Married To A Gangster's King

Kabanata 38: Revelation

THIRD PERSON

Nakasuot sya ng hood habang pinagmamasdan ang di na makilalang Willington University. May barrier na nakaharang dito gawa ng mga awtoridad, mahigpit na pinagbabawal ang pagpasok dito dahil narin under investigation ang University. Madami ang namatay at marami ang nadamay.

"Real bad." Napangisi sya. Dinama nya ang hampas ng malamig na hangin sa kanyang pisngi.

He wants to laugh all the time, di sya baliw o ano. Nakakatawa naman talaga. Sina-alang ala ang buhay ng mga inosente para sa isang babae. That's a laugh. At malaki ang gulo ang mangyayari dahil sa mga ginawa nito. Galit ngayon si Aphrodite at baka dito na magsisimula ang kinatatakutan ng lahat. Gang War against the Empires. Empires against the world. Empires against Empires. Real bad. Gulo ang pinasok mo Zeus.

"Hyung."

Huminga sya ng malalim bago talikuran ang naturang lugar. Nasa SUV lahat ang mga kasamahan nya at pilit na syang pinapaalis ito. Fuck. Mga duwag.

"Why I should take you here with me? Fuck you cowards!" inis na umupo sya sa backseat. Tinawanan naman sya ng isa sa mga kasamahan nya.

"Wala si Joseph-hyung. Takot kami baka may mga multo dyan. Sabi ba naman nila madaming namatay." ngumuso ng pagkadahaba haba si Jove.

"Pabo, Shibal!" inis na inalis nya ang suot na hood at tumingin sa labas ng bintana.

Sa pagsisimula ng Gang War. Galit, poot, kasakiman na lang ang mararamdaman nila sa isa't isa kapag nagsimula na ito. You should follow the rules. To Kill or To Die. Sa labanang ito, kailangan may madamay para makaligatas sa gulong ito.

"Jinx." aniya.

"Huh?" kunot noo naman napaharap sa kanya si Ian.

"We're not going back in Korea until the Gang War started."

Natigilan sila sa sinabi nito. Namutla silang lahat. Kung gayon, mas kailangan nilang bumalik sa Korea. Ayaw pa nilang mamatay. Madaming nakatambak na projects sa kanila, madaming fans ang naghihintay. Sayang ang opportunity.

"Nakakatakot ka Hyung."

Nagkibit balikat sya. Gumuhit ang malamig na ngiti sa labi nya. "Na jung-e bwae-yo, Samantha-ssi." (See you soon, Samantha)

SA KABILANG BANDA, walang kahit ekspresyon ang mababasa mo sa kanyang mukha. Ang mata lang ang nagiging asset nya sa kanyang emosyon. Malamig, nakakatakot at galit. Tikom na tikom ang kanyang kamao, mukhang anumang oras papatay sya.

"Putang ina!" galit na sinipa nya ang gulong ng kanyang sasakyan. May paglabasan lamang sya ng galit.

"You looks so mad. Dapat na ba ako matakot?"

Agad syang humarap sa lalaki. Natatakpan ang mukha nito gawa ng sumbrero. Galit na kiniwelyuhan nya ang lalaki at malakas na sinuntok.

"Gago! Akala ko ba kaya mong protektahan ang kapatid ko?! Puta, malalaman ko lang napahamak na sya?! Fuckshit! Mapapatay ko ang kapatid mo!" galit na pinagsusuntok nya ito.

Galit sya. Galit na galit. Kailangan nya ng may paglalabasan. Kahit walang kasalan ang pinagsusuntok nya ay kailangan nya ilabas ang lahat ng galit nya. Gusto nya pumatay. Papatay talaga sya kahit anumang oras. Dammit. Umuwi sya ng Manila dahil sa galit nya at sa galit na iyon ay lalo lamang umusbong. Kukunin nya ang kapatid nya sa ayaw at sa gusto nito. Hihilahin nya ito papalayo sa kamatayan. Sya ang magpro-protekta dito.

Nagulat sya ng sipain sya nito kaya nahinto sya sa pagsuntok.

"Kung galit ka sa kapatid ko. Wag mo sa akin ibaling. Magkamukha lang kami pero magka-iba ang estilo namin sa pagprotekta sa kapatid mo." seryosong saad nito.