Βαρέα και Ακόμα πιο Ανθυγιεινά

κεφάλαιο 49

ΑΛΙΚΗ

Τις μέρες που πέρασα στο νοσοκομείο δίπλα στον Ανδρέα αλλά και τις υπόλοιπες που τον φρόντιζα στο σπίτι, κατάλαβα πόσο πολύ θέλω να γίνω γιατρός. Όχι απλή γιατρός, ήθελα να μπορώ να ανακουφίζω τον άλλο και να του συμπαραστέκομαι όσο καλύτερα μπορούσα. Όταν συνήλθε ο Ανδρέας, το πρώτο πράγμα που μου είπε, ήταν γιατί δεν πήγα στον Στέλιο και έμεινα μαζί του..

«Σιγά μη σε άφηνα μόνο σου!»

«Η Κατερίνα δεν ήρθε;»

«Εδώ ήταν, της έδωσα τα κλειδιά για να πάει στο σπίτι. Της είπα να μας φέρει μερικά πράγματα και το κινητό σου. Πρέπει να πάρεις τους γονείς σου..»

«Καλά.. με τον Στέλιο τι έγινε;»

«Όλα καλά, μη στεναχωριέσαι!» δεν ήθελα να του πω ότι μαλώσαμε πάλι γιατί θα ένιωθε τύψεις. Όταν ήρθε η Κατερίνα μας επιφύλασσε μια έκπληξη! Μαζί της ήρθε και ο Μίλτος! Μπήκε μέσα πολύ διστακτικά κρατώντας ένα βιβλίο... Το έδωσε στον Ανδρέα και έκανα νόημα στην Κατερίνα να τους αφήσουμε μόνους. Όταν βγήκαμε από το δωμάτιο, την ρώτησα που τον βρήκε και μου απάντησε ότι χτύπησε το κουδούνι και του άνοιξε. Του είπε για τον Ανδρέα και εκείνος πολύ ευγενικά την ρώτησε αν θα την πείραζε να έρθει να τον δει. Φαινόταν καλό παιδί και σίγουρα ενδιαφερόταν για τον Ανδρέα! Στο νοσοκομείο ήρθε πολλές φορές.. την πρώτη μέρα, όταν έφυγε τον αρχίσαμε και οι δύο στις ερωτήσεις και είχε γίνει κατακόκκινος. Ο Μίλτος, του είπε ότι ενδιαφέρεται για εκείνον και του τόνισε ότι το ενδιαφέρον του δεν είναι μόνο φιλικό. Χοροπηδούσαμε μέσα στο δωμάτιο, ενώ ο καημένος ο Ανδρέας προσπαθούσε να μείνει ακίνητος για να μη πονάει. Εκείνη την ώρα μπήκε η Ηλιάνα μέσα και μας κοιτούσε λες και έβλεπε τρελούς.

Όταν επιστρέψαμε στο σπίτι, εκείνος επέμενε να πάω στου Στέλιου. Δεν του είχα πει ότι είχαμε χωρίσει οριστικά. Τις τρεις μέρες που έμεινα εκεί, εκτός από την νοσοκόμα έκανα και την ψυχολόγο. Ο Ανδρέας άρχισε να βγάζει τα κόμπλεξ του και ένιωθε περίεργα όποτε έμενε μόνος με τον Μίλτο. Τελικά μετακόμισα στην Ηλιάνα και στρώθηκα στο διάβασμα. Σε μερικές εβδομάδες θα άρχιζε η εξεταστική.

Την Παρασκευή ο Δημήτρης πήρε τηλέφωνο την Ηλιάνα και της είπε ότι είμαστε καλεσμένες στο σπίτι του Στέλιου από την μητέρα του. Δεν υπήρχε περίπτωση να πάω. Η φιλενάδα μου επέμενε αλλά εγώ το είχα πάρει απόφαση. Αν είχε μετανιώσει για τη συμπεριφορά του, θα έπρεπε να με είχε πάρει τηλέφωνο, αφού δε το έκανε πάει να πει ότι όντως είχαμε τελειώσει.