Ashton ve ben önden yürüyorduk. O bagetlerini tutmuş kollarını çevirip, egzersiz yaparken diğerleri de arkada gitarlarıyla uğraşıyorlardı. "Aslında menajerimi de kovabilirim. Stilistim zaten pek bir işe yaramıyordu."dediğinde Ashton omuz silktim.
Her işi yapardım. İstediğim tek Michael ile olmaktı, onun için her şeyi yapardım.
"Sarah?"diyerek araya girdi Calum.
"Calum?"
"Neden sekreterlik işinden ayrıldın?"
Bu soruya gerçek cevapla karşılık veremezdim. Michael bunu duyunca sarsılırdı konseri bile bırakabilir, Sam'i öldürürdü. Sam onun arkadaşıydı ve beni onun yanına güvenliğim için koymuştu. Eğer gerçeği öğrenirse delirir, gerçekten Sam'in kapısına dayanırdı.
Ashton cevap vermediğimden dolayı yüzüme baktı ve yardım dilenen gözlerimi fark ettiğinde boğazını temizleyip araya girdi. "Sheetal orada, onu gördün mü? Onun yanına git ve gece benimle takılıp takılamayacağını sor."
"Neden sen sormuyorsun?"dediğimde kaşlarını kaldırdı ve neden öyle söylediğini anladım. İstediği tek şey yanlarından gitmemdi. Beni kurtarmak için yalan söylüyordu. "Tamam."dedim bir şey demesine fırsat vermeden.
Kafasını salladığında gülümsedim ve çocuklara döndüm. Michael ona bakmamla gözlerini Luke'a çevirmişti ama hala içindeki hisleri anlayabiliyordum.
"Ortalığı dağıtın."dediğimde Calum ve Luke çığlık atıp sevinçle bağırdığında Ashton'da onlara katıldı. Michael sadece ufak bir gülümsemeyle onları izlerken onun yanına gidip şans öpücüğü dediği öpücüklerimden tekini ona vermeyi çok istedim.
Ama bunun için erkendi. Daha doğru düzgün konuşamamıştık bile.
