Zoraki Evlilik *Tamamlandı*

ZE~26

"Baba ben gercekten bencillik etmişim. Ama gercekten annemle ilgili bana bunları anlatmamıştın. Ama haklısın. Benim sana kızmak yerine teşekkür etmem lazım. Teşekkür ederim baba. Bana Ömer'i verdiğin için. Onu ve beni biz yaptığın için. Çocuklarımı bana verdiğin için... Teşekkürler!"

***

Hastaneden çıkalı bayağı olmuştu. Çoxuklar uyumuştu. Ben ise yatağımda dinleniyordum. Ömer bana yemek hazırlayacaktı. Canım sıkıldığı için şarjdan telefonumu elime aldım. Biraz sosyal medya hesaplarımda gezdikten sonra saate baktım. Saat 15.00 tü. Telefonumu şarja tekrar takıp biraz kestirmeye karar verdim.

***

Uyandığımda mutfaktan sesler geliyordu. Yataktan kalkıp aşağıya indim. Ömer resmen mutfağı harbeye çevirmişti. Çorba tencereden taşmış, salata tabağı yere düşmüş ve tabak kırılmıştı.

"Ö-ömer, bu mutfağın hali ne?"

"Ya hayatım ufak bir kaza oldu. Sen dinlenmene devam et. Ben hemen topluyorum."

"Of Ömer ya, bırak ben toplarım."

Tam cam kırıklarına uzanmıştım topluyordum ki Ömer önüme geçti. Yavaş yavaş bana yaklaşıyordu ki zil çaldı. Kapıya doğru adımladım ve kapıya uzandım. Kapıyı açtığımda ise şok oldum. Yasemin ve Sinan el ele tam karşımda duruyorlardı.

"Selam"

Yasemin Sinan'ı elinden tutup çekiştirdi. İçeri geçip koltuğa oturdular. Ömer'e döndüğümde o da benim gibi şaşkın bir şeklide ikisine bakıyordu.

***

Yasemin ve Sinan bize birlikte olduklarını söylediler. Biraz oturduktan sonra acıktığımı fark ettim. Tam aç mısınız diye soracaktım ki çocukların ağlama sesi geldi hemen yukarı çıktım. Ne olduğunu girdiğimde odadaki kokudan anlamıştım. Hemen Ömeri çağırdım ve beraber çocukların altını aldık. İşimiz bittiğinde çocukları Sinan ve Yasemin'e emanet edip yemek yapmaya koyuldum. Yemek yedikten sonra biraz oturup kalktılar. Ve bizde odamıza çıktık. Çocuklar zaten uyumuştu.

***

1 YIL SONRA...

Bugün Duru ve Deniz'in doğum günüydü. Artık yürüyebiliyorlar hatta yavaş yavaş konuşmaya bile başlmışlardı. Tüm arkadaşlarımızı babamlrı çağırmıştık. Şimdi de Duru ve Deniz mumları üfleyeceklerdi.

"Hdi çocuklar. Üfleyin artık!"

"Tamam anniş"

İkiside aynı anda konuşmuşlardı. Bana hep anniş diyorlardı. Anne, baba, anniş... Artık büyümüşlerdi. Ama onlara doğum günü sürprizim başkaydı. Ömer'inde haberi yoktu. Daha doğrusu bende yeni öğrenmiştim. Tamda doğum günlerine denk gelmişti.

"Eveeeeet, sıra hediyelerde!"

Herkes hediyesini vermişti. Biz ise Ömer'le birlikte onlara bisiklet almıştık. Ömer ile hediyemizi verdikten sonra konuşmaya başladım.

"Eveeet, benim size bir tane daha hediyem var,"

Ben konuşmaya başlayınca herkes bana dönmüştü. Ama Ömer şaşkın bakıyordu. Ben ise sözlerime devam ettim.

"Benim size hediyem...

26. BOLUM SONU

Sizce Defne'nin hediyesi ne?
Bence tahmin edersiniz...

VOTE VERMEYİ + YORUM YAPMAYI LÜTFEN UNUTMAYIN!