Een nieuw verhaaltje! vervolg van het verhaal; Noraine's life!
Dit gaat over Nizar en Danyal. Tweelingbroers die samen door het leven gaan. Ze zullen vele dingen meemaken! Lees jij mee?❤️
We hadden de hoop bijna opgegeven, totdat Tissam. Het zusje van Nouar ons redde! De mannen en Danyal zijn er nu naar toe gegaan. Met spanning wachtte we af, wat er gebeuren zal.
Tante Roumaissa en Hayat zaten met stress in elkaar. Ik ging naast mijn moeder zitten. "Heeft Danyal wat met Nouar?", vroeg ze in ene. Ik keek haar lachend aan. "Zou het niet weten", antwoordde ik. "Ik mag der nu al. Ze zegt waar het op staat", zegt ze lachend. "Doet je denken aan jij en papa he", zei ik. Ze knikte en op dat moment kwam Nouar binnen lopen.
Ik ging zitten met Safouane, Oussama , Zouhir en Maher. We spraken over van alles. Safouane en Zouhir zouden over een paar maanden 18 worden en wilden een groot feest geven. "Maar niet als we Nouraya niet hebben gevonden", zei Safouane. Ik knikte. "Ze zou ons afmaken als ze hoorde dat we wel een feest hadden gegeven", zei ik lachend.
Safouane vertelde zijn ideeën, hoe hij alles wilde hebben. Zouhir ging er maar mee akkoord, want hij was altijd snel tevreden met iets.
We waren 2 uur verder en we hebben niks gehoord van de rest. Alle mama's waren zowat in slaap gevallen. De meiden kwamen ook in de woonkamer zitten.
Soumaya en Nouar waren bffjes geworden denk ik. Ze spraken over van alles en ze hadden kei veel gemeen. "Hoe is Danyal?", vroeg Aya in ene aan Nouar. "Hoe bedoel je?", vroeg ze lachend. "Nou bij ons is hij meestal de wijze, maar kan ook heel druk zijn", zegt Aya.
Nouar keek mij aan. Volgens mij dacht ze dan aan Danyal. "Danyal is een leuke! De aller eerste keer toen wij elkaar zagen vond ik hem een arrogante zak die genoot van zijn geld. Maar achteraf bleek dat hij werkte voor zijn geld. Ik integendeel was mijn baan kwijt geraakt door hem. Hij deed er veel aan om het goed te maken, en mij een baan helpen zoeken. Maar ik wilde het toch liever zelf doen", zei ze met een lach op haar gezicht.
Ik moest lachen en appte Danyal. Broer.. Nouar is helemaal weg van je man! Wat heb je met haar gedaan😂
Zouhir kon zijn ogen niet van haar afhouden. Hetzelfde gold voor Safouane. En Safouane kennende zal er alles aan doen om Nouar te krijgen.
Ik keek Soumaya aan en die begreep mij als geen ander. Ze wist wat voor status Safouane had binnen de familie, maar ook in de buurt. "Safouane. Heb jij niemand?", vroeg Nousaiba. Ik moest lachen om de manier hoe ze het zei.
"Nee, maar ik heb denk ik wel iemand op het oogje", zei hij en keek Nouar aan. Pff hij zou heel anders piepen als Danyal hier was.
Na een tijdje besloten we een filmpje te kijken.. Voor de afleiding. Ik liep naar mijn oma toe. "Yemma.. Is er wat te eten? We willen film kijken", zeg ik als ik haar kamer binnenkom.
"Jaa je moet even beneden kijken. Bij de biosruimte", zegt ze terwijl ze bezig was met iets. "Wat doet u?", vraag ik dan. "Ik zoek mijn sieraden", zegt ze. "Op de ladekast Yemma", zeg ik als ik even rondkijk. Ze kijkt naar achteren en ziet ze dan liggen.
"Wat moet ik toch zonder jou weldi", zegt ze lachend en komt naar me toe. Ze staat een beetje op haar tenen en knijpt in mijn wangen. Zoals mijn moeder en al mijn tantes zijn ze nog steeds kort.
Ik gaf haar een kus en liep weer weg. "Yallah kom. Heb de sleutel van de biosruimte", zeg ik. Nouar keek ons vragend aan. "We hebben een biosruimte beneden", zeg ik. Ze knikte verbaasd en stond op.
Samen met Nouar, Soumaya, Tesnim, Oussama, Safouane, Maher, Nousaiba en Aya. Liepen we naar beneden. Hayat was gaan slapen met haar moeder. Ik starte en film ik ging naast Aya zitten en Soumaya. Naast Soum zat Nouar en daarnaast Nousaibba.
We keken de film. Ik sloeg mijn arm om Aya heen en liet haar op mij leunen. Ik voelde mijn telefoon trillen en pakte deze. Nizar! We hebben haar gevonden Alhamdoulilah! Met 10! Minuten zijn we er! Zeg tegen Nouar dat haar zusje het goed maakt"
"MENSEN! Ze is gevonden!! Nouraya! Ze hebben haar gevonden! Zei ik blij. Aya was de eerste die de ruimte uit rende en naar oma ging. "YEMMA! ZE IS GEVONDEN!", hoorde je haar stem boven. Ze is wel de rustigste van ons, maar weyo haar stem hoor je van 10 km afstand.
Iedereen zat weer in de woonkamer wachtend op Nouraya. Iemand belde aan en Tante Roumaissa stond gelijk op en opende de deur.
De meiden begonnen te janken. Nouraya en haar moeder knuffelde elkaar dood! Ze lieten elkaar ook gewoon niet meer los.
Ik zag aan de blik van mijn vader dat er iets niet klopte. Hetzelfde geldt voor Oom Anouar. Ik wilde er niet over beginnen dus liet ik het maar tot straks.
Nouraya zag er naar omstandigheden goed uit. Ze had hier en daar blauwe plekken. "Nizi", zegt Nouraya gebroken. Ik keek haar lang aan en knuffelde haar vervolgens. "Sorry! Sorry dat we je niet konden beschermen", zei ik zacht. "Doe normaal. Jullie konden er niks aan doen", zegt ze. Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd en ze ging zitten op de bank.
Ik zag Danyal Nouar knuffelen. Hij heeft haar goed te pakken man😂. Tissam, haar zusje, huppelde vrolijk naar de woonkamer. Tante Roumaissa knuffelde haar dood en liet haar niet meer los.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Foto van Nouar en haar zusje..
Een hele last was van onze schouders. Nouraya was terug. En het leek alsof ze nooit weg was geweest.. We zaten met zn alle ik de woonkamer te lachen en al. Nouar keek om zich heen.
"Danyal is met Tissam even wat ijs gaat halen. Als beloning soort van", zei ik tegen haar. Ze lachte. "Je hebt me wel snel door he", zei ze. Ik lachte en gaf een lichte tik tegen haar hoofd. Tante Roumaissa riep Nouar naar de keuken. En oom Anouar en mn vader liepen weg..
Ik liep achter ze aan.. Want ik wist waar dit over zou gaan. Net toen ik op wilde staan werd ik gebeld.. "Ja", zei ik kortaf.
"Uuh", ik hoorde een meisjesstem twijfelen. "Intisar??", vroeg ik. Ze hing toen op.. Wollaah meisje he.. Ik belde terug, maar ze nam niet op.
Pff ik snap hier niks meer van.. Ik liep heen en weer en liep naar de hal en weer terug naar de woonkamer. "JONGEN! Ga zitten man. Wordt helemaal nerveus van jou!", zegt Soumaya en trekt aan mijn arm. Ik plofte naast haar neer.
"Waarom zijn jullie meisjes zo raar", vroeg ik en ging liggen op haar schoot. Ze gaf me een klap op mn voorhoofd. "Speak for yourself", zeiden all de meiden tegelijk. "Wooow dat bedoel ik dus! Rare wezens", zei ik lachend en sloot mijn ogen.
Soumaya speelde met mijn haren en zonder dat ik het door had viel ik in slaap...
-
Zoals beloofd een deel erbij❤️❤️❤️ Kunnen we de 150 stemmen bereiken😳 Fijne avond schatjes💙
