I live with the badboy

Hoofdstuk 28

>Pov Jess<

'Jess, wat is er gebeurd?' vraagt Brianna bezorgd. Ik strompel zuchtend verder naar mijn kluisje. Het is inmiddels maandag en ik kan nog steeds niet normaal lopen. 'Gewoon gevallen' mompel ik terwijl ik mijn kluisje open doe. Brianna kijkt me sceptisch aan, 'En vertel nu maar de waarheid.' Ik sluit mijn kluisje en kijk haar met rollende ogen aan, 'Dit is de waarheid.' Ze trekt een wenkbrauw op en kijkt me afwachtend aan. 'Oké, oké. Maar ik ga je echt niet vertellen waardoor het komt, het is te schamend' zucht ik. Ik loop met kleine stappen verder in de hoop van Brianna af te zijn maar ze komt al snel naast me lopen. 'Vertel het nou' zeurt ze. Ik schud beslist mijn hoofd en kijk haar serieus aan.

Ze begint te grijnzen en stopt met lopen, 'Het heeft met Blake te maken!' roept ze uit. Ik kijk haar met grote ogen aan, 'Hoe? Wat?' Brianna knikt grijnzend terwijl we aan een tafel gaan zitten. 'Blake is de enige die jou ongemakkelijk kan laten voelen, en aangezien je dit een ongemakkelijk onderwerp vindt moet dat het zijn' legt ze uit. 'Dus vertel? Wacht! Is het ernstig? Straks heeft hij je van de trap af geduwd, of misschien wel erger. Ben je wel oké?' Brianna ratelt aan één stuk door en ik voel dat ik rood word. Ze raad echt nooit waar het door komt.

'Vertel het nou!' roept Brianna en ze kijkt me serieus aan. Ik zucht, 'Beloof me dat je niet gaat lachen of iets anders wat schamend is. Het is al schamend genoeg zonder dat iemand het weet.' Ze knikt meteen en kijkt me nu glimlachend aan. Ik verberg mijn hoofd even in mijn handen en net als ik besluit het te vertellen word ik gelukkig gered.

'Hey babe.' Blake komt naast ons staan en leunt met zijn arm op mijn hoofd. 'Hey hey' reageer ik glimlachend. Saved by Blake. 'Blake!' roept Brianna ineens. 'Wat heb jij met Jess gedaan? Ze kan amper lopen' vraagt ze vervolgens. Ik kijk haar met grote ogen aan en kijk vervolgens moordend naar Blake. Hij grijnst enkel, 'Dat is een erg interessant verhaal wat Jess volgens mij graag wilt vertellen.' Ik zucht dramatisch, 'Ik heb niks aan jou, ga maar weer terug naar je vrienden.' Blake kijkt me quasi gekwetst aan, 'Nou sorry hoor, ik wil alleen maar helpen.' 'Maar ik ga wel weg als je dat zo graag wilt' vervolgt hij dramatisch waarna hij wegloopt.

'Ik heb nog steed geen antwoord op mijn vraag.' Ik kijk Brianna zuchtend aan, 'Oké, oké.' Ik haal zuchtend een hand door mijn haren en kijk naar de tafel. 'We hebben sex gehad' mompel ik zo zacht mogelijk. Blijkbaar hoort Brianna het wel angezien ze breed begint te grijnzen. 'Dat meen je niet! Dat heeft hij aangericht?' roept ze lachend. Ik kijk haar met grote ogen aan, 'Niet de hele school hoeft het te weten' sis ik snel. Brianna kijkt me weer grijnzend aan, 'Maar serieus, dat komt omdat jullie-? Jezus wat doen jullie samen?'

Ze kijkt me ineens serieus aan. 'Als het zo hard is gegaan neem ik aan dat het bed nu ook kapot is' zegt ze doodnormaal. 'Tenzij jullie het niet in bed hebben gedaan!' roept ze ineens. 'Was het in de douche? Op de bank? In de keuken?' vraagt ze grinnikend. Ik kijk haar walgend aan en sta op. 'Tot ziens Brianna' zucht ik terwijl ik weg strompel.

Ik zit net aantekeningen te maken als de deur van het lokaal open wordt gegooid. Iedereen kijkt meteen op en tot mijn verbazing staat Blake tegen de deurpost aangeleund. 'Meneer Mitchell, wat kan ik voor je doen?' vraagt de docent rustig. 'Ik kom Jess ophalen' reageert Blake terwijl hij mij grijnzend aankijkt. 'Zou ik mogen weten waarom?' vraagt de docent met opgetrokken wenkbrauwen. 'Ze moet vandaag naar de dokter alleen is ze het vergeten' reageert Blake met een zoete glimlach. 'Oh ja, shit' speel ik mee. 'Ga maar snel dan' zegt hij terwijl hij al verder gaat met zijn les. Sukkel. Ik pak snel mijn spullen in en loop met Blake mee naar buiten.

'Waarom kwam je me ophalen?' vraag ik als we in de auto zitten. 'Ik ben uit en ik had geen zin om jou straks weer op te halen dus ik dacht dan neem ik jou meteen mee' antwoordt Blake grinnikend. 'Idioot' mompel ik met een glimlach. 'Wel een leuke idioot, geef maar toe' reageert hij grijnzend. 'Een hele leuke idioot' grinnik waarna ik een kusje op zijn lippen druk.

Tijdens de rit heeft Blake met zijn ene hand mijn hand vast en de andere heeft hij om het stuur. Ik kijk glimlachend naar buiten en neurie zacht mee met de muziek. 'Dit had ik nooit verwacht, weet je dat?' mompel ik uit het niets. 'Wat?' vraagt Blake terwijl hij me kort aankijkt. 'Dat ik nu zo zou zitten, met jou in de auto. Ik had verwacht dat we elkaar zouden haten' grinnik ik zacht. 'Oh, maar ik haat je ook' reageert hij bloedserieus. 'Ja ik jou ook.' Ik begin zacht te lachen wat er toe leidt dat Blake ook begint te lachen en uiteindelijk eindigen we samen in de slappe lach.

'Fuck!' vloekt Blake ineens. Ik kijk met een ruk voor me maar zie niks. Vervolgens kijk ik snel achter me en zie een vrachtwagen met volle vaart op ons afkomen. Blake draait aan het stuur en probeert aan de kant te komen. Ik hoor hem van alles roepen en vloeken en ik zit doodstil in mijn stoel. 'Verberg je hoofd achter je handen!' schreeuwt Blake waarna ik een harde klap voel en alles zwart wordt.

--------------
Ik voel me zo harteloos om hier te stoppen, HAHAHA FY.
Nee, ik houd van jullie.
Kijkt iemand hier pokémon?!
Comment 'Tessa is een pokémon' als je dit nog leest :)