His Luna is a Bitch

Two

Edited

Eura's Pov:

"Eura, are you sure about this? I mean..." she sigh, "We will miss you girl."Akira added.

Napatingin ako kay Akira at Lavinia na nakaupo sa couch habang ako busy sa pag aayos ng mga damit ko. After a week since my father and I had an argument. Hindi na rin kami masyadong nagkikita sa bahay, pag nagkakasalubong kami ni Gurang parang wala lang. Nasa iisang bubong lang kami pero parang ang layo namin sa isa't-isa. Kailangan ko rin ng panahon kaya aalis na muna ako dito. Nahihiya rin kasi ako sa ginawa ko kay gurang, tatay ko pa rin kasi 'yon. Kahit na mukhang hindi naman anak na ang tingin nya sa akin, he's still my father. Mom taught me to respect him and those who deserves to be respected, I was mad, yes, pero mali ang ginawa ko at inaamin ko 'yon.

"I need time girls. Babalik naman ako eh, kapag handa na ako." I smiled at them. Si Lavinia naman kanina pa iyak ng iyak.

"Hoy Lavinia, ano bang iniiyak iyak mo d'yan ha? Para namang mamatay si Eura dyan sa iyak mo! Ang OA mo na ha.'' bulyaw ni Akira sa kanya. I just continued packing ny things.

"Saan ba ang punta mo?"tanong ni Lavinia sa akin na nilantakan na pala ang cookies.Tsk. Hindi ko alam kung gumagawa lang ng alibi ang babaeng 'to sa pag-iyak eh.

"Sa lugar kung saan laging pumupunta si Mama." sagot ko sa kanya sabay kuha ng jeans at sapatos at nilagay sa maleta.

"Hmmm. Wala ka chalagang alam na murumi sha mommi mo 'no?"napatingin ako kay Lavinia. Kaya pala nagkanda bulol-bulol sya kasi puno pala ang bunganga ng bruha. Napairap na lang ako sa kawalan. Naturingang anak ng nagmamay-ari mg sikat ng clothing line, patay gutom.

"Oo eh. Bata pa lang naman ako nang mawala sya. Konti lang din yung nakukwento nya sa kin nung bata pa ako. Basta ang alam ko lang, magkaiba daw sila ni papa. Yun lang." Tama. Yun lang talaga ang alam ko kay mama. Ang weird ba? Ganun kasi sia Mama, di pala kwento sa akin. Pero ang paborito ko sa lahat ang sinabi nya sa lovestory nila ni gurang.

"Baby,alam mo ba na magkaiba kami ng papa mo?Haha.Mayabang ang papa mo,mayaman at isa syang-Hayaan mo na.Basta tandaan mo na,mahal na mahal ko ang papa mo,ha baby?"tumango ako habang nakangiti.

"Ano na naman ang pinag-uusapan ng Reyna at Prinsesa ko ha?" napatingin ako sa nagsalita. I can't help but to smile when i saw my dad.

"DADDYY!!" sigaw ko sa kanya sabay damba ng yakap sa kanya na tinanggap nya.

"Daddy, Mom said you two are different.But you love each other. Right daddy?" napangiti naman si daddy at tumingin sa kay mommy.

"Yes baby. I love your mommy so much."

"Yieeeh daddy ah. Kinikilig ako. Daddy will I be like you two?" bumingisngis ako.

"What do you mean, baby?" Mom asked

I smiled, "I want to be a Queen too. From Daddy's Princess to a Queen! Like how Mommy is Daddy's Queen.." I answered and picked up the sunflower.

Daddy smiled at me and caressed my cheek. "Someday baby. You will be someone's Queen someday."

'Lycania Verde'

Ayan ang bumungad sa akin ng makarating sa isang bayan. Ang lugar na ito ang laging pinupuntahan ni mommy noon.'Lycania Verde' is a small town, malayo ito sa lungsod. Mga dalawang oras bago makarating sa mismong bayan. Nadaanan ko rin kanina ang bayan na yon, may mall na at iba pang straktura pero hindi masyadong malalaki tulad sa manila. Sabagay, kilalang sentro ng Pilipinas ang Maynila so I shouldn't wonder

"Six pm na pala."Nasabi ko na lang sa sarili.

Tinigil ko ang sasakyan sa isang di kalakihang bahay at bumaba mula sa sasakyan.

"Tao po?" Tawag ko sa mga tao sa bahay. Nandito kaya si Nanay Lucy? "Nay Lucy?"

Bumukas ang pinto at bumungad sa akin ang gulat na gulat na si Nanay Lucy.

"E-eura i-ikaw ba yan?"she said in disbelief. Matagal na rin simula ng huli kaming nagkita ni Nanay. Eight years ago.

"Naku eura, pasok ka apo. Pasok!" Aligag ag natututwang sabi ni Nany and I did what she says. Umupo ako sa malapit na sofa at nilibot ang paningin sa simpleng design ng bahay. Simple yet visitors will feel at home at some paintings of nature at round table na gawa sa puno ng kahoy, sa ibabaw nito ay isang maliit na sculpture ng aso.

"Naparito ka hija? Alam ba to ni Sir Richard?" Umiling ako. Bumakas ang lungkot aa mukha nito at alam ko na alam na nito ang nangyari.

'Sir.Richard' Yan pa rin pala ang tawag nya kay Gurang. Ngumiti lang ako kay Nanay. Ang alam ko, si Nanay ang nag-alaga kay Mommy noon.

"Hija, gusto mo ba na dito na lang magpalipas ng gabi? Bukas na natin puntahan ang bahay ng Mommy mo. Kung ayos lang sayo apo." napangiti ako. Finally, kahit sa ganito lang, masabi ko na mas nakilala ko si Mommy.

"Oo naman po Nanay."

~

"Wow! Ang ganda pala ng bahay ni Mommy, Nay!"

Tuwang-tuwang sabi ko. Hindi ko ini-expect na malaki pala ang bahay ni Mommy dito. Tatlong palapag ang bahay at antigo ang gamit. May grand piano rin. Malaki ang living room pati ang dinning room. May tatlong hindi kalakihang kwarto sa baba at walong kwarto sa taas. Ang pinaka dulong kwarto ang gusto kong gamitin dahil doon daw kasi natutulog si Mommy noong dalaga pa at bago sila ikinasal ni Da- Gurang.

"Sige hija, uuwi na muna ako at magluluto ng makakain natin." Paalam ni Nanay Lucy. Sinamahan ko sya sa may pinto at sakto naman na paglabas namin may dumaan na tatlong lalaki. Napatingin sila sa kinaroroonan namin ni Nanay. Honestly ha, ang gagwapo, pwera biro. Mestiso silang tatlo at sa hubog ng mukha nila, hindi ko alam kung purong pilipino ba sila o hindi.

Yung isa nakangiti habang yung isa naman kulay brown yung buhok sa kanan ay seryoso pero maamo ang mukha nya. Yung nasa gitna naman nakakaintimidate ang itsura nya. Seryoso sya at nakakunot noo, he looks strict and a grumpy man who got problems all the time. The moment he turned to me, I felt my chest pound. What the-what?! What was that...

"Sige eura apo, aalis na ako." I was snapped out of my thoughts when I heard Nanay Lucy. Nandito nga pala sya.

"A-ah, sige po. I-ingat ka Nanay. Balik po kayo ha." Tumango sya at naglakad na paalis, napansin ko lang na naroon pa rin sa pwesto nila yung tatlo at titig na titig sa kin.

"Yes?" I asked with a raised eyebrow "How can I help you?" And wow, no response. Minuto na ang lumipas pero walang nagsasalita sa kanila. I rolled my eyes as my patience run thin. I waited further but still, none. With a irritated sigh I asked again, "Tatayo lang ba kayo dyan? May kailangan ba kayo? If there's none then I suggest you stop staring at me and move." Sabi ko and I added emphasis on the last word because technically, nasa loob na sila ng property. Bakit ba hindi naisipan ni Mom na hindi patayuan ng gate ang bahay nya? Gosh! "And no offense but you're creeping me out. You three are creepy."

"Tsk. Mukha ba kaming nakakatakot?" napaharap ako sa magsalita. It's the brown haired guy, hmp ang sungit!

"Oo, hindi ba?" I answered with smile, an insulating one. A low sound was heard, something like a growl or groan I'm not sure.

"Enough, Zyke." Tumigil naman yung 'Zyke' daw. Hmm, in all fairness, cool ng name nya. Grabe lang, isang utos lang nung nasa gitna tumigil na agad sya. Oh well he must be some sort of a leader in their gang-wait, do they have gangs in here? And oh wait again, why am I curious?

I looked at the guy who spoke and he is still looking at me. Staring directly in my eyes it made me wonder if he knows how to blink.

"Mate.."

He said. Mate? Ano 'yon?

~