[ Under Editing ] The Magical Princess

Chapter 43: Dark Hidden Dragon

Chapter 43: Dark Hidden Dragon

step POV's

saan ba yun nagsusuot si sam?

kanina ko pa sya hinahanap hah! isang oras ko na syang hinahanap.

pero kahit isang hibla ng buhok nya hindi ko man lang nakita....

naglalakad ako sa hallway ng may isang matangkad na lalaki ang humarang sa dinadaanan ko.... tumingala ako at nagulat sa lalaking nasa harap ko..

" pwede ba wag kang paharang harang dyan... " sigaw ko

" please sab.... let's talk " sya

" pwede ba jake... umalis kana.... hahanapin ko pa si sam " sigaw ko ulit

" please sab... magusap naman tayo oh! " 

tinignan ko sya ng masama... kahit kailan talaga ang kulit din itong lalaking to noh!? hindi parin nagbabago....

" 5 mins. "

" gusto ko lang magsorry sa mga ginawa ko noon sa-- "

" hep! don't talk when your zipper's open "

napatingin naman sya sa pants nya na nakabukas ang zipper.. tumalikod naman sya at sinara ito..

napatawa naman ako ng mahina.. baka makita nya na tumawa ako...

humarap na sya ulit at bumuntong hininga....

" i'm so sorry sa nagyari noon... hindi ko naman gustong gawin yun.... napilitan lang ako.. dahil baka.... "

nagaalinlangan naman syang idugtong ang sasabihin nya..

" na baka ano? " ako

" na baka... "

napatingin naman sya sakin.... parang hindi nya kayang sabihin yung gusto nyang ilabas sa bibig nya..

" seodulleo! ( hurry up! ) "

yan tuloy napakorean na ako wala sa oras...

" na baka patayin ka nila... at idadamay nila pati si sam "

napayuko naman sya at parang hindi mapakali sa magiging reaction ko..

" i know " ako

napaangat naman sya ng tingin at mukhang naguguluhan sa sinabi ko...

" tss.. slow poke mo rin noh?! " mataray na sabi ko

" ang ibig mong sabihin alam mo lahat? " hindi makapaniwalang sabi nya

tumango naman ako bilang sagot

" naginbestiga ako sayo noon.... kaya alam ko lahat " ako

ngumiti naman sya sakin

" so.... pinapatawad mo na ako?"

tinignan ko sya...

" baka nakakalimutan mo, hindi madaling kalimutan ang lahat ng ginawa mo.... "

nalungkot naman sya sa sinabi ko....

" i know.... it's my all fault "

ngumiti naman sya sakin.... pero sa nakikita ko fake lang yung ngiti nya....

sorry jake hindi pa kita kayang pagkatiwalaan...

" kaya.... mag-umpisa tayo sa dati.... i'm stephanie rose jane lee... 18 years old...  water is my ability " i said while smile at him