κεφάλαιο 11

14.6K 1.2K 55
                                    


ΣΤΕΛΙΟΣ

Ανεβαίνω στην ταράτσα και κοιτάζω γύρω μου. Μάλλον περνάει πολλές ώρες εδώ πάνω. Κοιτάζω τη θέα και βρίσκω το σπίτι μου. Το φεγγάρι κάνει τη νύχτα πολύ φωτεινή και μπορώ να ξεχωρίσω αρκετές λεπτομέρειες, όπως την πλατεία του χωριού και την εκκλησία. Στηρίζομαι στα κάγκελα και απλά αγναντεύω το χωρίο.. την ακούω και γυρνάω προς τα εκείνη, της λέω ότι από εδώ φαίνεται το σπίτι μου, εκείνη δε το είχε προσέξει. Κάθομαι στη μία από τις δύο καρέκλες και εκείνη στον στρογγυλό καναπέ. Βάζω λίγο κρασί και πίνω μια μικρή γουλιά.. φαίνεται αγχωμένη, αμήχανη. Τραβάω την καρέκλα μου κοντά της.. Οι λέξεις βγαίνουν μόνες τους από μέσα μου και δε μπορώ να τις συγκρατήσω, η περιέργεια με τρώει και θέλω να μάθω!

«Γιατί δεν με περίμενες; Γιατί με παράτησες και έφυγες για ακόμα μια φορά;»

«Συγνώμη..» τι μόνο αυτό; Χωρίς εξηγήσεις;

«Αυτό δεν είναι απάντηση.»

«Αυτή τη στιγμή δεν έχω κάποια καλύτερη! Τι θες να σου πω; Απλά δεν ήθελα να σου χαλάσω την παρέα! Μη ξεχνάς ότι θα στεναχωριόταν και η Πόπη!» η Πόπη; Πως της ήρθε;

«Δεν μπορώ να σε καταλάβω! Από την αρχή της γνωριμίας μας, εννοώ φέτος.. μου φέρεσαι σα να με μισείς! Μπορείς να μου πεις τι σου έχω κάνει; Α! Και μη μου πεις ότι φταίει που σε τράκαρα γιατί ξέρεις πολύ καλά ότι δεν έφταιγα εγώ!» σηκώνεται όρθια και περνάει από δίπλα μου.

«Σας άκουσα να με σχολιάζεται με τον Δημήτρη... για το τι έκανα όταν ήμουν μικρή!» έχει σταυρώσει τα χέρια της κάτω από το στήθος της και έχει πάρει αμυντική στάση.

«Και τι έγινε; Σχολιάζαμε πως ήμασταν μικροί, τις βλακείες που κάναμε, δε λέγαμε μόνο για εσένα. Θα προτιμούσες να μας άκουγες να σε σχολιάζουμε για το πώς είσαι τώρα;»

«Όχι!» σηκώνομαι και εγώ όρθιος και την πλησιάζω

«Κακώς! Αν δεν σου άρεσε που σε λέγαμε μικρή, ενοχλητική με σιδεράκια.. ίσως να σου άρεσε αν σε λέγαμε... όμορφη, σέξι και πανούργα!» γελάω και την παρασέρνω, το χαμόγελο της είναι όμορφο όπως όλα πάνω της... τι έχω πάθει;

«Πανούργα;» την είπα όμορφη και σέξι και εκείνη έμεινε στο πανούργα..

«Ω! Ναι! Μας παράτησες μόνους στις ερημιές! Να ξέρεις ότι ο Δημήτρης ήθελε να σου κάνει μήνυση για πρόκληση σωματικών κακώσεων, ακόμα ξεφλουδίζει! Ας είναι καλά η Ηλιάνα που τον έκανε να το ξεχάσει!»

Βαρέα και Ακόμα πιο ΑνθυγιεινάWhere stories live. Discover now