The boy next door

Hoofdstuk 22

Ik zet de box nog een beetje harder en neurie het liedje van Justin Bieber; where are you now mee. Marie komt naast me staan en zet de muziek zachter. 'Faye is alles oké?' Ik knik, 'alles is goed.' Ik wend mijn gezicht af. 'Vind je dat ik te ver ben gegaan of.. ' Ik schud wild mijn hoofd. 'Wat je hebt gedaan is super Mar, ik kan me geen betere vriendin voorstellen.' Ik moet weer even lachen om wat er net is gebeurd. Marie is op Bart afgestapt en ik ben wat lullig achter haar aan gelopen. 'Wie is dat?' Ze wees naar het meisje naast Bart. Hij begon een beetje stom te stotteren en toen heeft Marie zijn chocolate cream chip koffie over zijn hoofd leeggegooid, het zag er hilarisch uit. Iedereen keek naar hem en vooral naar ons, maar het kon me niks schelen dit is wat hij verdiend. Het meisje bij hem aan tafel snapte er natuurlijk niks van, toen Bart naar de wc is gelopen hebben we haar even op de hoogte gebracht. Ze was natuurlijk ook super boos, het bleek dat zij gewoon z'n vriendin was, al bijna 2 maanden! Hoe kon ik zo stom zijn. Als finishing touch, heeft ze ook nog eens haar hete koffie over zijn nieuwe jas gegooid. Ik had even, heel even wat medelijden met Bart toen hij bijna begon te huilen. Zonder iets te zeggen is hij de Starbucks uit gelopen. Wat een kwal. Het was een lief meisje, ze leek me aardig, haar naam was Anna, ik heb haar uitgenodigd vanavond, dat heeft ze wel verdiend. Lachend kijk ik naar Marie die een schuldig gezicht trekt. 'Faye het kan toch niet dat dit de tweede en met Thomas meegerekend 3e jongen is die zomaar vreemdgaat.' Nu ik erover na denk is het wel heel erg, ligt het aan mij of hangt het gewoon in de lucht?

We hebben de kamer heel sfeervol gemaakt met kleurlampen, we hebben de tafel en de banken aan de kant geschoven. Op de tafel aan de zijkant staat lekker eten, frisdrank en drank. De muziek galmt door de boxen als de bel gaat. 'Ik ga,' zeg ik snel tegen Marie die een glas vodka inschenkt voor zichzelf. Ik open de deur en laat Anna binnen, ze heeft een vriendin meegenomen die er erg vriendelijk uitziet. Ze lopen door naar de woonkamer en ik wil net de deur sluiten als ik de bel weer hoor. Claudia staat voor de deur met een plastic tas. Ze houd hem trots naast haar hoofd en lacht. 'Ik heb nog wat lekkers mee genomen, niet alleen drank hoor maak je niet druk.' Ik lach. Het is moeilijk om normaal te doen tegen haar. 'Is Thomas er al? Nee, die zal zo wel komen.' We lopen samen de kamer in en beginnen te dansen, iedereen praat een beetje met elkaar op de banken en sommige staan te dansen. Lara is ook al binnengekomen ook zij heeft een paar vrienden meegenomen, ik ken hun naam niet maar dat komt wel. Heel zacht maar net hoorbaar galmt de deurbel door het huis. Ik loop voor de 5e keer vandaag naar de deur. Ik open de deur en kijk in de ogen van Thomas. Hij glimlacht en ik glimlach terug. 'Kom binnen.' Hij loopt langzaam de woonkamer in. 'Erg gezellig da.. ' hij stopt midden in zijn zin als zijn blijft hangen in de woonkamer. Ik volg zijn blik, hij kijkt naar Claudia. Onbewust grijns ik. 'Wat is er aan de ha..' Thomas pakt me bij mijn hand en trekt me mee naar de achtertuin. Ik kijk naar de mooie lichtjes die ik en Marie hebben opgehangen voor later deze avond. 'Je zei dat Claudia niet zou komen!' Ik lach om zijn spasticiteit. 'Ja ze kwam uiteindelijk toch, maar dat geeft niet toch? Ze is mijn vriendin weet je nog? Waarom zou ze niet mogen komen?' Hij denkt na en haalt een hand door zijn haar, wat er super sexy uit ziet. 'Niks laat maar zitten, wil je wat drinken?' Mijn glimlach verdwijnt per direct van mijn gezicht, dit antwoord had ik niet verwacht. Hij loopt straal langs me weer naar binnen. Ik zie Marie in de deur opening staan. Als ik langs haar loop zeg ik nog snel 'niks.'

Ik kijk om me heen, tevreden over het resultaat. Er zijn zeker een stuk of 25 mensen hier. Go Faye.

Nadat we al zeker een uur hebben gedanst en gepraat is iedereen al een klein beetje aangeschoten inclusief mezelf. Het is erg gezellig. Marie pakt me bij mijn hand en sleept me mee naar de gang. 'Ik heb een idee.' Aan de eene kant hou ik van de ideeën van Marie maar soms wordt ik er toch een beetje bang van. 'Je gaat ze betrappen, het enige waar we voor moeten zorgen is dat ze samen zijn. Met z'n 2en het, hij loopt dan naar binnen en betrapt ze. Dan moet hij het wel uitleggen, als hij het dan niet wil vertellen is het gedaan. Ik weet het niet hoor Faye maar deze jongen lijkt me super lief, het zit me niet lekker ergens. Er is meer aan de hand.' Dit bedoel ik, Marie's voorgevoelens zijn altijd waar en komen altijd uit. Dat is geen fijn idee als ze je dan dood leuk verteld dat er meer aan de hand is. 'Doen we.'

Marie staat op van de bank en zet de muziek zachter. Iedereen kijkt haar kant op. 'We doen een spel, in duo's.' Ik kijk Thomas z'n kant op, Claudia heeft haar arm al in de zijne gehaakt, precies goed. Één koppel staat op de gang en de rest bedenkt een opdracht, als het koppel het niet durft of niet wil doen moeten ze een shotje nemen. Marie kijkt doorzoekend de kamer rond en haar blik stopt bij die van Thomas en Claudia. 'Gaan jullie maar eerst.' Thomas loopt met tegenzin achter Claudia aan wat me laat lachen. Nu begint het pas.

Pov Thomas

'Clau, ik kan het niet langer meer.' Ze kijkt boos mijn kant op. 'Het kan me niks schelen je doet maar mee, ik denk dat je de consequenties zelf wel weet.' Dit meisje maakt me kapot, echt kapot. Ik wil zo graag bij Faye zijn, ik verlang naar haar warmte, haar geur en haar lippen. Maar het kan niet, het kan gewoon niet. Opeens voel ik 2 lippen op de mijne en stiekem hoop ik dat het die van Faye zijn maar ik voel al aan dat het ze niet zijn.

Pov Faye

'Dus,' zegt Lisa, 'welke opdracht?' Een paar jongens zeggen iets maar ik versta het al niet meer. 'Eu.. u.. Jongens de cola is op ik ga even wat nieuwe halen' ik sta op en loop richting de deur. Ik hoor nog iemand zeggen dat er nog genoeg is maar ik blijf doorlopen. Ik raak de deurklink aan en duw hem in een snelle beweging naar beneden en open de deur. Voor me zie ik Thomas gekleefd aan Claudia. Van binnen hoopte ik, ik bidden er voor, dat dit allemaal een grapje was. Of een droom misschien, in ieder geval niet echt. Ik wilde dit zelf, ik wilde er achter komen, maar als ik dit nu zo zie weet ik niet of ik dit had gedaan als ik wist wat ik nu zou voelen. Ik heb de deur achter me een beetje dicht geduwd zodat ik de enige ben die dit monster ziet los gaan. Pas na een minuut of twee besluit ik actie te ondernemen, deze mensen gaan me nooit opmerken. Ik kuch even, hij kijkt op. Zijn ogen worden groot. Hij doet zijn mond open om iets te zeggen maar sluit hem dan weer. Claudia grijnst alleen maar. 'Mag ik er even door.' Ik loop tussen de twee door naar de keuken, vanuit de keuken loop ik meteen door naar de achtertuin waar ik de deur achter me sluit en naar het tuinhuis ren.