SENİ BULACAĞIM

BÖLÜM 23 Ezel ve Giray

Mısra'dan

Uyandığım da sersem gibiydim. Boşlukta gibi. Nasıl anlatsam ki. Eksik gibi bir şeyler. Aslına bakarsanız bu yasa nasıl geldiğimi bile saçma buluyorum. Ilginc...

Odanın kapısının hayvanca açılmasıyla irkildim ve kafamı kapıya doğru çevirdim.

Iceri uzun boylu, mavi gözlü,kumral saçlı -adeta Allah'ın boş zamanında yarattığı- biri girdi.

Ağzımın suyunun akmamasını sağlamaya çalışırken - cümledeki asalete bakın ayol djsks- bana doğru kollarını açıp gelmeye başladı. Kim ki bu ?

"Aşkım nasıl oldun?

Aşkım ? Nasıl oldun ? Neyim var ki benim ?

"Şey... Ben.. Şey sen kimsin ? Neyim var benim ?"

"Hatırlamıyor musun beni sevgilim ?"

"Şey... Hayır"

"Ben Giray ya Ezel beni hatırlamıyor musun ?"

Ezel mi ? Ezel... Adım Ezel mi? Bunca yıldır yaşıyorum ama ismim yabancı geliyor bana.. Bir ironi daha...

"Kazanın etkisi olabilir bebeğim. Ben senin nişanlınım. Yakında evleneceğiz bitanem"

"Ne kazası ?"

"Ailenle birlikte trafik kazası geçirdin bitanem. "

"Annem nerde ? Ya da babam ?"

"Öldüler bitanem."

Istemsiz bi şekilde aktı gözyaşlarım. Annemin yüzünü hatırlamıyordum. Ya da babamı.

Giray yanıma oturup bana sarılınca kollarımı boynuna sardım. Annem ölmüştü, babam da öyle. Ve suan da hatırlamadığım nişanlıma sarılıyorum. Herşey çok boş ve saçma geliyor. Hemde fazla saçma.

"Giray"

"Söyle aşkım"

"Ben... ben bizi hatırlamıyorum. Bana biraz bizden bahset."

"Sekizinci sınıfta çıkmaya başladık. Ayrıldık,küstük,barıştık. Herkesin özendigi bi aşk bizimki. Bir ay önce sana evlenme teklifi ettim. Sende kabul ettin ve nişanlandık. "

"Nasıl evlenme teklifi ettin bana ?"

"Söylemem."

"Ama niyee "

"Naz yapma kız bana valla yerim seni" diyip yanağımı ısırmaya başladı.

"Bırak beni Giray bırak beni acıyo bıraaak " diyip gülerek onu itmeye çalıştım. Dişlerini yanağımdan çektiğin de elimi yanağıma götürdüm.

"Acıdı mı? "

"Acıdı"

Yaklaşıp ısırdığı yeri öptü. Bu cidden çok hostu.

"Geçti mi ?"

"Hayır"

Bir öpücük daha.