Keisha's POV
Tingin sa kanan.
Tingin sa kaliwa.
Walang sasakyan. Yehey! ^________^
Naka-smile at nakapikit akong tumatawid nang biglang.... *beeep beeep*
"Waaaaaah!!"
"Katsaaa!"
-____-
O____O
-____-
O____O
"Waaaah! Am I still alive? Manong manong, nasa langit na ba ako? Ikaw ba si..."
"What? Wag ka na ngang mag-ilusyon diyan. Muntik ka na ngang mamatay eh! Kalokohan pa rin nasa isip mo."
"Sungit mo naman."
"Halika na." nakalahad ang palad niya pero hindi ko alam kung aabutin ko o hindi.
Ihhh~ kinikilig akooo~ ^O^
"Aabutin mo o hindi?"
"Aabutin! Siyempre. Eto na ang tagumpay."
"Tagumpay ka diyan." akma niyang bibitawan ang kamay ko nung makatayo na ako nang higpitan ko ang hawak dito.
"Hindi ako papayag pepHERONIE. Hahawakan ko ang kamay mo hanggang sa maging akin na ito at pati ang puso mo ay hawakan ko."
"KATSA! Manahimik ka nga!"
"Uy kinikilig."
"Ewan."
Naglalakad kami pero pakiramdam ko lumulutang ako. CLOUD 9. ^____^
BINABASA MO ANG
Yuvandell Academy (Rewriting)
Teen FictionSometimes it's not just about the smile, it's all about her smile despite the mischiefs, playfulness, and being a crybaby during the high school life.
