Βαρέα και Ακόμα πιο Ανθυγιεινά

κεφάλαιο 3

ΑΛΙΚΗ

Λίγο πριν φτάσω στο μαγαζί κοιτάω το ρολόι μου, έχω αργήσει μισή ώρα και σίγουρα θα μου την πει πάλι ο Αργύρης. Παρκάρω το αμάξι όπως όπως και βγαίνω γρήγορα έξω. Ανοίγω το πορτμπαγκάζ και βγάζω από μέσα τις σακούλες με τα ψωμάκια. Μπαίνω μέσα και κατευθύνομαι στην κουζίνα... κοιτάω γύρω μου και ευτυχώς δεν είναι εδώ.

«Αλίκη; Πού είσαι και σε ψάχνει ο άλλος κορίτσι μου...» ας με ψάχνει!

«Εδώ είμαι κυρία Λένα... άργησα λίγο!» δεν προλαβαίνω να τελειώσω και μπαίνει μέσα ο Αργύρης. Με κοιτάζει έντονα και σταυρώνει τα χέρια.

«Δεν άργησες λίγο... άργησες πολύ!» συνεχίζω να τακτοποιώ τα ψωμάκια χωρίς να του δίνω σημασία. Με πλησιάζει και στέκεται ακριβώς δίπλα μου.. «Είπα ότι άργησες πολύ!»

«Ωραία! Και τώρα τι θες να γίνει;» η κυρία Λένα φεύγει διακριτικά,

«Άκου καλά, αυτό που θα σου πω. Επειδή οι γονείς σου είναι τα αφεντικά, εσύ, δεν έχεις δικαίωμα να έρχεσαι ότι ώρα σου καπνίσει! Αυτά τα είχαμε συνεννοηθεί από την αρχή!»

«Αργύρη σοβαρέψου! Είκοσι λεπτά άργησα... και δεν έφταιγα εγώ! Κάποιος με τράκαρε με μια μηχανή!» τώρα με κοιτάει ανήσυχος..

«Είσαι καλά; Χτύπησες; Ήταν κάποιος γνωστός; Πες μου..» αφού βλέπω ότι ανησυχεί τόσο, λέω να το παίξω λίγο θύμα μπας και ξεχάσει την αργοπορία μου.

«Καλά είμαι, χτύπησα λίγο στο κεφάλι..» με παρατηρεί και πιάνει το κεφάλι μου «Δεν τον ήξερα.. μάλλον τουρίστας ήταν.»

«Τι μηχανή ήταν; Αυτός πως ήταν; Αν τον δεις θα τον αναγνωρίσεις;»

«Ήταν μια μαύρη μηχανή με λίγο κόκκινο... αυτός ήταν μελαχρινός..» με έντονα χαρακτηριστικά, τέλειες γωνίες, εκφραστικά μάτια, ωραίο σώμα και βαθιά φωνή!

«Τι; Μόνο αυτό θυμάσαι; Απλά μελαχρινός;» τι να του πω τώρα; Μόνο τι νούμερο παπούτσι δεν πρόσεξα.

«Ναι ρε Αργύρη, δε πρόσεξα κάτι άλλο. Άσε με τώρα γιατί θα πλακώσει κόσμος για πρωινό και καφέδες και δεν έχω ετοιμάσει τίποτα!»

«Το ήξερες ότι η πρωινή βάρδια έχει περισσότερη προετοιμασία! Ας μη τη διάλεγες..»

«Στο έχω πει, προτιμώ να δουλεύω βράδυ! Το θέμα είναι ότι με έπρηξε η Ηλιάνα για να βγούμε το βράδυ και επειδή συνέχεια της έλεγα όχι, είπα τώρα που τελείωσαν οι εξετάσεις να μη της χαλάσω το χατίρι.»