Bazen haklıda olsa özür diler insan. Dünyanın en haklı insanı da olsa farketmez o an, sadece karşındaki insanın üzülmemesidir amaç. Yada onu kaybetmemek... Suç belki ondadır, hata ondadır ama özürü sen dilersin. Kalbi kırılanda sensindir oysa. Bilirsin mutluluk onun gözlerinde saklıdır, kaybedemezsin ki. O senden giderse sende gidersin kendinden çünkü. Yalnız kalan sen olmazsın işte o zaman, ruhun kalır yalnız. Ve ruhun yalnız kalırsa yaşamanın bir anlamı kalmaz senin için. Yaşamak için sebebi olmalı insanın. Görmediğinde özleyenin, sesini duyunca sevinenin, haber alamayınca endişelenenin olmalı. Görmek için can atanın olmalı.
Sessizliğin sesidir çığlıklarım içimde yankılanan. Yokluğun çaresizliğim olmuşken, en büyük yalnızlığımla başbaşayım. Birbaşınayım resmen ama farklı bir yokluktayım belki boşluktayım. Bu senden kalan bir boşluk. Benim ki uçuruma kanatsız atlamaktı ama umutlarım izin vermiyor düşmeme. Boşluktayım ve her an çakılabilirim yere ve girebildiğim kadar girerim dibine. Sonra varlığım bir hayal olur, ismin bir hayal. Belki de böyle bir şeydir yok oluş. Bir boşluktan hızla yere düşmek ve sonra alabildiğine batmak. Ölmek sadece toprağa girmek değildir ve asıl ayrılık toprağa girmektir. Uzaklıklar ve diğerleri ayrılık değil bence. Sen de yaşıyorsun ben de, henüz toprağa girmedik. Bunun ne demek olduğunu söylememe gerek yok. Asıl ayrılık toprağa girmek işte.
Çünkü seni senden çok düşündüm. Ondan bu nankörlük!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbini Öptüğüm Kadın
PoesieBazen sadece susmak gerekir. Susarak konuşmak, susarak küsmek ve susarak özlemek... Seviyorsun mesafeler giriyor, seviyorsun insanlar gidiyor. "Mesafeler aşka engel değil" derler. Evet, mesafeler aşık olmaya engel değil ama aşık kalmaya engel olabil...
