Βαρέα και Ακόμα πιο Ανθυγιεινά

κεφάλαιο 26

ΑΛΙΚΗ

Η σχολή πήγαινε πολύ καλά και μέχρι τις γιορτές είχα μπει σε μία ρουτίνα. Με την Ηλιάνα βρισκόμασταν όποτε μπορούσαμε και χωρίς να το έχουμε συζητήσει, αποφεύγαμε τις κοινές συναντήσεις με τον Δημήτρη. Ποτέ δεν της είπα τίποτα, δεν ήθελα να την φέρω σε δύσκολη θέση. Η Άννα, η Κατερίνα και ο Ανδρέας είχαν αποδειχτεί πολύ καλά παιδιά και ταιριάζαμε πολύ. Βγαίναμε για καφέ μετά τη σχολή και κάποια βράδια, όταν δε μαζευόμασταν σε κάποιο σπίτι, πηγαίναμε σε μικρά κουτούκια για κρασάκι. Ο Ανδρέας, ήταν ένας πολύ όμορφος νέος με κοφτερό μυαλό. Είχε περάσει πρώτος στο πανεπιστήμιο και το όνειρό του ήταν να μπορέσει να θεραπεύσει κάποια μέρα τον καρκίνο. Το γυαλιά που φορούσε του πρόσδιδαν γοητεία και κανένας δε θα φανταζόταν ότι είναι ομοφυλόφιλος. 

Πολλές από τις κοπέλες της σχολής, ήθελαν να τον πλησιάσουν και εκείνος ένιωθε άσχημα. Ένα βράδυ που είχαμε μαζευτεί στο σπίτι του, ήπιαμε λίγο παραπάνω και μας εκμυστηρεύτηκε το μυστικό του. Αν και οι γονείς του ήταν και οι δύο γιατροί, και αρκετά προοδευτικοί σαν άνθρωποι, δεν τολμούσε να τους το πει... Από εκείνη την ημέρα, σα να έφυγε ένα βάρος από πάνω του και έγινε άλλος άνθρωπος, φαινόταν πιο άνετος και πιο ελεύθερος. Λίγο πριν φύγω για Λήμνο, στις είκοσι δύο του Δεκέμβρη, ο Ανδρέας αποφάσισε να μπει στο καράβι μαζί μου και να συνέχιζε για Καβάλα. Από εκεί θα τον παραλάμβαναν οι γονείς του.

Από τις εννέα ώρες που κάναμε να φτάσουμε τις οκτώ γελούσαμε. Η Ηλιάνα ενθουσιάστηκε με τον Ανδρέα και κάποια στιγμή πάνω στα γέλια της ξέφυγε..

«Τι κρίμα να μη μπορούμε να κάνουμε παρέα και στην Αθήνα όλοι μαζί..» εγώ ήξερα τι εννοούσε και το προσπέρασα, ο Ανδρέας όμως όχι.

«Τι εννοείς Ηλιάνα; Γιατί να μη μπορούμε να κάνουμε παρέα;»

«Εεε... να... ξέρεις, είναι λίγο δύσκολο επειδή..» δεν μου άρεσε που ήρθε σε δύσκολη θέση, ήξερα ότι όλο αυτό δεν της άρεσε, αλλά δεν ήθελα να της δημιουργήσω πρόβλημα στη σχέση της με τον Δημήτρη.

«Θα σου εξηγήσω εγώ τι έχει γίνει..» ξεκίνησα να του λέω την ιστορία μας με τον Στέλιο και σε αρκετά σημεία αναστέναξε. Μόλις του είπα τα τελευταία λόγια που ανταλλάξαμε και το χαζό μήνυμα που του έστειλα έφριξε..

«Αλίκη, μου κάνει τρομερή εντύπωση η όλη συμπεριφορά σου. Για ποιο λόγο τον χώρισες και του είπες αυτά τα πράγματα;»