İLK AŞK

KAYIP BALIK

"Siz kayıp balığın hikayesini bilir misiniz ? "
Bir çoğunuzun bildiğine şüphem yok ama yine de anlatayım ;

Bir baba balık tüm yavrularını ve eşini kaybetmiş , umudunu yitirmiş fakat bir ışık parlamış ,onun ismi umutmuş ...
Bir yavrusu savunmasızca bekliyormuş , babası o son balığını , umudunu bulunca ona sıkı sıkı tutunmuş asla ve asla kaybetmeyeceğine dair söz vermiş, o balık onun tek sonsuz umuduymuş çünkü .Günlerden bir gün balık büyümüş artık dışarı çıkmak okula gitmek istemiş fakat babası tedirginmiş tek umudunu da kaybedeceğini düşünüyormuş sürekli,onu hep korumaya çalışmış fakat onu her daim koruyamazdı değil mi ?
Günlerden bir gün O ' hep korktuğu şey başına gelmiş, onu koruyamamış okyanusun hırçın sularında onu sonsuzluğa uğurlamıştı , kaybetmiş o son umudunu da , ama pes etmemiş uzun süre aramış küçük yavrusunu tüm izlerden yararlanmış , onu bulmaya o kadar yaklaşmış ki işte o büyük an gelmiş ve çabaları sonucu minik balığına ulaşmış fakat onu gördüğünde öldüğünü görmüş , bitti demiş .
' İşte o umutta tükendi 'demiş fakat bilmiyormuş ki yavrusunun yaşamak için öyle yapması gerektiğini, pes ettmiş baba ve evine dönmek için yola çıkmış çaresiz , fakat umut öyle bir şeymiş ki hep varmış umut tükenmezmiş , işte o umut , o balık babasının karşısına çıkmış .
Babası o kadar sevinmiş , mutlu olmuş ki birbirlerine sıkıca sarılmışlar . Babası " Oğlum , seni korumaya çalıştıkça daha çok kaybettim" demiş içten içe ve Küçük balık " baba çok üzgünüm "  babası " oğlum .. Asıl ben üzgünüm seni koruyamadım " demiş ama küçük balık biliyormuş babasının bir hatası olmadığını O sadece son umudun kaybetmemek için çabalamıştı kim bile bilirdi ki bunların olacağını hayattı işte bazı şeyleri çok güzel öğretiyordu .
Minik balık "Umut asla tükenmez ' diye diye kazımıştı aklına  ... Biliyordu zaten umutsuzluğa kapılmamak gerektiğini .
İşte O ' günden sonra daha rahat yaşamaya başlamışlar ve hep mutlu olmuşlar ...
Happy Enddin ...
🐠🐠🐠
İşte özeti buydu hikayenin, umut hep vardı ama bazen tükendiğini hissediyorduk , bazen çok mutsuzduk hatta çoğu zaman ama mutluluk gözümüzün önündeydi , bazen bitti diyorduk ama aslında yeni başladığını farkedemiyorduk . İnsan böyleydi bir şeyleri korumaya çalıştıkça daha da kaybediyordu aslında çok sıkıyordu sırf kaybetmemek için ama elinden kaçıyordu ve biz insanlar hala rahat bırakmayı beceremiyorduk ...
RÜZGAR'DAN ...
Yanlış yapıyordum , kahretsin bir şeyler yanlış gidiyordu ve ben buna engel olmak yerine devam ettirmeye çabalıyordum .
Bu saçma tavırlarım Derin yüzünden değildi kimse yüzünden değildi lanet olsun ben ne yapacağımı gerçekten bilemiyordum.
Derin le kavga ettikten sonra onu gece ye kadar gün içinde hep takip ettim ben böyleydim hem dayanamıyor hemde dayanmaya çalışıyordum evet tam bir manyaktım , manyağım ben tamam !
Bok gibi bir hayatım var ayrıca uğraşmam gereken boktan bir has..
Her neyse gece Derin sahilde oturdu ağladı eminim kendinden nefret etmiştir . Ama aslı benden nefret etmesi gerekirdi bende bunun için çabalıyordum onun üzülmemesi için benden nefret etmesi gerekiyordu çünkü , " Gerizekalı senin bu hallerin üzüyor onu kör müsün ?" Biliyorum siktir biliyorum bu içimde ki sesler hiç susmadan eleştiriyordu ama mecburum lan mecburum bilmiyor musun ?
" Onun iyiliği için Derin i bırakmak saçmalık o senin yanında iyi aptal ,seni böyle mi hatırlasın .."
Beni .. Beni böyle mi hatırlasın ?
******
Gece Derin transa geçmiş gibiydi onu hiç bıkmadan izledim tüm gün ama bir kararsızlığı vardı emin olamıyordu bir şeylere , en son emin olmuş gibi ayağa kalktı ve denize doğru yürüdü , yürüdü ve yürüdü ben daha ne olduğunu anlamadan kendini o lanet karanlık sulara bıraktı .. Koştum nefesim kesilene kadar koştum" ölmek mi istiyordu " dedim içimden" hayır! ben ölmeliyim" dedim . Son anda atladım suya hiç düşünmeden Derin gittikçe suya gömülürken kolundan tutum ve onu yüzeye çıkardım bilinci nerdeyse kapanmıştı hemen sudan çıkardım ve bağırdım ;
"-SEVGİLİM ! , Kalk ! kalk sen naptın ha naptın lanet olsun !" Deli gibi manyak gibi bağırıyordum çevremde kimse yoktu saat gece yarısını geçmişti ve koskoca otelde herkes odasındamıydı şaka gibi dedim içimden hemen suni teneffüse başvurdum bilinci gelmeye başlamıştı Yavaş yavaş ,biraz sonra aniden nefes aldı ve içinde birikmiş deniz suyunu püskürttü yattığı yerden hemen kalktı ve ağlamaya başladı odak noktasını kaybetmişçesine sağına soluna bakıyordu elimle yüzünü sabitleyip bana bakmasını sağladım ;
" Geçti sevgilim burdayım bana dön ." Derin sakinleşmişti biraz ama elimi yüzünden hırçınca çekti ;
" Niye kurtardım beni ha ! Niye bıraksaydın ölseydim !" Deli gibi bağırmaya başladı onu göğüsüme yasladım ;
" Geçti .. Geçti iyisin burdasın sakin ol .." Göğüsüme vurmaya başladı ağlıyordu üzerimiz hep kum olmuştu o bana vurdukça kumlar uçuşuyordu biraz sonra, hırsını almıştı ve yorgun düşüp göğüsüme yaslandı hala ağlıyordu ama yarı baygındı kısık bir sesle ;
" Bıraksaydın .. Ölseydim , ölseydim ." Dedi içimden bir parça söküp atılmış gibi hissettim hepsi benim suçum dedim hepsi benim suçum böyle davranmasaydım bunlar yaşanmazdı ...
Derini kucaklayıp otele yürüdüm bitmiş gibiydik bense daha çok tükenmiş hissediyordum . Otele girdiğimizde tüm görevliler başımıza toplanmıştı burda bize yardımcı olan o türk çocukta gelmişti diğerleri Türkçe bilmediği için tercüme etmişti bir çoğunu ;
-" Efendim iyi misiniz ?" Çocuk telaşlıydı ama umrumda olmadı ona baygın bir bakış atıp başımı iki yana sallayarak asansöre yürüdüm şuan tek Derdim Derin di ...
Odaya çıktığımızda onu banyoya soktum uyumuştu ama üzgünüm bebeğim seni uyandırmak zorundayım .
Onu soyup hemen yıkadım , sonra hemen yatağa yatırıp üzerine iç çamaşırlarını ve pijamalarını giydirdim . Sağ sağlim yatağa yatırıp üzerini hafifçe örttüm ve anlına bir öpücük kondurdum ,oysa rahat bir pozisyon alıp uykuya dalmıştı .
🕷🕷🕷
Hızlıca bir özet geçtim işte size .
Dün yaşadığım şeyler çok ağırdı bir şeylerin farkına varmıştım böyle davranmak saçmaydı buraya tatil yapmaya gelmiştik ve daha eğlenemedik bile sabaha kadar uyumamış Derin i gözetlemiştim ne olur ne olmaz ...