Het leven van Nizar en Danyal

Meet Nizar

"Nizar!!! Wallahi als je nu niet naar beneden komt, heb je echt een groot probleem!", schreeuwt mijn moeder vanuit de keuken. Ik schrik wakker. Mijn moeder genaamd Noraine Yasrari, 39 jaar oud. Ze is getint, zwart krullend haar en heeft grijs/groen/blauwe ogen. Knappe vrouw al zeg ik het zelf. En ook nog eens een hele sterke vrouw. Ze heeft echt zo veel meegemaakt. Ik hou echt met heel mijn hart van haar. "Nizar!!!! Ik roep je 10x. Je diploma komt niet naar je toe kruipen he", zegt mama. Ik keek geschrokken naar de deur. "Waar was je met je gedachte?", vraagt ze lachend. "Bij jou", zei ik naar waarheid. "We gaan niet sentimenteel doen he! Yallah opstaan. Heb ontbijt voor je gemaakt", zegt ze en loopt naar me toe. "Je weet dat ik van je hou toch mama?", zei ik toen ze naast me kwam zitten. "Tuurlijk weet ik dat! Wie houdt er nou niet van mij", zegt ze waarnaar ze haar haren naar achteren slaat. Ik lachte mij kapot. "HC HOOR", zeg ik en sta op. Ze geeft me een por en nam haar weg naar beneden. Ik begon met het nemen van een douche en kleedde mij vervolgens aan. Ik ging nog bidden en liep toen nog een keer naar de spiegel. Ik ben een getinte jongen met donkerblond haar en grijs/blauwe ogen. En ik ben bijna 18 jaar oud. Volgende week zijn Danyal en ik jarig. Danyal is mijn jongere broertje.. We zijn tweeling en verschillen 4 minuten. Danyal zal zich later zelf wel voorstellen.

Ik liep naar de kast en trok een spijkerbroek aan en een zwarte trui met een blouse eronder (omslagfoto).

Ik liep naar beneden en gaf mijn vader een box.
"3ala slamtek", zegt mijn vader. (Werd eens tijd). "Wollah, die schooltijden maken mij moe. Geen grappen vriend", zeg ik lachend en ging zitten aan tafel. Het was half 9. "Waar is Danyal?", vraag ik terwijl mama een bord voor mij neerzet met thee. "Boven, hij is ziekjes", zegt mama. Mijn vader Ramzi en ik keken elkaar aan en lachte ons kapot. "Danyal? En ziek? Je maakt een grap!", zei mijn vader. "Hallo willen jullie Danyal met rust laten", zei mijn moeder en zwaaide met het mes die ze vast had. Ontwapend hielden wij beiden ons handen omhoog. Ze lachte en liep weg. "Kom je na school langs mijn werk?", vraagt papa. "Ja is goed", zeg ik. "Kom alleen he, niet net als de vorige keer. Met heel je vriendengroep", zegt hij. "Jaahaa. Ze hadden rondleiding nodig oe saffii", zei ik en stond op. Ik liep nog snel naar Danyal en deed zijn kamerdeur open. Hij lag nog te slapen. Ik lachte sluw en liep naar hem toe. Ik wilde hem laten schrikken maar zag al gauw dat hij bezweet in zijn bed lag. Hij is gewoon echt ziek! Ik besloot hem te laten en liep naar beneden en trok mijn jas aan.

Vandaag is dus de eerste schooldag. Normaal zouden Danyal en ik samen gaan al zitten we niet in dezelfde klas. Hij volgt mijn vader op, de zakenwereld en ik volg de advocatenwereld.
Ik stapte op mijn vespa en deed mijn oortjes in. Ik zette quran op. Simpelweg omdat het mij rustig houdt. Ik kwam aan op de nieuwe school en keek om mij heen. Kapot veel Marokkanen. Dat was het eerste wat mij opviel. Ik parkeerde mijn vespa en liep naar de ingang. Ik voelde de ogen al branden op mijn rug. Ik liep de school in en vroeg aan de service waar ik naartoe moest.
"De kantine lieverd", zegt de mevrouw. "Pas je op dat je de vrouwtjes hier niet gek maakt", zegt ze lachend. Ik keek haar vragend aan. "Ze vallen je hier letterlijk bijna aan als je knap bent", zegt ze dan. "Oh zo. Bedankt denk ik?", zei ik verbaasd. "Je lijkt mij een lieve jongen. Pas maar op", zegt ze en gaf me een knipoog. Ik liep de kantine in en ik zag meiden gelijk met elkaar smoezen. "Omg Nassira. Kijk hoe lekker hij is", hoorde ik naast me. Ik trok mij er niks van aan en liep door en ging zitten op een stoel die in rijen waren opgesteld.

"Nizar?", hoor ik in ene achter me. Ik draaide mij om en zag Anas (zoon van Omar en Insaf).
Omar is een hele goeie vriend van mama en Oom Anouar. Hij heeft ze vaak geholpen vroeger. "Broer!!", roep ik lachend. "Spoorloze", zegt ie. "Nee man, alleen gewerkt deze vakantie. Familie enzo", zeg ik lachend. Hij komt naast me zitten en we praten over ditjes en datjes. "Welke opleiding doe je broer?", vraagt hij. "Rechten". Toevallig deden we dezelfde opleiding. Nu maar hopen dat we bij elkaar in de klas zitten.