Elleri bacaklarında dolaşırken filme odaklandım. "Bu çizgi romanken daha kolay anlaşılıyordu."diye homurdandım kırmızı kostümüyle etrafta dolaşan Deadpool'a bakarken.
"Bence fantastik."derken filmi izlemiyordu bile. Gözleri yarı çıplak bedenimde geziniyor, elleri tenimi okşuyordu.
"Bunu nasıl bilebilirsin ki? Filmi izlemiyorsun bile!"
Kıkırdayıp çenemi öptü. "Neden seni izlemek gibi bir fırsatım varken daha sonra da izleyebileceğim bir filmi izleyeyim ki?"
Yutkundum.
Tekrar gidecekti ve ben daha yeni iyileşmeye başlamış kalbimin acısına dayanamazdım. Bu sefer olmazdı.Daha fazla acıya dayanamazdım.
"Michael..."
"Şimdi değil bebeğim."diye fısıldadığında ve dudaklarını yanaklarıma bastırdığında acı çekerek gözlerimi kapattım. Aşk vardı, lanet olsun, aşkım tavandaydı ama aramızdaki aşk, geçmişteki o tutku ortada yoktu.
Hissdemiyordum. Ve hissizlik ilk kez acıtıyordu.Michael'ın tenimdeki dudakları ilk kez acıtıyordu.
Tanrım, öldürüyordu beni.
