaşma yapmışız gibi sessizlik içinde geçerken oraya yaklaştıkça içimde oluşan endişe duygusu hızla büyüyordu.En sonunda araba durduğunda koya ulaştığımızı anlayıp elimi incelemeyi bıraktım ve sakinleşmek için derin bir nefes aldıktan sonra kapıyı açtım.