Herkes hediyesini vermişti. Biz ise Ömer'le birlikte onlara bisiklet almıştık. Ömer ile hediyemizi verdikten sonra konuşmaya başladım.
"Eveeet, benim size bir tane daha hediyem var,"
Ben konuşmaya başlayınca herkes bana dönmüştü. Ama Ömer şaşkın bakıyordu. Ben ise sözlerime devam ettim.
"Benim size hediyem..."
Herkes bana merakla bakıyordu. Ve bende konusmaya devam ettim.
"Ben hamileyim!"
1 Ay Sonra...
"Hadi çocuklar herkes yatağına! "
Duru ve deniz biraz naz etsede onları yatırdım. Ve odaya gectim. Odaya geçtiğimde ömer kollarını kafasının altına koymuş yatıyordu. Geceliklerimi giyip ömer'in göğsüne kafamı ve ellerimi koyup yattım.
"Nasılsın Defnem? "
"İyiyim hayatım. Ömer? "
"Efendim? "
"Neyse boşver hadi uyuyalım."
"Peki sen bilirsin iyi geceler bitanem. "
"Sanada aşkım."
***
Ömer ile arabadaydım. Arka koltuklar da duru ve deniz vardı. Omer bizi gezdirmek için çıkarmıştı. Hız normalden biraz fazlaydı ama gormezden geldim. Yolda ilerlerken arkaya döndüğümde cocukların uyuduğunu gördüm.
"Omer? "
"Efendim aşkım ."
"E çocuklar uyumuş nası-"
Daha sözümü bitiremeden ömer dudağıma yapışmıştı. Özlemiştim. Bir an kendimi kaptırıp araba da olduğumuzu unuttum. Ve hemen geri çekildim. Yola baktığım da bir tır hızla karşıdan bir sağa bir sola dönerek geliyordu. Hemen ömer'e dönüp çığlık attım.
"ÖMERRRRRRR!!!"
***
Gözümü açmaya çalışıyordum fakat sanki bana inat açılmıyordu. Sonunda zorlukla açtığımda ise karşımda Yasemin ve Sinan vardı. Yasemin ağlıyordu. Hemde hıçkıra hıçkıra. Sinan a döndüğümde onun gözleri ise kıpkırmızıydı ve sanki düşünceli gibiydi. Konuşmaya çalıştım ama sanki ağzımı dikmişlerdi.
"Su"
Ağzımdan sadece bu kelime çıkmıştı. Kendim bile duyamayacağım şekilde konuşmuştum. Aslında konusmaya çalışmıştım.
Dikelmek istediğimde anında büyük bir iniltiyle geri yattım. Yasemin ve Sinan anında bana baktı. Sonra birbirlerine baktılar. Sinan aceleyle dışarı çıkarken yasemin ise hızlı bir şekilde yanıma geldi.
"Kalkma canım kalkma. İyi misin? "
Konuşurken gözünden yine bir damla yaş geldi. Az önceki gibi tekrar fısıldadım.
"Su"
Yasemin hızlı bir şekilde su doldurup benim ağzıma doğru getirdi. Yavaş bir sekilde bir kaç yudum içtim. Sanki yıllardır yerimden kıpırdamıyor gibiydim. Tüm vücudum ağrıyordu.
"Ne oldu bana? "
"Bir kaza geçirdiniz."
Kazayı duyunca olanlar hemen aklıma geldi. Gözümden önce bir yaş geldi. Sonra yaşlar gözümden hızlı hızlı akmaya basladı.
"Ömer? "
Her kelimemden sonra bir yaş akıyordu.
"Duru ve deniz? "
Sonra dan unuttuğum bir parçam daha aklıma geldi. Yaşlar daha hızlı akmaya başladı.
"Bebeğim? "
Tam yasemin konuşacaktı ki odaya önce doktor sonra sinan sonra da babam ve Fatih amca girdi. Doktor kontrollerimi yaptıktan sonra ben konuşmaya başladım.
"Eşim ve çocuklarım nerde? "
"Geldiğinizde bir çok kırdığınız vardı. Hemde çok fazla. 2 aydır komadaydınız. Maalesef ki eşinizi ve çocuklarınızı kaybettik. Başınız sağolsun!"
'Eşinizi ve çocuklarınızı kaybettik.'
'Eşinizi ve çocuklarınızı kaybettik.'
'Eşinizi ve çocuklarınızı kaybettik.'
Bu cümle beynimde dönüyordu. Ağlamam daha şiddetlenmişti .
BEN AİLEMSİZ YASAYAMAM Kİ!!
✔1 SENE SONRA✔
Yine her zaman ki gibi mezardaydım. Ailemin mezarında. Onlar burada olmayı hak etmiyorkardı ki.
"Beni nasıl bırakıp gittiniz? Ben simdi sizsiz nasıl yaşayayım. Nasıl nefes alayım. Hem nefesin olmazsa yasamanın ne anlamı var ki? Benim sizsiz yaşamamın ne anlamı var ki? Sizi çok özledi-"
Bir anda kafamı arkaya çevirdim. Silah sesleri geliyordu. Ayağa kalkıp kim olduğuna bakmaya çalıştım ama kimse gözükmüyordu. Göğsümde hissettiğim keskin acıyla kafamı aşağı eyip baktım. Tek gördüğüm beyaz t-shirt üme hızla yayılan kırmızı sıvıydı. Kendimi taşıyamaz olduğumda dizimin üstüne çöktüm. Ve daha fazla dik duramayacağımı anladığımda kendimi yere bıraktım. Gözlerim yavaşça kapanırken hafif tebessüm ettim gidyordum. Ama sevdiklerimin yanına!!
Evet biliyorum kotu bir son oldu ama her hikaye mutlu sonla bitecek diye bir sey yok! Biliyorum final beklemiyordunuz. Biliyorum final cok kısa ama artık aklıma yazacak bir sey gelmiyordu. Bu arada 99.700 görülme olmuş. Hepinizi cok öpüyorum. İnsallah 100.000'i görürüz. Hepinizi seviyorum. Eğerki baska bir hikaye yazarsam (ama pek düşünmüyorum 😔) orda görüşürüz. Hepinizi cok cok öpüyorum. Allah'a emanet olun.✋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zoraki Evlilik *Tamamlandı*
Novela JuvenilÖ(Sessizce)"Niye bu kadar safsın ki? Hem bu kadar saf olup, hemde bu kadar güzel olmak zorunda mısın? Ama sen bilmiyorsun ki beni geldiğin ilk gün kendine aşık ettiğini...Biri bana 1 ay önce gelip 1 ay sonra 'zorla biriyle evlendirilip o kıza aşık o...
