Geçen bölümden :"Can..."
Onu gördüğümde hemen koşar adımlarla uzaklaştım. Biraz daha dursam dayanamayıp sarılırdım.
Hızlı adımlarla Anıl'a giderken gözyaşlarımı tutamadım. Söz verdim... söz diye söylenirken daha şiddetli akmaya başladı gözyaşlarım.
Artık dayanamıyordum. Yapamıyordum. Gücüm yoktu artık. En son dayanamayıp kaldırıma oturdum. Ellerimi yüzümün arasına alarak ağlamaya başladım. Icim yanıyordu. Mutluluk sanki bana götünü dönmüştü. Ne zaman mutlu olmaya kalksam, ne zaman her şey düzeliyor desem bi bokluk çıkıyordu.
"Lanet olsun senin gibi hayata lanet olsun!!" Derken kaldırımı tekmeliyordum. Ayağım acıyordu ama umrumda değildi. Neden şimdi gelmişti ki ? Ben onun için neler çektim. Neden o zaman yoktu da şimdi...şimdi gelip mutlu olmamı engelliyordu neden ?
Tekmelemekten yorulduğum da oturdum tekrar. Ağlamayacaktım. O şerefsiz için olmazdı. Ağlamayacagım diye söylenerek kalktım ayağa ve cantamdan kulaklığımı çıkardım. Bir müzik açtım. Elveda..
Zaman değil geçen ömürmüş anlamadık
Tükendik bizde yıllar gibi yaralandık
Bana bıraktığın yüzümdeki bu çizgiler
Alıp götürdüğün ömrümün baharlarıSuçumuz neydi bizim
Feryadım Tanrı'ya
Sana son sözüm gülüm
ElvedaHer şey biter
Herkes unutulur
Ben seni kaç kere sevdiğimi unuttum
Haram olsun
Yıllarım olmuş ziyan
Sende unut beni yok yere sevdiğiniZaman değil geçen ömürmüş anlamadık
Yenildik bizde aşklar gibi karalandık
Bana bıraktığın yüzümdeki bu çizgiler
Alıp götürdüğün ömrümün baharlarıSuçumuz neydi bizim
Feryadım Tanrı'ya
Sana son sözüm gülüm
ElvedaHer şey biter
Herkes unutulur
Ben seni kaç kere sevdiğimi unuttum
Haram olsun
Yıllarım olmuş ziyan
Sende unut beni yok yere sevdiğiniBir sabah boş evinde üşüyerek uyanacaksın
Titrek kalbini eski mektuplara saracaksın
Ben senle bir günü bir ömre kıyaslarken
Sen benden bir haber başka kollarda uyuyormuşsun
Olsun, avuçlarında ben burnunda benim kokum
Ben seni çoktan unuttum
Sen beni unutamayacaksınHer şey biter
Oooooooooooooooooooooooooo
Haram olsun
Yıllarım olmuş ziyan
Sende unut beni yok yere sevdiğiniBen seni çoktan unuttum Can. Çoktan kapandı o defter. Çoktan...
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤Anıl'ın evinin önüne gelince kulaklığı çıkardım. Telefonun kamerasından gözlerime baktım. Ağladığım belliydi. Göz altlarımı silip sahte bi gülüş oturttum yüzüme ve kapıyı çaldım. Açmıyordu. Evde değildir diyerek telefonu cebimden çıkarıp numarayı çevirdim. Telefonu da açmıyordu. Tanrım! Neredeydi bu çocuk ? Komşulardan herhangi birine basıp kapıyı açtırdım. Evin anahtarı vardı ama dış kapının yoktu. Hızlıca merdivenleri tırmanıp kapıyı açtım.
"Anıııl."
Ses yok.
"Anıııl!"
Hâlâ ses yok.
Salona baktığımda orda yoktu. Banyoya baktım. Orda da yoktu. Yatak odasına gittim. Gitmez ve o şeyi görmez olaydım. Hayır! Hayır bu olamazdı! Hayır!
Yatakta her yeri kan içinde yatıyordu. Hayır! Tanrım lütfen ölmemiş olsun, lütfen. Hemen yanına koştum.
"Anıl.. Anıl nolur beni bırakma Anıl. Anıl lütfen yalvarırım Anıl." derken ağlıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ BULACAĞIM
Teen FictionBir kız. Yıllarca sevdiğinin öldüğüne inandırılmış bir kız. Bir erkek hatırlamadığı sevdiği kadını hatırlayıp geri dönen bir erkek. Birbirlerine kavuşmuş bir çift aşık. Fakat bu aşk fazla sürmeyecek. Sevdiği adamdan kızımızı ayıran bir grup mafya. U...