Yukarıdaki muhafızları hallettikten sonra aşağı indim.Soğuk bir odadaydım.Kapıyı açtığımda bir sürü kapı ve merdivene sahip büyük bir alan ve 10-15 tane muhafız gördüm.Hepside üzerime koşmaya başladı.
Hemen okumu çıkartıp gelen ilk 5 kişiyi hallettim.Arkamdan bir saldırı geleceğini hissettiğimden yere eğildim.Doğru tahmin!Hemen bir rüzgar dalgası gönderip onu alt ettim.Sonra oklardan birini mızrak haline getirdim.İlkinin kafasını tek darbeyle kopardım.Bu sırada gelen kılıç darbesi kolumu çizmişti.Hemen o çiziği atan kişiyi rüzgarla fırlattım.Bu sırada birisi üzerime kılıçla atıldı.Mızrakla karşılık verdim ama birisi bana yumruk attı.Hızlıca arkama geçip beni yakaladı.Önümdeki muhafız tam bana saldıracakken gökteki bir buluttan şimşek çaktırarak onu halletim.Hala önümde 4 kişi vardı.Onlar üzerime gelirken büyük bir rüzgar estirip aşağıdaki boşluğa yuvarladım.Arkamdaki muhafız beni daha fazla sıkınca karnına tekme attım.Geri savruluncada yere düşen mızrağımı ona sapladım.
Bütün muhafizlar ölmüştü.Acaba hangi kapıdan girsem?
---
Bakmadığım kapı kalmamıştı ama doğru yolu bulamamıştım.Tam ümidimi keserken arkamdan bir darbe aldım.Tam duvara çarpacakken bir odaya ışınlandım.Biri beni ışınlamıştı.
Ayağa kalktıgımda odanın baya bir geniş olduğunu gördüm.Loş bir ışıkla aydınlanıyordu ve önümde bir taht vardı.Tahta da Jane oturuyordu.
"Hoşgeldin Emma Slony..."
"BİZDEN NE İSTİYORSUN!?"
"Ölünüzü..."
"BİZ SANA NAPTIK!?"
"Hiçbirşey..."
"Ama...AMA SEN GÖRECEKSİN!"
"Göreceğiz bakalım..."
Ve tahtan kalkıp üzerime yürümeye başladı.Eliyle bana gel işareti yaptı.Üzerine doğru koştum.
-----
Katanasını savurdu fakat isabet ettiremedi.Katana'nın üzerine basıp sıçradım ve onu tekmeyle geri savurdum.Daha kendine gelemeden hava kütlesiyle onu kaldırdım ve odanın her bir köşesine doğru sürekli fırlattım.Ama Jane bir şekilde kurtuldu ve bana siyah renkte bir alev gönderdi.Arkadaşlarımın özelliklerinide çalmış demek...
Alevin etkisiyle geri savruldum.Tam kendimi toparlayacağım sırada kalın bir zincirle tahta bağladı.Ve bana hayatımda çektiğim en büyük acıyı gösterdi...
Bu kadar kısamıydı yani...
Bu kadar çabuk mu ölecektim yani?
Arkadaşlarımı ve halkımı yarı yolda mı bırakacaktım yani...
Jane'in katanası boğazıma dayanmıştı.Jane'in gözlerinin içine baktım.O karanlık bedenin içindeki çaresiz ruhu gördüm.
Jane Jane değildi.
Onu karanlık ruhu yönetiyordu.
Ve ben hiçbir şey yapamamıştım.
Sonum gelmişti.
Jane katanasını havaya kaldırdı.
V-
-------------------------------------
"Emma!Emma!"
Bu ses...Soarah'a aitti.(?)
Gözlerimi açtım...Nerdeydim böyle?
"Bizi yarı yolda mı bırakacaksın Emma!?"
Soarah'a döndüm.Bembeyaz elbiseler giymişti ve gözlerinden kan akıyordu.
"Sözünde duramayacak mısın Emma Slony!?"
Soarah...
"Emma!"
Sesin geldiği yöne döndüm.
"Emma,lütfen bu kadar çabuk pes etme!"Lucy de Soarah gibiydi.
"Lütfen,hala bir şansın var Emma!Bizi yarı yolda bırakma!"
Lucy...
"Emma..."
Bella'ya döndüm.Diğerleri gibiydi.Ama elinde sarı renkte bir tılsım vardı.
"Sana bir şans veriyoruz Emma..."
Bella...
Elindeki tılsım ile bana yaklaştı.
"Kendini güçsüz ve çaresiz hissetme Emma...Biz bu görevi başaramadık.Ama bizim için,aşkın için,halkın için, Light için ve Jane için...BU GÖREVİ SEN BAŞARACAKSIN!!!"
Tılsımı anında kalbime doğrulttu.Ve kalbimde hiç ummadığım bir rahatlık hissettim.Gözlerim karamadan önce Bella'nın gülümseyerek ağladığını gördüm...
Hayır...
Bu burda bitemeyecekti...
Hiç kimseyi yarı yolda bırakmayacaktım?
Jane'i kurtaracak ve kötülüğü sonsuza kadar yok edecektim!
SONSUZA KADAR...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
