Een nieuw verhaaltje! vervolg van het verhaal; Noraine's life!
Dit gaat over Nizar en Danyal. Tweelingbroers die samen door het leven gaan. Ze zullen vele dingen meemaken! Lees jij mee?❤️
We waren richting opa en oma. Nouraya was gevonden. Zonder Tissam en Nouar hadden we haar nooit gevonden.
We stapten de auto uit en liepen naar de deur. Opa deed de sleutel in het gat en binnen no time was iedereen in de woonkamer.
Nouars opgeluchte houding ontging mij niet. Ze liep naar me toen en deed haar armen om mijn hals heen. Ik hield haar strak vast bij haar middel en tilde haar een beetje op.
"Zie je. Ik ben er.. Heel", zei ik fluisterend. Ze moest lachen. Ik weet niet wat ik dacht maar ik gaf een kus in haar nek. Ze rook zo lekker. Ik zag dat ze een beetje schrok en kippenvel kreeg. Voorzichtig legde ik haar weer neer en liepen we met zn alle naar de woonkamer.
Uren later ging iedereen weer naar huis. Behalve oom Anouar, Tante Manuela(zijn vrouw) en mijn ouders.
"Oumi! Wij gaan naar huis. Morgen weer school en werken enzo", zei Nizar. We namen afscheid van iedereen. "Nouar! Morgen 8 uur aanwezig zijn he! Vergadering", zei mijn vader tegen Nouar. "Komt goed", zei Nouar lachend.
"Oh wee als je te laat komt", zegt hij quasi dreigend. "Nounou. Wanneer ben ik voor het laatst te laat gekomen", zei ze zelfverzekerd. Mijn vader moest denken, maar kwam er niet op. "Inderdaad", zegt Nouar wijzend naar hem. Iedereen moest lachen en na een tijd vertrokken we. Ik bracht Nouar en Tissam naar huis en Nizar zou Soum naar huis brengen.
Nouar stapte voor in en Tissam. Ik zocht mijn telefoon, maar die was ik binnen vergeten. "Ik kom er zo aan. Mijn telefoon ligt nog binnen", zei ik en stapte uit. Nouar volgde mij met haar ogen. Ik moest lachen en gaf haar een knipoog toen ik naar haar keek.
Ik liep het huis weer in. "Wat doe je nog hier?", vroeg mijn moeder. "Zoooooo sinds ik niet meer welkom ben in het huis van mijn grootouders", lachte ik. "Haha je weet dat ik het niet zo bedoelde", zei ze lachend. "I know! Ik zoek mijn telefoon", zei ik.
Mijn oma kwam de woonkamer binnen met een bak vol koekjes. En mijn telefoon zat daarop. "Hier. Voor Nouar en haar zusje. Roumaissa vroeg nog of je haar nummer wilde doorgeven. Ze willen haar en haar zusje belonen". Ik knikte en pakte mijn telefoon erbij.
Ik liep terug de auto in en stapte in. Nouar had ondertussen al een liedje op gezet. Tissam begon helemaal mee te dansen met het liedje work van Rihanna. Nouar lachte haar kapot. Haar lach.. Ik kon mijn ogen niet van haar afhouden.
We stonden stil bij een stoplicht. Ik legde mijn hand op haar been. Ze keek me gelijk aan. "Hoe vind je het werk bij mn paps?" Vroeg ik. "Echt leuk. Elke dag een nieuwe uitdaging. Ik mag zelfs de vergaderingen bijwonen", zegt ze helemaal enthousiast.
Ik lachte om haar. "Leuker dan je eerste werk?", vroeg ik. Ze knikte heftig. "Ik kan nu makkelijker voor Tissam zorgen", zegt ze tevreden. Na 10 minuten kwamen we aan bij haar huis.
"Kom mee naar binnen", zegt ze. Tissam was in slaap gevallen. "Is goed", zei ik. En parkeerde de auto snel.
Ik tilde Tissam op en we liepen naar de voordeur
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
