Edited
Eura's Pov:
Nakatayo lang ako sa gitna ng sampung lobo na nakapalibot sa akin. Yup. Werewolves. At paano ko nasabi? Well, katawang tao ang mga 'yan kanina pero dahil sa napikon ko kaya ito. Dead meat ako.
Note sa sarili, 'wag mang-aasar ng taong-lobo. Maikli lang pasensya nila.
Broken hearted kaya ako tapos may pakidnapp- kidnap pa silang nalalaman. Letse. Lahat ng lang gusto akong kunin. Kaimbyerna lang! Lahat sila maliban kay Thunder! Ahhhhhh! Malanding Thunder
**Flashback**
Mag-isa lang akong nakaupo sa malaking puno at nilalasap ang sariwang hangin sabayan ng pagbagasak ng tubig galing sa falls. This is paradise. Pero mas masaya sana kung kasama si thunder tapos ipapakita ko to sa kan....Aissh! Si Thunder na naman!
Napasabunot ako sa sarili at handa nang umalis pero sa kasamaang palad, kamalas-malasan, may dumating na kalalakihan na half-naked at may mala-adonis na pangangatawan pero masakit sa mata. Ewan ko ba sa sarili ko! Dati naman pagnakikita ko ang mga may magandang katawan at...ohlala abs, kulang na lang maglaway ako at syempre lalandiin ko. Bitch nga kasi ako diba but right now I can't appreciate it. Paano mag-appreaciate ang katulad kong wasak?
"Anong kailangan nyo?" Pagtataray ko. Aba heartbroken na nga ako lalandiin pa nila ako...or worse..
"Sumama ka sa amin Luna! Kailangan mo'ng sumama!" pamimilit nung isa.
Ayba? Kidnapping na naman ang peg ko ngayon? Wala na bang katapusan 'to!? Una si Lalaine, tapos yung mga damuho...si Rich...? Rick? Richard! Tama! Tapos ito na naman!? Universe help naman d'yan. Gusto kong maiyak at magdrama pero wala eh broken ako. Masakit man aminin lalo na masakit sa bangs pero nai-inlove ako. Kay Thunder. Oo na! Tinamaan ako nung bata na may pakpak tapos may bow and arrow. Swak na swak sa heart. Big time.
"'Yong totoo? Ano na naman ba 'to?! Wala na bang katapusan 'tong sakit na nararamdaman ko hah!? Ano 'to?! Walang ending!? Buti sana kung happy lang walang ending pero hindi eh! Sakit na walang ending!! Sakit sa katawan, sa utak, sa puso!! Ano ba'ng nagawa ko sa inyo!? Putspa naman eh! Broken din kayo 'no? Bitter sa life!? Pareho lang tayo mga dre! Iniwan din ako! Sinaktan! Napabayaan! I was left behind! Tama na pleaseee!! Ayoko na!!"
Paghihimutuk ko. Okay daw mag sabi ng mga bagay na gusto mong ilabas sa sa stranger kasi hindi ka nila huhusgahan. I look at them. Halo-halo ang mga reaksyon nila. May nagulat. Nagtaka. Parang 'di naniniwala with a really-look on them at may nga nakakarelate.
Ayy? May nakarelate?
"Naiwan din kayo? Hayys.. Pareho tayo. Ang sakit lang! Masakit sa vangs!!As in sa vangs!!" sabi ko pa at ginawang pamaypay ang kamay ko. Haisst. Okay. I'm not alone in this world of mga broken.
"Bu luna,kailangan nyo talagang sumama sa amin. Remember those who kidnapped you?They are planning to get you again. We are trying to help." pangungumbinsi nung isa pa.
Hanu daw!? Yung mga damuho na yun? They want to kidnap me again!? They are unbelievable! At teka, how did these people know!?Aha! Siguro kasabwat sila tapos nagpapanggap na gustong tumulong sa akin pero kasabwat pala talaga!
O baka talaga totoo na they want to help me? Pero kailangan ko makasigurado.
"Ohh really?" I questioned them with a hint of sarcasm. They can't just tell me to come with them. I've had enough with kidnapping thingy. Mas malala pa 'to sa pagiging Eura na anak ni Richard Montenegro. Wala namang gustong kumidnap sa akin kahit anak ako ng isang business tycoon and well known business man dati.
Nagkatinginan sila at sabay na bumuntung hininga. May genern?
"Luna, please. Kailangan nyo pong sumama. We are here to help and to protect you. Luna,wala na po kaming masyadong oras." pagmamakaawa nung isa.Okay convincing ang arte nya. I want to believe them pero may part sa akin na ayaw. Siguro kasi ang hirap mag-tiwala sa mga hindi mo kilala lalo na sa experience ko. If what happened to me happens to others for sure it's traumatic pero I have a strong spirit so I can handle. Well, at least I did.
"You can't make me come with you with that reason. Protect me? Duh~? I don't even know you? Why would you want to protect me? In the first place I don't know you and you don't know me. You're just a mere strangers who wants me to go with you." Ang dami ko pang sinabi ganon lang din naman ibig sabihin 'no? Hays.
Pansin ko na napipikon na ang iba sa kanila. Halos lahat pala sila. Psh! Sila pa ang may ganang mapikon? Sila na nga 'tong namimilit na sumama ako sa kanila. Tss.
"Trust us Linay. We won't do harm to you. We swear by the name of our pack." Okay so what's a pack? Ugh. Mas nagugulo na tuloy.
"Trust you? Seriously?" I raise a brow, "sory but I don't trust people that quick." I replied in as-a-matter-of-fact tone.
"I never thought this will be hard." komento nung isa na parang ang laki ng problema.
"Why don't you just let me go? Better idea right? I'll go and then you go too. And that's it!"
Naging mahaba pa ang sagutan naming lahat. Isa laban sa sampu and then the rest is history.
Isang mahaba pang diskusyon bago nauwi sa werewolf shifting.
**Flashback Ends**
I never thought wolves are true. But hey, the proof is in front of me.
Mabuti na lang at di pa nila ako nilalapa. Napangiwi ako nang sabay-sabay silang umalulong. Oh gosh! Ang ingay ah. Kasabay nang pagtatapos ng alulong nila ang mga kaluskos. Hinanap ko ang pinagmulan ng kaluskos only to find a midnight black wolf na may konting silver sa bunotot with a blue eyes burning with passion.
It's gaze landed on my direction.
Napalunok ako. What's this?
Bigla na lang bumilis ang heartbeat ko habang nakatitig pa rin ako sa wolf na yun. The way it looks at me, it's different. I also can't take of my eyes off it. Something in it is pulling me. Like a magnet. Feeling ko we are somehow connected, parang wifi ganern. Feeling ko lang minsan kasi feelingera ako para bang nakikita nya pati ang kaluluwa ko. It's eyes are full of sadness and regrets. Bakit?
It's gaze are familiar. Kung paano nya ako tingnan napakapamilyar. Parang si...
"Thunder.." I said out of the blue. Si Thunder? Wolf? Hindi naman siguro. May biglang pumasok na alaala sa isip ko. The festival, hindi ba't ang theme nito ay about sa mga aso? It's not actually a dog but a wolf! Because they are werewolves!
The possibility of Thunder at ang mga kasama ko sa compound being a werewolf is huge.
Napansin ko lang na mas malaki kung ikukumpara sa ibang aso- este wolf yung kulay black na may silver or maybe si Thunder. Wala lang, malakas lang ang pakiramdam ko na si Thunder.
Nagtayuan ang balahibo nang makarinig na naman ako ng alulong pero kumpara kanina, nakakatakot ang ibig sabihin ng alulong na ito. Ang creepy. Kung kanina kasi parang nagtatawag o may paparating, ngayon kasi parang may mangyayaring gulo.
Sana mali ang akala ko.
Biglang lumapit sa akin yung sampu kaya napaatras ako, lumapit naman yung black-silver wolf kaya nakampante ako. I don't know why too. Pinalibutan nila akong sampu na parang pinoprotektahan habang nasa tabi ko naman si Thunder? Kung hindi 'to so Thunder ibig sabihin nag-a-assume ako ng bonggang-bongga.
Not sure. Matanong na nga lang.
I unconsciously touch this midnight black wolf beside me. Hmm. Familiar.
"Thunder? Ikaw ba 'to?" At tumango nga sya. Waaaaaaa si Thunder ay isang aso este wolf pala. Kung ganon hindi naman pala ako ganon kamali mag-assume.
I asked him again out of curiosity. "Thunder, kumakain ka ng dog food?"
At isang nakakabinging katahimikan ang namayani sa paligid. Uh, hindi ko ba dapat itinanong yun?
Natampal ko ang sarili kong noo. Malamang Eura! Nainsulto mo sila kaya ganyan ang reaksyon nila! Pero naku-curious lang naman talaga ako eh. Sorry naman.
BINABASA MO ANG
His Luna is a Bitch
Hombres Lobo| Some part is unpublished because it's under major editing and revision| She is a bitch, but every bitch has their story. And it's time to begin telling hers. - It all started with cooling things up, then moving from the city to Lycania Verde, and...