"Hayat, ıslak bir kulvardan farksızdı. Son hızla finale doğru koşacak, koşarken kayıp düşecek, ancak tekrar doğrulup koşmaya devam edecek ve sonunda bitişe ulaşacaktık."
-Âşıklar Mahallesi, Başak Arya Gençler
Bölüm şarkısı: Pavane
~~~
Amca,
Nasılsın? Beni özledin mi diye sormak istiyorum ama cevabını duymaya cesaretim yok amca. Her şeye rağmen seviyordum seni biliyor musun? Belimdeki kemer izlerine rağmen seviyordum seni. Patlayan dudağıma, kanayan burnuma rağmen seviyordum seni. İşin en acı kısmı neresi biliyor musun? Seni hala seviyor olmam. Beni hiç sevdin mi amca? Babamken de sevdin mi beni? Eğer sevmediysen seni anlarım, sevmediysen de anlarım seni. Vicdanın yakandan düşmüyor değil mi? Rahat bir nefes al şimdi amca'm. Seni affediyorum. Beni tanımamanı, sarılmamanı, öpmemeni, saçımı okşamamanı, veli toplantıma katılmamanı, anneme vurmanı, bana vurmanı ve benden sakladıklarını affediyorum. Sen de kendini affet ve aileme sahip çık, tamam mı?
Koray, kağıda damlayan gözyaşlarını silerek mektubu dudaklarına yaklaştırdı ve koklayarak derin bir öpücük kondurdu. Sanki bu kadar derin koklarsa Mia'nın kokusunu içine çekebilecekmiş gibi...
Benjamìn, sessiz sessiz gözyaşı döken amcasına dönerek önünde yeniden çömeldi ve gözyaşlarını sildi. "Amca," Koray'ın kendisine dönmesini bekledi.
"Tamam mı?"
Koray bir saniye bile düşünmedi. Gözlerinin içine bakarken kurumuş dudaklarını araladı ve buruk bir şekilde tebessüm ederek başını salladı.
"Tamam."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Delalamın *tamamlandı*
General FictionHer şey babamın aslında babam olmadığını fark ettiğimde başladı...
