I live with the badboy

Hoofdstuk 24

>Pov Jess<

'Waarom kijken jullie me aan? Wat heb ik gedaan?' vraag ik gefrustreerd, als Jake en Cameron me zwijgend aanstaren. De jongens kijken vervolgens grijnzend naar elkaar. 'Oké, ik kan geen jongenstelepatie, waar denken jullie aan?' vraag ik zuchtend. 'Blake is jaloers!' roept Jake grijnzend. 'Sorry wat?' vraag ik met een opgetrokken wenkbrauw. 'Jij gaat de laatste tijd heel erg veel met Ethan om, veel meer dan normaal. Blake denkt waarschijnlijk dat jullie elkaar leuk vinden en nu is hij jaloers' legt Cameron uit. 'Ten eerste, nee. Ik ga altijd veel met Ethan om, we zijn beste vrienden. Ten tweede, nee. Dan is zijn gedrag echt overdreven. Ten derde, nee. Blake vindt mij toch niet leuk dus dan hoeft hij ook niet jaloers te zijn. Hij gebruikt me gewoon voor zijn "behoeftes"' zucht ik en ik haal een hand door mijn haren. Jake kijkt me met grote ogen aan. 'Wat?' vraag ik zuchtend. 'Zeg niet dat je het niet ziet!' roept hij gefrustreerd. 'Blake is verdomme verliefd op je van hier tot aan Tokyo!' roept hij weer. Een paar mensen om ons heen kijken ons raar aan, maar als Cameron ze een hatelijke blik geeft lopen ze snel door.

Ik schud wild mijn hoofd, 'Nee. Dat kan niet. Blake kan niet verliefd zijn. Blake is gevoelloos. Blake gebruikt me alleen maar en gaat voor de maffia. Simpel. Toch?' probeer ik wanhopig. 'Ja joh, blijf dat jezelf wijsmaken' reageert Cameron. 'Blake is gewoon jaloers omdat hij denkt dat jij en Ethan elkaar willen aflebberen ofzo' grinnikt Jake. 'Maar wij gaan hem wel zoeken en we zullen wat verstand in hem slaan' zucht Cameron. 'Tot later!' roepen ze terwijl we weglopen. Ik blijf ze verbaasd aanstaren. Blake, verliefd, op mij? Dat kan niet. Ik was er altijd van overtuigd dat hij me gebruikt. Ik moet echt met hem gaan praten.

Ik zit op de bank tv te kijken terwijl ik een slok van mijn drinken neem. De hele schooldag is langs me heen gegaan. Ik bleef maar nadenken over Blake. Ik geloof nog steeds niet dat hij verliefd op me is. Waarschijnlijk is het gewoon gelul en komt hij straks weer terug alsof er niks is gebeurd. Want hij heeft stemmingswisselingen, want hij is ongesteld. Toch..? Ik hoor de deur opengaan en vervolgens weer dichtslaan. Ik hoor een paar stemmen en nog geen minuut later zie ik Jake, Cameron, Julian en Blake in de woonkamer staan.

'Hij zat op een heuvel. Met zijn pistool voor zich, het enige wat hij deed was voor zich uit staren' verbreekt Julian de stilte. Ik kijk Blake met opgetrokken wenkbrauwen aan. Hij kijkt mij zwijgend aan. Ik zie iets in zijn ogen wat ik nog niet eerder heb gezien, ik kan het niet plaatsen. Ik sta langzaam op en ga tegenover de jongens staan. 'Jullie hebben veel te bespreken. Dus wij laten jullie nu alleen. Er wordt geen ruzie gemaakt, er wordt vrede gesloten' verteld Cameron ons. Blake zegt nog steeds niks dus knik ik maar. 'Bedankt jongens' mompel ik. Ze knikken glimlachend en lopen vervolgens weg. Even later hoor ik de deur dichtvallen.

Blake en ik staan zwijgend tegenover elkaar. 'Ik eh-' Blake laat me mijn zin niet afmaken en stormt op me af. Hij pakt mijn polsen en duwt me tegen de muur. Hij drukt zijn onderlichaam tegen die van mij en tegelijkertijd belanden zijn lippen op de mijne. Ik kan nu echt niks. Ik kan niet meer bewegen, Blake heeft me strak tegen de muur aangedrukt. Blake vraagt om toestemming die ik hem automatisch geef. Zijn tong verkent mijn mond en hij duwt zijn lichaam nog wat harder tegen de mijne waardoor een zachte kreun mijn mond verlaat.

Buiten adem draai ik mijn gezicht van hem af. 'Blake ik-' Ik zucht even. 'Ik wil niet gebruikt worden' fluister ik zonder hem aan te kijken. Hij laat mijn polsen los en streelt met zijn ene hand mijn wang. 'Ik kan niet tegen deze onzekerheid Blake. Je gebruikt me, het ene moment ben je heel erg klef enzo en het volgende moment haat je me' mompel ik. 'Ik haat je niet. Dat heb ik nooit gedaan' zucht hij. 'Maar je doet zo... Ik weet het niet' zucht ik. 'Ik raak gewoon gefrustreerd van je' mompelt hij. 'Jij raakt gefrustreerd van mij?' vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. Hij knikt. 'Ik denk dat hij eerder andersom is' zeg ik terwijl ik Blake van me af probeer te duwen. 'Ik betwijfel het. Aangezien jij nooit je fouten toegeeft, en je niet naar me luistert. Ja, daar word ik nou eenmaal gefrustreerd van.' Blake verheft zijn stem waardoor ik mezelf wat dichter tegen de muur aanduw. 'Verdomme Jess!' roept hij gefrustreerd. 'Wat nu weer? Doe ik alweer iets fout? Wat denk je nou, dat jij zo perfect bent? Dat ben je niet oké!' schreeuw ik kwaad.

'Kan jij niet gewoon één keer normaal doen? Je hebt echt stemmingswisselingen! Ik zou toch maar controleren of je wel echt een vent bent want volgens mij ben jij heel erg ongesteld!' roep ik geïrriteerd. 'Ik heb stemmingswisselingen? Volgens mij heb jij daar ook aardig veel last van!' roept hij kwaad terug. 'Verdomme Blake! Ik ben zo klaar met jou!' Ik haal sidderend adem, ik sta op het punt van ontploffen. Blake kijkt me kwaad aan, 'Ga toch lekker naar die Ethan van je! Je vindt hem toch zo leuk! Blijf daar dan gewoon!' 'Misschien doe ik dat ook wel ja! Maar niet voordat ik weet waar jij last van hebt! Maar goed als jij wilt dat ik naar Ethan ga dan doe ik dat toch zo!' Ik word echt kwaad nu. Ik snap echt niet hoe zijn stemming zo erg kan veranderen. 'Vertel me gewoon wat er aan de hand is dan kan ik gaan!' roep ik.

'Ik houd verdomme van je! Zie je dat nou echt niet?' schreeuwt Blake. Ik wil terug schreeuwen maar als ik besef wat hij zei kijk ik hem zwijgend aan. 'Zie je het nou echt niet? Ik houd van je Jess, ik houd zo fucking veel van je dat het pijn doet' zegt hij nu een stuk rustiger. Ik weet hoeveel deze woorden voor Blake betekenen, hij zegt nooit ik houd van je. Als hij dat tegen je zegt dat meent hij het. 'Om jou elke dag weer naar Ethan toe te zien gaan en wetend dat je niet van mij bent doet me pijn oké. Het doet me zo veel pijn' zucht hij. Hij laat mijn polsen los, die hij alweer had gepakt. Ik zeg nog steeds niks en leg mijn hand op zijn wang. 'Had dit eerder gezegd jij idioot' mompel ik met een kleine glimlach voor ik mijn lippen op die van hem crash.

-------------
Love is in the air, finally!
Votes en comments, maken mij intens gelukkig :)