Her şeyini kaybettiğini düşünen bir kız... Yapayalnız... Yeni bir hayat kurmanın eşiğinde ama taze yaraları hala acıyor derinlerde. Savunmasız ve güçsüz olduğunu düşünüyor. Evet, belki savunmasız ama güçsüz asla değil. Duvarlarının ardında saklı yaralı bir ruhu var... Yapayalnız bir ruh... Ta ki bir çift siyah göze gözlerini değdirene kadar...
Hayatı yolunda giderken, daha önce girmeyi kesinlikle reddettiği dünyaya kendi ayaklarıyla giren bir adam... Savunduğu bütün doğrulara ters düşmeyi göze almasına sebep olan bir kaybediş... etrafındaki herkesin karşı çıktığı bir intikam... Planları için taşlaştırdığını sandığı bir kalp... Ta ki ıssız bir yol kenarında yumuşak dokunuşlu küçük bir koruyucu melekle karşılaşana kadar...
Arslan ve Ela... İki yaralı ruh... Biri daha fazla yaralanmaktan korktuğu için saklanmış duvarların ardına, diğeri yaralı ruhunun öfkesini salmış onu yaralayanların üstüne intikam istiyor. İkisi de farklı yollarla başa çıkıyor yaralarıyla. Ta ki birbirlerini bulana dek... Ta ki acıları ve yaraları bir olana dek... Ta ki sevdaları birbirlerinin yaralarını sarana dek...
Kadının acısı ve yalnızlığı adamın acısı ve intikam ateşine karışıyor. birinin yalnızlığına su serpilirken diğerinin intikam ateşi sönüyor yavaş yavaş...
..........
Bir şey diyecekti sanki ama ne diyeceğini bilemiyor gibiydi. Sonra derin bir nefes verdi.
- Başka şartlarda tanışmalıydık diye fısıldadı.
Etkileyici bir adamdı gerçekten. Ne diyeceğimi bilemiyordum. Başka şartlar altında tanışsaydık güzel olabilirdi belki. Benim insanlara olan güvenim olduğu şartlarda... Sessizce ona bakıyordum. Sonra birden eli saçlarıma uzandı. Uzun dalgalı saçlarım vardı. Yüzümün yanından bir tutam aldı ve bana yaklaştı saç tutamını burnuna götürdü ve içine çekerek kokladı. Gözleri kapalıydı. Saçım hala elinde koklarken;
- Teşekkür ederim Ela... diye fısıldadı.
Bende onun kokusunu duyabiliyordum. Sarhoş edici erkeksi bir koku... Teşekkür etmişti, gidecekti. Bir daha göremeyecektim belki de onu. Ama ne yapabilirdim ki? Ben daha kendimi toparlayıp aklımdaki sorulara cevap bulamadan hızlıca arkasını döndü ve çıktı evimden. Neye uğradığımı şaşırmıştım. Gitmişti işte... Yüreğim ağzımda atıyordu. Bu siyah gözlü adam nasıl başarmıştı beni hiç kimseden etkilenmediğim kadar etkilemeyi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ela'm
RomanceHer şeyini kaybettiğini düşünen bir kız... Yapayalnız... Yeni bir hayat kurmanın eşiğinde ama taze yaraları hala acıyor derinlerde. Savunmasız ve güçsüz olduğunu düşünüyor. Evet, belki savunmasız ama güçsüz asla değil. Duvarlarının ardında saklı yar...