SİYAH

BÖLÜM 4

Multimedyadaki Psikolog Aral SAYGINER :)

Yavaş yavaş ilacın etkisi üzerimde yok olurken kendime gelmeye başladım.Etrafıma baktığımda her ne kadar önceki odaya benzese de başka bir hasta odasına alındığımı anladım.Elim otomatik olarak ağzıma gittiğinde nefes almamı kolaylaştıran borunun çıktığını fark ettim ve rahatladım.

Görüşüm daha iyi bir hal aldığımda karşımdaki koltukta oturup bana bakan bir çift kahverengi gözle karşılaşmam ile olduğum yerde tedirgince kımıldadım.Bu hareketimden sonra iyice kendime geldiğimi anlayınca ağır hareketlerle yerinden kalkıp yanıma gelirken ben de onu elimde olmadan incelemeye başladım. Saçları da gözleri gibi kahverengiydi ve hafif dağınıktı.Ten rengi kumral , gömleğinin üzerine tam oturması ise vücut çalıştığını gözler önüne seriyordu.Olgun bir görüntüsü olsa da tahminimce 30-35 yaşları arasındaydı. Bana yaklaştıkça parfümünün sert ve keskin kokusu tüm odayı sarıp burnumun sızlamasına neden oldu.Bunun sayesinde ben de kendime gelip tanımadığım bir adamı bu kadar detaylı incelememin verdiği şaşkınlıkla düşüncelerinden kurtulmak için kafamı hafifçe sağa sola salladım.O ise bu sırada konuşmaya başladı.

"Merhaba ben Psikolog Aral SAYGINER öncelikle geçmiş olsun.Eminim şu anda neden burada olduğunu ve neden benimle konuştuğunu merak ediyorsundur, istersen sana kısa bir özet geçeyim."

"Olur"dediğimde sesim uzun zamandır kullanılmadığını belli edercesine kısık ve boğuk çıktı.Ona baktığımda beni duymadığın anlayınca başımı anlatması için olumlu anlamda aşağı yukarı salladım.

Yüzümdeki ifadeyi görünce güven verici bir tebessümle bana açıklama yapmaya başladı."Peki madem...Bundan yaklaşık iki hafta önce seni uçurumun kenarında bir balıkçı teknesi buldu.Çok fazla kan kaybetmiştin ve durumun ağırdı. O zamanda beri komadaydın..."dedi

Benim bunları dehşet bir ifadeyle izlemiş olduğunu anlamış olacak ki beni sakinleştirmek için "merak etme diğer doktor arkadaşlarım seni durumunu değerlendirdi ve iyiye gittiğini söylediler.Şimdi benim neden burada olduğuma gelirsek dışarıda sana bazı sorular sormak isteyen iki polis var, kendini iyi hissediyorsan onları buraya çağıracağım ve merak etme bu süre zarfında bende yanında olacağım."

"Tamam"dedim sesim bu sefer daha iyi çıkmıştı.

Polisler içeri girdiğinde biri tecrübeli ve olgunken diğeri genç ve heyecanlı görünüyordu(sanırım bu meslekte yeniydi).Tecrübeli görünen polis" Ben Gökhan UYGUR bu da ortağım Aras YALIN. Doktorunuzun bahsettiğini varsayarak size bir kaç soru sormak istiyoruz. Öncelikle bayan SOLMAZ " dediğinde sözünü keserek "ismim Kayla bana bu şekilde hitap edebilirsiniz."

"Pekala bayan Kayla intihar etmenizdeki sebep nedir ,bu anlık bir karar mıydı yoksa uzun süredir düşünüyor muydunuz , herhangi psikolojik bozukluğunuz var mı ya da hala intihar etmeyi dü...."

"Siz ne saçmalıyorsunuz ben intihar etmedim.Ayrıca bunun için herhangi bir nedenim yok."

"Sakin olun bayan sonuçta bir çok intihar vakasının yaşandığı koyda sizde uçurumda atlamış bir vaziyette bulundunuz ve biz de prosedürleri uyguluyoruz. Ayrıca madem amacınız ölmek değildi orada ne arıyordunuz madem." genç polis bunları tek nefeste birazda yüksek bir sesle söylemişti.

Bunun üzerine hastanede uyanmadan önceki günü düşünmeye başladım. En son ne olmuştu düşün düşün....anılar sisli perdelerin arkasından yavaşça kendini belli edip bir bir gözümün önünden geçerken; önce o intihar haberi, kitapçı,Sarah'tan gelen mesaj ,parti ve en son boynumda hissettiğim sızıyla ve mutlak korkuyla birlikte polislere dönüp"Ben intihar etmedim kaçırıldım o gün partide boynumda hissettiğim acıyla gözlerim kapandı ve açtığımda kendimi hastane odasında buldum." yüzlerinde bana inanmadıklarını belli eden ifadeler vardı"Pekala varsayalım ki kaçırıldın seni kim kaçırdı."Bilmiyorum" yüzünde alaycı gülümsemeyle bana bakmaya devam etti genç polis.Bunun üzerine benim sinirlerim o gülümsemeyle tüm vücudumu ele geçirdi ve tüm öfkemi sesime yansıtmama neden oldu "BANA BAKSANA SEN BEN PSİKOPAT TARAFINDAN KAÇIRILDIM DİYORUM VE SEN BENİMLE ALAY EDİYORSUN.BELKİDE O KOYDAKİ YAŞANANLAR CİNAYETTİ VE SENİN GİBİLER BUNU FARK EDEMEDİ HAA NE DERSİN."

Memur Gökhan uyarıcı bakışlarını ortağına gönderdikten sonra daha anlayışlı sesle "Gittiğin parti ne zamandı hatırlıyor musun?""Tabi ki 21 ekim 2015"dediğimde sakın bakışlarla birbirlerine baktılar tam neler oluyor diyecektim ki "Yani buda yaklaşık olarak üç ayı hatırlamıyor olmalısınız demek çünkü bu günün tarihi 9 ocak 2016 ve ...."dediği şeyleri anlamakta artık zorlanmaya başlamıştım.Sorğunun başından beri sessiz olan Dr. SAYGINER polis memurlarına dönerek "bence bu kadar sorgulama bu günlük yeter."Gökhan bey bana üzerinde telefon numarası olan kartı verince "aklına herhangi bir şey gelirse aramaktan çekinme belkide sen haklısındır . Eğer öyleyse bu soruşturmanın seyrini değiştirir. Hmm unutmadan dikkatli olun ."dedikten sonra doktorla beraber odadan çıktılar.

Kapının aralıklı olması sayesinde seslerini hala duyabiliyorum"sizce bu mümkün mü kaçırılıp bu üç ayın hafızasından silinebilir mi?" "Açıkçası hastamız uçurumdan düşerek/atlayarak beynine şiddetli bir darbe aldı.Beyin gizemli bir organdır memur bey.Bu tür vakalarda kişilerin hafıza kaybı olabilir."demesiyle sanrım polisler bunu anlayışla karşılamışlardı ki hareket ederek uzaklaşmaya başladılar çünkü şiddetli olan ayak sesleri yavaşlayarak yok olmuştu.

Dr. SAYGINER aralıklı kapıyı kapatacakken "ne zaman çıkabilirim"diye seslendim sesim istediğimden sert çıktı.Kapıyı tamamen açarak "diğer doktorlarla konuşayım eğer onlarla birikte uygun görürsek en kısa zamanda çıkabilirsin. İyi geceler ,biraz dinlenmeye çalış..."dedikten sonra kapıyı kapatıp gitti ve kocaman sorunlarla baş başa bıraktı...

Y/N: UMARIM BEĞENİRSİNİZ.BU BÖLÜM ŞU ANA KADAR YAZDIĞIM EN UZUN BÖLÜM OLDU . EĞER HİKAYEYİ BEĞENİYORSANIZ ÖNERİN VE DAHA KOCAMAN BİR AİLE OLALIM.VE UNUTMADAN EN KISA ZAMANDA DAHA HEYECANLI BÖLÜMLER GELECEK...KENDİNİZE İYİ BAKIN :) SİZDEN UFAK BİR VOTE VE YORUM YAPAR MISINIZ SİZLERİ TANIMAK VE HİKAYE HAKKINDA DÜŞÜNCELERİNİZİ ÖĞRENMEK İSTİYORUM :)