Het leven van Nizar en Danyal

16.0

NOUAR
Vrolijk zat ik te dansen met Danyal. De man die mij zo vaak heeft gesteund. De man die ik eerst haatte! Stap voor stap begon ik meer van hem te houden. Hou hij mijn leven compleet heeft gemaakt..

Ik zag Nouraya en Noussaiba ook gezellig meedansen. De onafscheidelijke nichtjes. Nouraya is het dochtertje van Roumaissa en Noussaiba het dochtertje van Reda. Reda en Roumaissa zijn broer en zus en tevens ook oom en tante van Danyal. Hoe die twee door het leven gaan is geweldig. Ze doen hun dingetjes.. en niemand die hun ooit nog tegen kan houden.

Tesnim. De rustige van hun allemaal zat foto's te maken van het mooie uitzicht. Ze draaide zich naar mij om en lachte. Ik lachte terug en ze maakte snel een foto van mij en Danyal dansend.

In ene ging de muziek wat zachter en ze lichten schenen onze kant op. Mijn hart begon te kloppen toen iedereen in ene een bos met rozen vast had. Tesnim zag ik alles filmen. Ik lach naar haar en richt mij tot Danyal. Ik zag de liefde in zijn ogen. Zenuwachtig gaat hij in ene op zijn knieën.

"Danyal wat doe je?", vraag ik zachtjes. Hij lacht. "Lieve Nouar van mij.. Wat ben ik blij dat ik jou heb ontmoet. Niet de ontmoeting die elk ander zou hebben gehad. Het klinkt raar en cliché. Maar sinds dag 1 heb je mij al tot de oren verliefd gemaakt. Je hebt mij compleet gemaakt. Ondanks jou situatie was je er voor mij.. je begon van mij te houden zoals geen ander dat heeft gedaan. En ik begon van jou te houden.. meer van het leven zelf. Jou temperamentvolle houding viel mij gelijk op. Je danste niet aan mijn pijpen.. nee je zorgde ervoor dat ik wist hoe ik met respect tegenover jou moest praten.. lieve lieve Nouar. Mijn prinsesje! Wil je met mij trouwen?", vraagt hij op zijn aller liefste toon! Mijn ogen waren inmiddels een stromende zee geworden.

Mijn hart maakte overuren. Zijn ogen doorboorde de mijne. Mijn mannetje vraagt mij ten huwelijk. "HALLO NOUAR WE HEBBEN NIET EEUWIG DE TIJD", hoor ik Soumaya. Ik lachte en knikte. "Jaa, ik wil met je trouwen", zeg ik zachtjes. Hij schreeuwde heel de zeeën bij elkaar en tilde mij op. "Ze zei jaaaaa!!" Ik lachte en knuffel hem. "Was Tissam hier maar", zei ik zachtjes.

"Ze kijkt met ons mee", zei hij lief terug. Hij drukte een kus op mijn voorhoofd en schoof nog even de ring in mijn vinger. "Hallo mag ik even zien hoe groot die ring is", zei Noussaiba en hield mijn hand vast. "Hij is prachtig", zei Aya.

Nouraya kwam naar mij toe en deed een kroontje op mijn hoofd. "Vandaag sta jij in het middelpunt", zegt ze lachend. Ik omhels iedereen. Na een uurtje begint iedereen wat moe te worden.

"Hoe laat gaan we terug?", vraagt Soumaya. En leunt zonder dat ze het doorheeft op Ilias. "Nu", zei Nizar die binnen kwam met eten. Iedereen ging ergens zitten. Ik leun met mijn schouder tegen Danyal aan. "Je maakt mij gelukkig", zeg ik zacht. Trots kijkt hij mij aan en geeft me een lichte kus.

Nouraya's gezicht valt mij op. Ze keek erg jaloers naar Soumaya en Ilias. "Be right back", zeg ik en loop naar Nouraya. "Als blikken konden doden meid was Soumaya gone", zeg ik lachend. "Is het zo erg duidelijk", zegt ze geschrokken. Ik knik en ga naast haar zitten.

"Die Ilias he, waar ken je hem van?", vraag ik en pak wat te eten dat op tafel stond. "Zouhair's beste vriend", zucht ze. "Vaak waren we met z'n 3 ergens naar toe. Ik weet het niet. Gevoelens zijn omhoog gekropen", zegt ze zachtjes. Ik laat haar op mijn schouder leunen. "En jij denkt dat Soumaya hem leuk vindt?", zeg ik. Ze knikt. "Soumaya vindt hem niet leuk", zegt Soumaya die aan kwam lopen. We hoorde haar niet eens aankomen.

"Lieverd. Denk je nou echt dat jou blikken mij zijn ontgaan. Je kijkt zo verliefd naar hem", lacht Soumaya en gaat aan de andere kant zitten. "Btw. Hij sprak net over je". Gelijk zat Nouraya weer recht. "Wat zei hij??", zegt ze gestrest.

Soumaya en ik moesten lachen. "Dat hij niet weet wat ie moet doen. Als beste vriend zijnde van jou neef kan hij niet zomaar met jou zijn", gaat ze verder. "Het komt wel goed liefje", zeg ik en knuffel haar..

Net toen we wilden opstaan hoorde we een harde knal.. chaos ontstond! De boot was in tweeën gebroken en al snel zonk het naar beneden.. "Danyal!!!" Schreeuwde ik hard. Het was pik donker en al snel voelde ik het koude water over mij heen. De golven waren erg heftig! Ik voel hoe het water mij meeneemt..

...
Ik schrok wakker door een stuk wat tegen mij aan dreef. Een sessie aan hoesten nam het van mij over. De zee was nu wat rustiger dan voorheen. Mijn lichaam werkte niet heel goed.. ik was uitgeput. Mijn ring viel mij op.. Het was niet eens een paar uur geleden dat Danyal mij ten huwelijk vroeg. "Danyal?", fluister ik zover ik kon. Vermoeid liet ik het water mij meenemen..

Het begon al licht te worden. Opnieuw kijk ik om mij heen. Een stuk eiland viel mij op. "Ja!", riep ik uit enthousiasme. Met alle kracht die ik over had zwom ik naar het eilandje. Kreunend en zwoegend voelde ik het zand onder mijn voeten. Het zand, zo zacht! Uitgeput val ik neer op het zand.

De lucht was nu in ene zo interessant. Na een enige tijd sta ik op. "Oke Nouar. Je kunt niet niks doen", zeg ik tegen mijzelf. Ik kijk naar mijn jurkje.. Erg onhandig dit. De tranen begonnen op te komen. Ik ben op een onbewoond eiland.. Enige wat ik heb.. is mijzelf.. dit eiland en de mooie lucht.

Ik zorgde voor spullen om te overleven, zover het nodig was. Ik probeerde zover ik kon van mijn jurk een jumpsuit te maken. De wonden die ik kreeg heb ik verschoond. Net toen ik terug wilde lopen naar het water hoorde ik een geluid achter mij.

Geschrokken pakte ik een stuk hout. Stil kijk ik voor me uit als ik Ilham bebloed zie kruipen. "ILHAM!" Ze zag er doodvermoeid uit. "De baby.. de baby", fluistert ze huilend. "Wat voel je!", vraag ik en leg haar goed neer. Ze schreeuwde van een heftige pijn. "Het komt!", schreeuwde ze.

Van het zand probeerde ik een comfortabele houding voor haar te zetten. "Nouar!!" Schreeuwde ze. "Het komt goed lieverd. Rustig aan", zeg ik gestrest. God sta mij bij! Ik deed mijn jurk uit.. en scheurde haar jurk voor een deel. Ilham verging van de pijn. "Oke rustig aan. Ik ben bij je", zeg ik. "Ik tel tot 10 en dan mag je stoppen met persen".

En zo begon ik met tellen. "Bijna lieverd!", zeg ik aanmoedigend. Na enige minuten heb ik de baby in mijn handen. "Het is een meisje", zeg ik lachend. Uitgeput laat Ilham haar hoofd vallen op het zand. "Wakker blijven Ilham", zeg ik en tik op haar wangen.

Een stukje tak die scherp gemaakt is gebruik ik om de navelstreng weg te halen. "Mag ik haar zien?", vraagt ze uitgeput. Ik knik en wikkel de baby in mijn jurkje. "Ze is prachtig", zeg ik zachtjes. Ilham knikt trots naar haar baby. "Maysae" zegt ze dan. "Mijn prinsesje heet Maysae". Ik lach naar haar. "Zal ik haar even schoonmaken?", vraag ik.

Ze knikt en geeft haar weer aan mij. Ik loop naar de zee toe en ga zitten op het zand. Net niet helemaal het water is. Ik besef mij dat ik alleen een sportbh en een boxer aan had. Achja.. het is warm hier.

"Hey prinsesje", zeg ik zachtjes. "Je hebt je mama flink laten werken. Een wondertje ben je. Dat je dit allemaal hebt mee kunnen maken". Maysae begint zachtjes te huilen als ik het water over haar heen laat vallen. Ik probeer haar te sussen en als ik klaar ben,wikkel ik haar in het jurkje.

"Hoe voel je je?" Vraag ik Ilham. "Geschrokken.. ik snap niet wat er allemaal is gebeurd". "Ik ook niet", zeg ik sip. "Waar zouden de anderen zijn?" De gedachte ging naar de anderen. Stil kijken Ilham en ik voor ons uit.

Danyal en Nizar.. Nouraya en Nousaiba.. Soumaya.. Aya en Safouane.. Ilias.. Zoubair en Oumaima.. Tesnim en Maher.. wat als ze er niet meer zijn? Wat als wij hier nooit gevonden worden. Maysae begon te huilen. "Waarom huilt ze?", vraagt Ilham geschrokken. "Ze heeft honger lieverd. Geef haar borstvoeding", zeg ik en help haar goed te zitten.

Op het begin wilde Maysae niet meewerken. Na enkele minuten lukte het haar weer wel. "Ik ga op zoek naar eten.. of voorwerpen". Ilham knikt. "Doe voorzichtig. Je weet maar nooit wat er kan gebeuren", zeg ze bang. "Voordat het donker is ben ik weer terug", zeg ik aanmoedigend en geef haar een kus op de wang.

En zo begon ik met mijn missie, op zoek naar voedsel en onderdak...

Sorry lieverds!! Ik zie net dat het een maand geleden was dat ik wat had geplaatst! Hope u like it. Vergeet niet te stemmen! En er komen in sha allaah leukere delen aan💙💙