BÖLÜM 1 DONDURMACI

341 28 5
                                    

Dondurmacıı,dondurmacıı !

Beni uykumdan uyandıran bir seyyar satıcı daha. Ne harika! Hey! Dur bir dakika dondurma mı? Yani Can'ın Can'ımın en sevdiği şey. Çilekli dondurma. O aptal kazayı geçirmeden,ölüm denen ayrılığın onu benden almasından bir gün sadece bir gün önce yemistik. Dört yıl oluyor bugün kazanın üstünden. Kocaman dört yıl. Can'sız,saçma hiç bir anlamı olmayan koca dört yıl. Aklıma geliyor yine o kaza anları,gözlerim doluyor. Size de anlatayım:
Lunaparka gitmiştik. Herşey çok güzeldi. 14 yaşındaydık. Gondol cinsinden çok tehlikeli gözüken ve birçok insanın da canını kaybettiği bir aletti. Çok binmek istemişti Can. Icime doğdu sanırım bilmiyorum. Binmek istememistim. Ama o yeşil yeşil parlayan gözlerine yenik düştüm ve kabul ettim. Icimi bir ürperti kaplamıştı. Onu birdaha görememe korkusu sarmıştı her yanımı. Aracın çalışmasını beklerken elimi tuttu. "Seni seviyorum "dedi. Nerden bilebilirdim ki bu dediğini son seni seviyorum olacağını? Araç hareket etmeye başladı. Içinde bulunduğumuz kol koptu ve o hızla metrelerce uzağa savrulduk. Ikimizde ağır yaralıydık. Ama o... Kurtulamadı işte. Ölüm aldı onu benden. Gidemedim cenazesine. Yoğun bakımda yatıyordum. Sevdiğimin öldüğünü bilmeden öylece yatıyordum. Hiçbir şeyden habersiz yatıyordum öyle. Daha sonra da gidemedim zaten. Yapamadım. Inanmadım öldüğüne, inanamadım. Hala aynı umutla bekliyorum. Ölmedi o dönecek. Beni bırakmaz o dönecek.

SENİ BULACAĞIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin