>Pov Jess<
'Ik zei toch dat je ervan geniet als ik bezig ben' zegt Blake grijnzend als hij naast me op de bank gaat zitten. Ik rol mijn ogen en negeer hem. Ik heb Blake de rest van de dag vermeden. Dat ging erg goed, tot nu. 'Echt waar Jess, je gaat me negeren? Ik had wel iets beters van jou verwacht' grinnikt hij. Ik reageer nog steeds niet en blijf naar mijn mobiel staren. 'Trouwens, de jongens komen zo hier' mompelt Blake en hij sluit zijn ogen even. 'Ik ga naar Ethan' zucht ik terwijl ik op sta om mijn schoenen te pakken.
Blake trekt zijn wenkbrauw op, 'Waarom?' Ik strik mijn veters en kijk hem vervolgens raar aan. 'Omdat ik dat wil' antwoord ik. Hij rolt zijn ogen, 'Oké dan.' Ik doe mijn sjaal om en zorg dat hij mijn hele nek verbergt. Blake kijkt grijnzend toe. Ik doe mijn jas aan en trek de deur open. 'Ik ben niet te laat terug' mompel ik nog voor ik de deur achter me dicht trek.
'Jessie!' roept Ethan blij als hij de deur opent. 'Hello!' roep ik lachend terug. Hij doet de deur verder open zodat ik naar binnen kan. Ik hang mijn jas op en doe mijn schoenen uit waarna ik achter Ethan aanloop naar de keuken. Ethan schenkt twee bekers vol met chocolademelk en doet ze in de magnetron. 'Je haar is wit van de sneeuw' grinnikt hij terwijl hij met zijn hand over mijn hoofd strijkt. Ik grinnik, toen ik onderweg naar Ethan was begon het te sneeuwen.
Even later lopen we met allebei een beker met warme chocolademelk en slagroom naar de woonkamer. We zetten de bekers neer en ploffen op de bank. 'Dus vertel, waar heb ik dit onverwachte bezoek aan te danken?' begint Ethan. Ik haal mijn schouders op, 'Blake's vrienden kwamen bij ons, en ik had geen zin in hun of Blake. Dus toen dacht ik, laat ik eens naar Ethan gaan' antwoord ik lachend. 'Oh ja Blake, hoe gaat het tussen jullie?' vraagt hij met wiebelende wenkbrauwen. Ik zucht geërgerd, 'Er is niks tussen ons jij idioot.' 'Zeg dat maar tegen de zuigzoenen in je nek' grinnikt hij. Ik zucht geïrriteerd, 'Jij bent zo irritant.' Ethan vindt het allemaal nogal grappig want hij ligt al half op de grond van het lachen.
'Gaat er iemand dood ofzo?' hoor ik een bekende stem vragen als Ethan na een tijdje nog steeds op de grond ligt. 'Ja, Ethan' antwoord ik lachend. 'Jess!' roept Riley, Ethan's zusje van 15, blij. 'Hey Riles' begroet ik haar vrolijk. Ethan die nog altijd als een gestoorde zeehond op de grond ligt wordt langzaam weer rustig. Als hij is uitgelachen kijkt Riley hem heel raar aan. 'Idioot' zucht ze. 'Zie je, Riley begrijpt me!' roep ik blij. Ethan steekt zijn tong naar me uit en gaat weer normaal op de bank zitten. 'Eth, weet jij waar mam en pap zijn?' vraagt Riley terwijl ze naar de keuken loopt. 'Pa is vannacht niet thuisgekomen en mam is naar een vriendin' antwoord Ethan. Riley komt terug met een kop thee. Haar gezichtsuitdrukking gaat van vrolijk naar verdrietig. 'Wanneer zien ze nou in dat ze moeten scheiden? Dit is voor niemand meer leuk' zucht ze. Ik sla een arm om haar heen, 'Het komt wel goed schatje.' Ze knikt, 'Zullen we een film kijken ofzo?' Ethan en ik knikken instemmend.
Riley ligt op de benen van Ethan en mij en heeft haar ogen inmiddels gesloten. Halverwege de film is ze in slaap gevallen. We hebben als avondeten pizza's besteld. Die zijn inmiddels ook op. Ik leg mijn hoofd op Ethan's schouder. Hij glimlacht even en slaat zijn arm om me heen. 'Mijn twee prinsesjes' mompelt hij. Ik glimlach en sluit mijn ogen even.
Als ik mijn ogen weer open en ik op de klok kijk zie ik dat er een bijna een uur voorbij is gegaan. Ik ben dus in slaap gevallen. Riley is weg en Ethan kijkt me glimlachend aan. 'Iemand was moe' grinnikt hij. Ik knik lachend. 'Ik moet denk ik gaan' mompel ik. Hij knikt, 'Is goed.' We staan op en lopen naar de gang. Ik doe mijn schoenen aan en trek mijn jas aan. 'Bye Riles!' roep ik naar boven. 'Tot snel Jess!' roept ze terug. Ethan opent de deur voor me. Als ik naar buiten kijk zie ik dat er al een dik pak sneeuw ligt. Ik glimlach. Ik geef Ethan nog een knuffel voor ik naar buiten stap. 'Tot morgen Eth' zeg ik nog voordat ik me omdraai. 'See you tomorrow' reageert hij. Hij sluit de deur en ik loop naar mijn auto.
Eenmaal thuis sluit ik de deur achter me. Ik doe mijn schoenen uit en hang mijn jas en sjaal op. Er ligt echt al heel veel sneeuw buiten waardoor ik voorzichtig moest rijden. In de woonkamer hoor ik de jongens nog. 'Hey' begroet ik iedereen terwijl ik op een lege plek plof. Ik hoor verschillende jongens 'hoi' en 'hey' zeggen voor ze weer verder gaan met hun gesprek.
'Zeg Jess, ben je lekker bezig geweest?' vraagt Cameron ineens. Ik kijk hem vragend aan. Hij wijst zijn nek aan om aan te geven wat hij bedoeld. Ik rol mijn ogen en zucht, 'Fuck off, please.' Hij gooit onschuldig zijn handen in de lucht en grijnst. 'Ik vraag me alleen maar af wie die schade heeft gemaakt?' 'Niet belangrijk' antwoord ik. Hij trekt een wenkbrauw op en kijkt weg. Als ik zie dat Blake grijnst geef ik hem een moordende blik. 'Dus het was Blake?' vraagt Cameron ineens. Ik kijk hem quasi vragend aan. 'Aan de blik te zien die je hem gaf moet het Blake zijn' reageert hij grijnzend. 'Dus Blake, jij en Jess hè?' vraagt Jake duidelijk geamuseerd. 'Tja, Jess geeft niet toe dat ze ervan genoot' reageert Blake grijnzend. Ik wil net mijn mond opentrekken als de bel gaat. Ik sta zuchtend op en loop naar de voordeur.
Ik open de deur, en binnen een fractie van een seconde heeft iemand me in de houdgreep en wordt er een pistool tegen mijn hoofd aangedrukt. 'What the-' Ik kan mijn zin niet afmaken doordat ik word onderbroken. 'Kop dicht' sist de jongen die me vast heeft. 'Blake!' roep ik en meteen voel ik een klap tegen mijn gezicht. Ik zucht geïrriteerd, waarom kan een dag niet normaal zijn? Blake komt rustig uit de woonkamer lopen. Zodra hij ziet wat er zich hier afspeelt worden zijn ogen groot. 'Jongens!' roept hij terwijl hij een pistool vanachter zijn broeksband pakt. De andere jongens komen ook aangelopen. Ze hebben dezelfde reactie als Blake en pakken vrijwel meteen ook allemaal een pistool.
-----------
Há! Dit is een hele slechte cliffhanger lol.
Votes en comments maken mij gelukkig :)
Hoe meer votes en comments hoe sneller een update ^-^
JE LEEST
I live with the badboy
Teen FictionAls Jess' ouders omkomen bij een auto ongeluk kan ze niet in haar eentje blijven wonen. Broers of zussen heeft ze niet en ze heeft geen contact mee met haar familie. Ze vertelt haar mentor over haar situatie en zij helpt Jess om een nieuw thuis te z...