Artık Benimsin! #Wattys2018

/12\ ''Acı Gerçekler'' Part-2

Şimdi öncelikle merhabalar. Umarım iyisinizdir. Şimdik, aslında birkaç gün sonra yayınlamak istediğim bir bölümü, vote ve yorumuyla beni gece gece havalara zıplatan 1217zehra ya çok çok on bin kere teşekkür etmek istiyorum. Başlarda azraaa23 diye bir tatlış okuyucum beni yorumlarıyla havaya uçurmuştu. Umarım aramıza tekrar döner bu tatlış.. Şimdi hemen Vote ve yorumlara özel teşekkür etmek istiyorum. FresiaHnd biriciğime, KarimKolo ya Vote'ları için minnettarım. Tekrar aramızda görmek istiyorum seni dee. kitapkurdu0539 a, tumcan kuzum da var, turkey24 sana da çok teşekkür ederim bebeğim. azelyaediz kuzuma da çok teşekkür ediyorum Vote'ları için, devamını ve yorumlarını da bekliyorum canım. Attığınız votes için çok sağolun, hep yanımda olun inşallah. Yorumlarınızı da bekliyorum canlarım. Bu arada yine 2K olmuşuz. Çok teşekkür ediyorum hepinize. Multi:Ecrin Sizleri çok seviyorum.... İyi okumalar...

Arabada arka koltuğa oturmuş, yolda giderken dışarıyı izliyordum. Derin bir nefes alırken, elimle öne gelmiş saçlarımı geriye ittim.

Ne yapacağımı bilmiyordum. Ya da ne hissedeceğimi. En çok ta ne yapmam gerektiğini.

Kalbim bunları hissederken, mantığım çok saçma bir yol izliyordu. Git ve yıllar sonra bulduğun ailen ile yaşa. Mutlu ol. Çünkü en çok istediğin şey oldu. Anneni babanı, ha bir de sürpriz ikizini buldun. Git ve onlarla yaşa. Yarına çıkabileceğini kim biliyor? Git ve annene sarıl. Ona hislerini anlat.

Arabanın gidiş yolu dikkatimi çektiğinde hızla olduğum yerden dikeldim ve "Nereye gidiyoruz şimdi?" diye sordum. Kalbim ve mantığımla, yalnız kaldığım zaman yüzleşecek, en doğru kararı verecektim. Berk yine bir yere saptığında, deniz kenarına çıktık. Hızla bu soğukta camı açarak, deniz kokusunu içime çektim.

Berk arabayı durduğunda, yan tarafta bulunan şalımı almadan hızla arabadan indim. Kayalıkların oraya gelmiştik. Burada bildiğime göre, birkaç tane otel vardı. Ozan ve Berk'te yanıma geldiğinde, rüzgarın etkisiyle farklı taraflara dağılan saçlarımı düzelttim. Allah'tan evdeyken üzerimi değiştirmek aklıma gelmişti.

Ozan'a dönerek "Ne yapacağım şimdi ben?" diye sordum. Bana bakarak "Hiçbir fikrim yok kuzen," dedi. Kafamı denize çevirmek için sağa doğru hareket ettirdiğimde, Berk'le göz göze geldim. Sanki ondan fikir almak istiyormuşum gibi görüldüğünde, "Bizde kal," dedi.

Rüzgar yine şiddetle eserken, Ozan hızla "Olmaz öyle şey, olmadı Filiz teyzelere gideceksin Ecrin yapacak bir şey yok," dediğinde gözlerimi kocaman açarak ona döndüm. "Öyle bir şey olmayacak."

"Hayır" dedi Ozan yine itiraz ederken. Tabii ki de Berk'lerde kalmayacaktım. Ama bu, tekrar o eve döneceğimi de göstermez. "Buluruz bir-"Telefonu çalarken ilk önce bana baktı, ardından "Ben hemen geliyorum" diyerek yanımızdan ayrıldı. En çok korktuğum şey başıma gelip, Berk'le yalnız kalırken, gözlerimi etrafta gezdirdim.

Berk aniden kolumu tutarak, beni kayalıkların aşağısına çekiştirmeye başladığında sinirle "Napıyorsun?" diye söylendim. Çekiştirmeye devam ederken, kolumu çekmeye çalışsam da işe yaramadı. "Berk bırak!"

Beni dinlememeye devam ederken, "Dur artık," dedim. Sürekli taşların üzerinden atlıyorduk ve bileğimi burkacağım diye korkuyordum. En sonunda Berk dururken karşısına geçtim ve kaşlarım çatık bir şekilde ona bakmayı sürdürdüm. Ona acayip bir şekilde kızmıştım, Gözde olayı yüzünden. Ama nedense birkaç saat öncesine kadar gülümsüyordum. Ani ruh değişimi, tüm duygularımı hapsetmişti kendi kaosu içinde sanki. Bunu istemiyordum, hayır kesinlikle istemiyordum.