ZE~23

6.4K 309 82
                                    

Beraber kahvaltı ettikten sonra Ömer üstünü giyinip şirkete gitti. Ben ise televizyon izliyordum. Zil çaldığında kapıya gittim. Gelen kişi ile çok şaşırdım.

"Ooo sen buraya gelir miydin?"

"Öf Defne, yeğenimi ziyarete geldim," Gelen Yasemin di. Yanıma uğradığı yok. Tek kaldım ya...

"Yeğenini değil canım, yeğenlerini!" Yasemin salona doğru yol alırken söylediğim şeyle olduğu yerde bana dönüp şaşkın şaşkın baktı. "Ne, ne demek yeğenlerin?"

"Evet yeğenlerin... yeğenlerin ikiz olacak,"

"Defne inanmıyorum!" diyerek üstüme atladı ve sarıldı. Allah'ım bu kadar sevineceğini bilseydim daha önce söylerdim. 

"Tamam ya heyecan yapma gel otur, biraz konuşalım."

***

Yaseminle biraz konuştuktan sonra Yasemin gitti. Ben ise kös kös oturuyordum. Saat bayağı ilerlemişti. Kapıdan kilit sesi gelince o tarafa döndüm. Ömer elinde pasta poşetleriyle yanıma geliyordu.

"Hayatım, çok teşekkür ederim." Deyip sarıldım. Ömer eve gelmeden önce onu arayıp canımın meyveli pasta çektiğini söyledim. Ve o tabiki gelirken aldı. "Önemli değil hayatım," deyip bana uzattı. Pastayı kaptığım gibi mutfağa koştum. Çekmeceden bir tane çatal alıp pastayı tabağa koymadan direkt yemeye başladım. Ben yemeye devam ederken başımda dikilen gölgeyi yeni fark ettim. "Noldu Ömer, neden bana öyle bakıyorsun?" Neden böyle bakıyordu ki? Alt tarafı pasta yiyoruz burda.. "Hayatım sence de biraz fazla yemiyor musun? Yani hamileliğinin başından bu yana bayağı yemek yer olmadın mı?" , "Ömer farkındaysan ben üç canlıyım. Önceden sadece kendim için yiyordum. Ama farkındaysan şuan çocuklarım içinde yiyorum. Hem b-bir dakika sen şimdi ben bu kadar yediğim için kilo alınca sana bakmam mesajı mı vermeye çalışıyorsun. Yani şimdi sen dışarlarda gezerken ben iki bebekle evde mi oturucam." Bi anda ağlamaya başladım. Bu hormonlar çok dengesizdi. Biliyorum şu an ağlamam çok gereksiz fakat kendime hakim olamıyorum. "Tatlım, bitanem, yaşama sebebim, çocuklarımın annesi benim ağzımdan öyle bir şey çıktı mı? Hem neden bu kadar alıngan oldun ki?" Bir yandan konuşup bir yandan saçımı okşuyordu. Ve okşayarak benim sakinleşeceğimi düşünüyordu. "Çünkü hamileyim!" Bir anda kalkıp yatak odasına koştum. Kafamı yastığa gömüp ağlamaya başladım. Biliyorum bu alınganlık çok gereksiz...

***

4.5 Ay Sonra...

"Hayatım tamam sakin alt tarafı bir pasta," Alt tarafı bir pasta mı? Onun benim için ne kadar değerli olduğunu bilmiyormuydu. "Ne demek alt tarafı pasta? Biz bebişçiklerimle pastayı çok severiz," Bebeklerim şu an 6 aylıktı. Ben ise çoktan bahçıvan tulum moduna girmiştim. Benim bebişlerim ikiz oldukları için resmen 8 aylık bebek için karnım daha çok büyüktü.

Pasta bittikten sonra çatalı makinaya koyup pastanın paketini çöpe attım. İçeri geçip oturduktan sonra Ömer de yanıma geldi. Hamileliğim de 8 ay boyunca 11 kilo aldım. Kilo aldıkça Ömer in beni sevmeyeceğini düşünürdüm. Fakat düşündüğüm gibi olmadı.

"Ömer geç oldu, benim uykum var yatalım mı?" , "Olur bebeğim had i gel," Odaaa çıktığımda ışığı açtım. Ve pijamalarımı giyip yatağa girdim. Ben girdiğimde Ömer çoktan yatmıştı. Kafamı onun göğsüne koyup kendimi o en güvendiğim huzurlu kollara bıraktım...

***

Sabah uyandığımda Ömer daha yatıyordu. Kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Ve aşağı indim. Bir bardak su alıp sandalyeye oturdum ve içtim. Bardağı bıraktığımda Ömer'in kapı pervazında beni izlediğini gördüm. Gidip yanağına minik bir öpücük bıraktım.

"Günaydın hayatım,"

"Günaydın sevgilim, günaydın prens ve prensesim. Nasılsınız?"

"Biz iyiyiz. Sen nasılsın?"

"Bende iyiyim. Hadi kahvaltı yapalım."

Beraber kahvaltı yaptıktan sonra Ömer işe gitti. Ben ise bebişlerimiz için hazırladığımız odaya geldim. Benim için olan sandalyeye oturduğumda gözlerim dolmuştu. Nedense çok duygulanıyordum. Bebişlerime dönüp konuşmaya başladım.

"Bebişlerim bakın bu oda sizin için. Çabucak gelmenizi diliyorum. Ömer ile zorla evlendirilmiş olsamda ona deliler gibi aşığım. Sizede aynı sevgi ile bağlayacağım. Zaten sizi sevmemem mümkün değil. Şu an ki tek dileğim sizi ve babanızı bırakmamak. Hem diyorum ki artık daha fazla beni bekletmeseniz de çabucak gelseniz?"

23. BÖLÜM SONU

-----------
Selam ben geldim biliyorum çok beklettim ama sınır dolmak bilmedi. Lutfen bölümlere oy verin yorum yapın. Lütfen hayalet okur olmayın. Sizleri seviyorum.

-yazarcıgınız😍😘

Zoraki Evlilik *Tamamlandı*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin