My Sir, My Lover?! |COMPLETE|

6 - I Found A Friend In You

~
Anselmo POV

"Anak, Anselmo, pwede ba tayong mag-usap?"

Yep. It's my so-called father. Ano pa bang kailangan niya? Nabilog nanaman nga niya ulit yung ulo ni mama, diba?! Anong sunod?! Pati ako, uutuin din niya? Well, sorry sakanya. I am not as stupid like what he is expecting.

"Anselmo, please let's talk. I want to make myself clear to you, anak." He said as he tries to knock the door loudly. Nakakainis na talaga.

"Dad, I'm busy please... Let's just talk some other time around." Sabi ko, as soon as I said that, tumigil siya. But I still feel him there behind my door.

"Anak, I am begging you. Just let me explain, then hindi na ulit kita gagambalain pa. I just want to let you know, kung ano talaga ang totoo. Please, Anselmo." Dad said. Fine, para naman hindi na ulit siya mangulit.

I went to my door at pinagbuksan siya. He went in, at umupo sa may couch ko sa kwarto. "Thank you, anak." He said. "Yah, dad. But please hurry up, marami pa akong gagawin. I have a lot of plans today. So what is it about again?" I said.

He let out a sigh, and started talking. "Tungkol 'to sa history namin ng mama mo, and the woman who I truly loved. I want to tell you this, para malinawagan ka na about your past, anak." Hindi na lang ako sumagot, I just want him to continue.

"It all started 17 years ago..."

Ang Nakaraan...

Breigh was my student then. Isang magalang at mabait na estudyante, that's why I admired her so much. Hindi ko agad siya nilapitan, o sinuyo man lang, since it may create a very complicated issue sa buong campus. Ayokong mapahiya siya, dahil she's just 15 noon.

Hindi ko ninais man lang na sirain ang buhay niya, but things got worse before I even expected.

Minahal ko siya, oo, kahit bawal. Mahirap ang sitwasyon namin, since bawal ang student-teacher affair. Maaaring mapatalsik ako, pati na rin siya, and that is the worst thing na pwedeng mangyari.

Dahil sa kapusukan ko, niligawan ko siya, pero napakapalihim na pamamaraan. Sinagot niya ako, at oo, naging kami. Nagmahalan kami, hanggang sa mangyari ang hindi namin inaasahan. Hindi ko alam na nagbunga pala ang pagmamahalan naming dalawa.

Hanggang sa napilitan akong layuan siya, para na rin sa kabutihan ng lahat. Nagkahiwalay kami kahit ayaw ko. Gustong-gusto ko na makita si Breigh, pati na rin yung magiging anak namin.

Hanggang sa nakaraan ang ilang taon, nakilala ko ang mama mo, si Marichu. Minahal ko siya, oo, at kaya kong patunayan yan, pero bilang kaibigan lang.

Hanggang sa ipinagkasundo kami para sa isang kasalan. Hindi ko alam na, buntis na pala siya bago pa man ang kasalan namin, at ikaw yun, Ansel.

Natutunan ko na rin siyang mahalin, pero hindi katulad ng pagmamahal ko para kay Breigh. I'm sad to say, pero talagang mas mahal ko pa rin si Breigh, kaysa sa mama mo, but believe me Anselmo, mahal kita. Mas mahal pa kita kaysa sa buhay ko, because kahit anong mangyari, hindi ka man nanggaling sakin, you are one of the best blessings I could ever have.

I cringe a bit since I can't take this anymore. I can't believe na hindi nga niya mahal si mama. "Pero hindi mo mahal si mama! And I can't believe that! Mas mahal mo pa pala yung kerida mo!" Singhal ko bigla.

"Hindi mo naiintindihan! Hindi ko kabit si Breigh, minahal ko lang siya in the wrong time and in the wrong place." Dad said, but yet I am still not convinced. "Dad, please, leave. Let me think this through, 'di ko pa kayang i-sink in lahat ng 'to." I said, then he went near the door.

"Anselmo, please don't forget, anak. I love you more than anything in this world." Dad said before he left. All I can ever think is to stay strong, at piliting paniwalaan si dad na minahal niya ako at si mama. I wish I could survive this family.

~
Ania POV

I will kill Mei of what she kept on writing. Yes, tinuloy nga namin yung 'jeje-way'. Alam ko, ya'll are asking kung paano ko nalaman kung saan siya nakatira? Well, thanks to Facebook, nalaman ko yung exact location. Fine, call me stalker! Eh di ako na!

"Girl, tawagan ko na ba si Ythan para ipadala na 'to? Don't worry he won't know na ikaw ang nagpadala." Mei said as she seal the envelope. "Thanks, beh. Tawagan mo na 'yang close friend mo." I said excitedly.

Tinawagan agad ni Mei si Ythan para sa mala-Dolce Amore beginning.

------
------

"Beh nabigay na pala ni Ythan kay Ansel... Mo. Doon sa Ansel, mo. Get it?! I'm having a joke here, konting appreciation naman dyan, be." I giggled na lang because of her, not because of her lame joke.

"Okay fine. Ano bang nilagay mo doon?" I asked, since hindi ko alam kung anong pinaglalagay niya doon.

------
------
General POV

Natanggap na ni Ansel ang liham na ginawa ni Ania para sa kanya. Nagtaka bigla siya ng biglang makita ang liham na ito sa may labas ng pintuan nila. Kinuha ito ni Ansel, at binuksan. Sa unang basa sa sulat, ay inisip niya na baka si Iza, yung girlfriend niya, ang nagbigay nito, ngunit dahil sa sulat ay alam niyang hindi ito galing sa nobya niya.

Hindi niya alam kung kanino ito galing dahil hindi nakasulat dito ang pangalan ng nagpadala.

Dear Anselmo :) ,
I hope hindi ako nakakaabala sayo.. I know this is really useless, but I just want you to know that you are very kind. As well as your sister.. Hindi mo ako kilala, as of now, but asahan mong simula ngayon I'll always send letters to you kaya maghanda ka. Sana naman makasagot ka, but stupid me, hindi mo nga ako kilala. I want to be friends with you :) want a hint? Sa June, sa pasukan, makikita mo ako araw-araw but you may not know, isa pala ako sa mga estudyante mo ;) okay, bye :)

Nagtaka ng sobra si Ansel, pero inisip na lang niya na baka isa lang daw 'to na ipinadala ni God para naman kumalma siya sa nararamdaman niya. Tinago niya ito, at umakyat na ulit sa kwarto niya.

==========
BABYE NA MGA UNGGOY ! MAY SASAULUHIN PAKO

~jeanellediana