Het leven van Nizar en Danyal

4.0

Nizar
We zijn een paar daagjes verder en ik kan de kus met Intisar maar niet vergeten.. De manier hoe ze naar mij keek. Het was perfect, maar toch. Ze vertrouwt me op de een of andere manier niet...

Ik zou vandaag naar de stad gaan met wat vrienden. Dus kleedde ik mij even aan. Ik nam een douche en trok mijn outfit aan. Ik liep naar beneden waar mijn ouders knus in elkaars armen op de bank lagen. Ze waren beiden in slaap gevallen. Ik maakte een foto omdat ik het te schattig vond. Ik deed de tv uit en gaf ze beiden een kus op hun voorhoofd.

Aangekomen in de stad gingen we eerst even winkels in en vervolgens op het terrasje zitten. Er kwamen tig meisjes langslopen die knap waren. Maar ze waren geen Intisar. "Ey Nizar die chick kijkt je 3ayak lang aan", zei een vriend. Ik keek op. Het was Ilham.. "Oh is gewoon meisje van mijn klas", zei ik ongeïnteresseerd. Ik ging weer verder met appen. "Pssh ze komt deze kant op", zegt hij weer. Ik keek alsnog niet op. Ze kwam voor me staan en keek me aan. Ik keek omhoog. "Hey Nizar liefje", zegt ze. Ik trok mijn wenkbrauw op. Ik weet niet uit welke hoek deze kwam maar goed. "Hoi", zei ik kortaf. "Waarom doe je zo kortaf?", vroeg ze.

Ik trok haar even mee. Geen zin dat die jongens gaan praten.. "Waarom ik zo kortaf doe? Kifesh die roddels.. Hoezo die lelijke blikken naar Intisar.. En gewoon jij als persoon!", zei ik bot. Ze schrok. Kennelijk verwachtte ze niet dat ik alles opmerkte. Ze werd rood en schakelde gelijk weer naar de bitchmode. "Ze verdient het", zei ze. "Oh dus je ontkent het niet?", zei ik sarcastisch. "Ik zou niet weten waar je het over hebt", zei ze. "Ik zei niet over wie die roddels gingen en je zegt 'ze verdient het'.
Ik waarschuw je Ilham.. Blijf uit haar buurt", zei ik in een keer door. Ze gaf me nog een bitch aanval blik en liep toen weer weg.

"Ewa Nizar. Gaat goed he?", zei een van de jongens. Ik gaf hem een fake lach en ging zitten. Ik verveelde mij dood en appte Danyal. Hij was met Soumaya ook in de stad. Ik appte Intisar om te kijken wat ze aan het doen was. "Oppassen lief", antwoordde terug. Ah jammer. Ik besloot Soumaya en Danyal dan lastig te vallen.

Na een tijdje was ik bij Soum en Danyal. We hebben gelachen en gepraat en gingen vervolgens eten bij een restaurant. We zaten aan het raam en genoten van het eten. Ik keek naar buiten en droomde even weg. Denkend aan Intisar. "Waar kijk je naar?", vroeg Soumaya die nu ook naar buiten keek. "Nergens", lachte ik. Ze keek fronsend naar buiten. "Danyal.. Is dat niet het meisje van dat restaurant?", vraagt ze. Danyal keek naar buiten en zag dus dat meisje staan.. Ze werd lastig gevallen door een groep jongens...

Ik keek naar Danyal en zag woede in zijn ogen. Zonder nog na te denken stond hij op en rende naar buiten.. Dit gaat zo niet de goede kant op. "Soumaya blijf hier! Wollah als je naar buiten gaat ik breek je! Begrepen? Als je ziet dat het slecht afloopt bel je de politie oke?!", zeg ik snel en ren naar buiten.

Danyal besprong een van de jongens en begon te vechten. Ik deed hetzelfde en trok dat meisje van het restaurant weg. "Ga naar dat restaurant!", schreeuwde ik. Ze deed wat ik zei en liep snel naar Soumaya die haar opving. Een rake stoot voelde ik op mijn wang en ik zag even zwart. Ik herstelde snel en gaf die jongen een stoot bij zijn slaap... Ko.

Danyal was zo woedend dat hij zichzelf niet onder controle had. Ik trok hem na een tijd weg en we liepen terug naar het restaurant. Danyal legde het geld neer en trok dat meisje mee naar buiten. Ik nam Soumaya mee en zette haar thuis af, Danyal achterlatend in het restaurant..

-
Ik zette Soumaya thuis af. "Jullie zijn gestoord", zegt ze en ze stapt uit. Ik moest lachen en deed mijn raampje omlaag. "Geen dank voor het brengen Nizar. Echt lief van je", zei ik met een meisjesstem. Ze lachte en liep terug. "Thanks bruur", zei ze en gaf me een kus op mn wang. "Je bloedt trouwens bij je lip", zegt ze en loopt weg.

Ik wachtte tot ze binnen was en reed vervolgens naar huis. Ik reed de oprit op en deed de motor uit. Pff wat zal mama wel niet denken dacht ik. Ik veegde het bloed weg en liep naar binnen. "Wollah jij he!", riep mijn moeder. Shit. "Waarom heb jij een telefoon?", zegt ze. Ik keek haar verbaasd aan en pakte mijn telefoon. 20 gemiste oproepen. "Tuusshhh miste je me ofzo?", zeg ik voor de grap. "DANYAL ligt in het ziekenhuis en dan neem jij je tering telefoon niet op!", zegt ze boos. "Wat??", zeg ik geschrokken. "Neergestoken!", zegt ze woedend en gooit haar telefoon tegen de muur aan.

Ik snapte totaal niet waarom ze zo woedend was. Moeders zouden bezorgd zijn. En deze gooit dingen stuk. "MA", zei ik hard. Ze keek me aan. Hier zit wat achter..

"Doe je schoenen aan", zei ik en ik pakte snel nog wat ijs voor mijn lip... Toen we naar de auto liepen zag ik dat ze trilde.. "Waarom was je niet alvast gegaan?", vroeg ik. Ik wist het antwoord al. Ze trilt van woede en ik weet dat ze dan dingen doet die niet slim zijn. "Gewoon", zegt ze. Ik trok mijn wenkbrauw op maar zei toch maar niks.

Ik hield mama's hand vast. "Het komt goed", zei ik en kneep erin. Ze lachte zwakjes naar mij...

Aangekomen in het ziekenhuis werden we begeleid naar de afdeling. Net op dat moment dat we bij zijn kamer stonden, kwamen er dokters zijn kamer uit. Ik keek geschrokken om mij heen en hield mijn moeder stevig vast. Ik ben echt 2 koppen groter dan zij.

Mijn vader stond direct op. Hij was hier als eerste toen we het nieuws hoorde. Ik zag het meisje die wij dus hielpen bij het restaurant. En liep naar haar toe..

"Nouar toch?", zei ik voorzichtig. Ze schrok en moest even drie keer kijken. "Danyal????", zei ze. Ik schudde mijn hoofd. "Zijn tweelingbroer Nizar". Ze begon met huilen en ik sloeg mijn arm om haar heen. "Het is allemaal mijn schuld", zei ze verdrietig. "Wat is er gebeurd?", vroeg ik voorzichtig......

STEMMEN LIEFJES!!! Sorry dat ik lang niet schrijf, maar mijn inspiratie raakt op😭😭😭😭😭😭