MY BOYFRIEND IS A MAFIA BOSS

Chapter 66:

Precious' POV:

Unti-unti kong minulat ang mga mata ko.unang bumongad sakin ang white ceiling,black na ding ding pinikit ko uli ang mata ko.

Napa upo ako sa pag
kaka higa ko ng ma-realize kong hindi ko to kwarto at ang lambot pa ng kama e hindi naman malambot yung kama ko at hindi ganon ka ganda.

Napa baling ang tingin ko ng unti-unting bumokas ang pintoan bumongad sakin ang gwapo niyang mukah lumapit siya sakin at umopo sa tabi ko.

"Kamusta kana baby ?"tanong niya.

"Okay nam-- wait ! Diba ?...."

"Yung dugo"

"Yung bahay"

"S-sila m-mama at...at papa"Oh ! Gosh !panu ako napunta dito ?.sana.sana nga lang.sana panaginip lang yun.

"W-wala na sila babe.."yukong sabi niya.parang gumoho ang mundo ko ng marinig ko yung sinabi niya.

"Wala na sila ba--"

"N-no Hindi ! Hindi yan totooo diba ? Diba nag bibiro ka lang diba ?"di maka paniwalang tanong ko.

"Babe..wala na sil--"

"No ! No ! No ! Hindi !! Hindi pa patay si mama hindi pa patay si papa ! Hindi! Hindi maari !sabihin mo dane hindi totoo diba ?your just joking right ?diba?!"wala akong nakuhang sagot sa kaniya.nakayuko lang siya bawat sina-sabi ko yun.

"Dane ! Sumagot ka !sumagot ka ! Hindi ! Hindi totoo eh !hindi talaga eh !hindi !"yinu yog-yog ko si dane habang iyak ako ng iyak this time tinignan niya na ako deritsa sa mata at hinawakan ang dalawang kamay ko.

"Babe ! Please ! Just accept na wala na sila.hindi na natin sila ma i babalik pa.kaya please ?stop crying your hurting me when you cr--

*SLAP*

Hindi ko napigilang sampalin siya.ang dali-dali lang niyang sabihin na tanggapin ko nalang na wala na yung magulang ko ?

"Ang dali-dali mong sabihin yan na tanggapin ko nalang na wala na sila !dane naman eh !magulang ko yun dane eh ! Mahal na mahal ko yun !"

"Hindi nam--"hindi ko siya pinatapos sa pag-sasalita.

"Bakit ? Anong gusto mong gawin ko ?mag paka saya ?na wala ng makaka pigil sakin ?*sob* dane !para na ring namatay ang kalahati ng buhay ko ! Halos *sob*....halos gumuho ang mundo ko ng makitang naka handusay sila mama at papa sa sahig ni wala man lang akong magawa para iligtas sila !"iyak-iyak na sabi ko.He cupped my face and hug me tightly then hinayan ko lang na yakapin niya ako.

"Ssshhhhss....Im sorry baby.im sorry i didn't mean anything about it.sorry"mahinang sabi niya habang hinagod-hagod yung likoran ko pero patuloy parin ako sa pag-iyak .

"Im sorry...im sor--"

"Asan sila mama at papa?"deritsang tanong ko.

"A-ahh..deneritso na namin sa funenaria and andun narin ang lamay nila sa bahay niyo kasi alam kong gusto mo dun lang sila."Sabi niya.

"Gusto ko ng umuwi"deritsang sabi ko ulit.nginitian niya naman ako at tumango.

"Arayt.hatid na kita"sbi niya.

"Are you sure na ayaw mong samahan kita sa loob?"tanong niya.tomango lang ako.

"Oo, nga.salamat sa paghatid"sabi ko at tumalikod na at tinitigan ko mona ang buong bahay at pumasok na rin sa loob.