KİTAP EN KISA ZAMANDA DÜZENLENECEKTİR...
Ay tüm ihtişamıyla geceyi aydınlatırken dalgalarda öfkeyle kıyıları dövüyordu. Rüzgarın uğursuz fısıltıları arasında kız kendisini korkusuzca uçurumdan sonsuz bir boşluğa bıraktı. Kanı altın rengi saçlarını k...
Sanırım birilerine sarılmaya tahmin ettiğimden de çok ihtiyacım varmış çünkü kendimi artık daha iyi hissediyorum.Yavaş yavaş yaşadığım panik durumundan kurtulup normale dönmeye başlayınca sarılmama son verip ondan ayrıldım.Bana endişe,korku,merak.. gibi duygu karmaşasıyla bakan adama baktım ve gülümsemeye bile çalışmadan oturduğum yerden odama gitmek için kalktım.Eminim bana sormak ve söylemek istediği bir çok şey olmasına rağmen hiç bir şey demeden sadece anladığını belirtmek için kafasını sallayıp gitmeme (Sanırım beni dağılmış bir şekilde bulduğundan benim ona olanları anlatmam için zaman tanıyordu) izin verdi.Yerdeki zarfı alıp odama gittim.Odama gelince yatağıma oturdum ve gözlerimi karşımdaki duvara sabitledim.Beni bu şekilde gören biri duvarda bir film oynuyor da ben de onu gözümü kırpmadan izliyorum sanırdı. Aslında bir nevi doğruydu o duvara bakıp bugüne kadar yaşadıklarımı düşünüp atladığım bir yer var mı diye düşünüyordum.
Odamın kapısı çalındığında umursamadan bulunduğum konumumu korudum. Tamer kapıyı tedirgin bir şekilde açıp içeri girerken;"Kayla hala uyuyor musun?" "Hala uyuyor musun derken.." ona şaşkınca baktım ne uykusundan bahsediyordu derken odamı aydınlatan güneşle olayı anladım.Acaba kaç saat o şekilde durmuştum derken vücudum uzun süre hareketsiz kalmaktan ağrıyordu. O sırada bana açıklama yapan kişiyi tekrar dinlemeye başladım. "Şey ...sabah oldu.Ben dün birkaç kez kapını çaldım ama cevap gelmeyince uyuyorsun zannettim ve seni rahat bıraktım.Ama sabah olunca memur Gökhan geldi ve soruşturmayla alakalı seninle bir işi olduğunu söyledi o yüzden aşağıda seni bekliyor onu haber vermek için geldim.Eğer kendini göründüğün kadar kötü hissediyorsan sonra gelmesini söyleye bilirim?" "Hayır..hayır ben iyiyim iki dakikaya geliyorum.Şimdi izninle." Ne demek istediğimi anlayınca odamdan çıktı.Ben de üstüme elime geçen şeyleri giydim ve banyoya geçtim. Aynaya baktığında gerçekten kötü görünüyordum ama önemsemeden ellerimle yüzümü yıkadım. Çantama zarfı da koyduktan (sonuçta o bir kanıttı) sonra aşağıya indim.
Memur Gökhan beni gördüğünde bakışları ellerimde takılı kaldı ve şaşkınlıkla "K..Kayla iyi misin? bunu size kim yaptı."dedi "İyiyim..gerçekten şimdi buraya gelme amacınıza uygun hareket edelim.Ben size durumu açıklayacağım zaten. " "Pekala şimdi sizi bir yere götürmeliyim." "Tamam "arkamı dönüp bizi sessizce dinleyen arkadaşıma ( o artık sadece Sarah'ın kuzeni değil benim ailemden bir parça olmuştu.) "biz şimdi bir yere gidiyoruz sana gelince anlatırım tamam mı?" dediğimde başını peki anlamında salladı.Biz evden çıkıp arabaya binince koyu bir sessizlik içinde geçecek olan yolculuğumuz başladı.Bense bu süre zarfında başımı cama dayayıp nereye gideceğimizi sormadan dışarıyı izledim.
Şehrin çıkışındaki bir yola sapınca ormanlık bir yola girdik. Araba biraz daha ilerleyip ahşaptan yapılmış çok hoş iki katlı bir evin önünde durdu.Ormanla uyum sağlayan bina bana kaybettiğim huzur buradaymış gibi hissettirmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
