Married To A Gangster's King

Kanbanata 21: Unknown Phone Call

Not Edited.

SAMANTHA

Nagising ako dahil sa nararamdaman kong sakit na lumalamon sa akin, it's like a fire eat me hungrily. It so unfamiliar.

I blink my eyes thrice before I realized kung nasaan ako. Para akong nasa ibang dimension, napakadilim. Wala akong ibang makita kundi dilim na bumabalot sa buong sulok ng pader.

Tinignan ko ang sarili ko, I was just seat in to this chair while my leg tied with up to the rope. At nararamdaman ko ang sakit nang pagkakatali nito sa akin.

Nasaan ako? Bakit ako nandito? Ang huling naalala ko ay natulog kaming pareho ni Sunget at wala akong alam kung paano ako napadpad dito. May kumuha ba sa akin habang tulog ako? O sadyang malilimutin lang ako sa nangyari?

I shook my head violently at pilit inaalis ang pagkakatali sa legs ko pero ilang beses ako nabigo. I sighed deeply and this time, wala na akong pakialam kung makakita ako ng dugo mula sa akin basta maka-alis ako dito. Baka nag-aalala na sa akin si Sunget at baka makita ko na naman ang sakit na lumalarawan sa kulay abo nyang mata.

Hinatak ko ang lubid gamit ang dalawa kong kamay kaya umaagos ang malalapot na dugo mula sa palad ko. Kumikirot sa sakit at nag-aalab sa sensasyon ang nararamdaman ko. Gusto ko ang nakikita ko mula sa akin. Dugo.

What's was that? Blood?

"Ugh!" nanghihina ako na napasandal sa likod ng upuan nang matanggal ko ang pagkakatali sa mga binti ko. Inilagay ko ang dalawang palad ko sa aking tagiliran at hinayaan itong tumutulo sa sahig. My blood runs over my system and sensation that I felt. Lust of Blood.

Nang makabawi na ako ng lakas. Agad akong tumayo mula sa kinauupuan ko at takbo lakad ang ginagawa ko para hanapin ang lagusan papalabas pero parang ang kadiliman na bumabalot sa buong paligid ay walang katapusan. Gosh, Why Am I here? Pumikit ako ng mariin, kailangan ko ng umalis dito!

Inikot ikot ko ang sarili ko dahil baka sakali na mahagilap ng mata ko ang lagusan and thanks with that, nakita ko ang isang malaking pinto na naka-awang at parang inanyayahan ako nitong pumasok. Napangiwi ako ng maramdaman ko ang kirot na nagmumula sa palad ko pero di ko na lang pinansin ito. I walked towards to the door.

Nang makarating na ako sa tapat ng pinto ay kusang bumukas ito maluwag kaya bumungad sa akin ang malawak na pasilyo at sa dulo nito ay may babaeng naka-upo. Nakakadena ang dalawang kamay nito sa likod pati na rin ang buong binti nito. Hindi ko maaninag ang buong mukha nito dahil nakayuko ito sa akin.

Kahit nalilito ako sa nangyayari, agad ako tumungo sa pasilyo at mabilis ako nakarating sa harap nito.

Unti-unting umaangat ang ulo ng babae hanggang sa makita ko ang mukha nito. Nakangisi sya sa akin, ang mata nya ay nag-aapoy sa galit.

Napalunok ako at pilit iniiling ang ulo ko. No! Impossible! No, no!

Ang babaeng ito ay walang iba kundi AKO! Oo, nakikita ko ang sarili ko sa kanya pero magkaiba kami. Walang buhay ang ngiti nya, nag-aalab sa galit ang mata nya. Her lifeless body with her fearless and heartless eyes. Nakakatakot, nakaka-intimidate.

Lumayo ako mula sa kanya pero parang hinahatak ako nang kung ano para di ako makatakas, unti-unti kumakalag ang mga kadena na nakatali sa kanya hanggang sa pagmulat ng mata ko. AKO na ang nakaupo sa upuan na iyon, balot na balot ako ng mga kadena.

Nakita ko ang isa kong sarili na nakatayo na sa harapan ko habang nakangiti ito. Nakakatakot ang ngiti nya na parang tuwang tuwa syang nahihirapan ako.

"Alisin mo ako dito!" sigaw ko pero gumuhit sa mga labi nya ang salitang,

"Welcome to hell." hanggang sa tuluyan na sya nawala sa paningin ko.