(A/N:) POV ‘to ni Zed. Pagpasensyahan niyo nay an lang nakayanan..
Haha!! Akoh na masipag mag UD..
Kailangan ko na ‘tong madaliin.. Gagawin kong gift sa BestFriend ko!! ^0^
Sana makaabot..
.. Sorry na naman po ulit sa Typos and Wrong Grammar ..
.. Feel Free to Leave a Comment ..
*****
Chapter 10.3:
Zed’s POV
“Zed, next month na ang start ng Defense. Prepared ka na ba?” - Troy
“Hello! Earth to Zed. Zed to Earth.” - Dyllan
“Hey ‘Bro! Are you with us?” sabi ni Lance sabay tapik sa balikat ko.
“Tss! Not now Lance. I’m busy.”
“Busy huh?” - Lance
“Lance don’t disturb him! He’s too busy that’s why he didn’t notice that he’s reading the book inversely.”
What?!
I look at my book. And they’re right. Nakabaliktad nga ito. =_=
“Tsk! Mauna na ako.” paalam ko sa kanila. Ayoko dito. Gusto ko munang mapag-isa.
“Wag Zed! Bata ka pa! Sayang lahi!” sigaw ni Dyllan.
“Baliw!” sigaw ko pabalik. Abnormal talaga! >_<
Hindi pa ako pwedeng mawala. Hahanapin ko pa siya, magpapakasal pa kami.
Ang hirap ng ganito, hindi ko alam kung nasaan na siya ngayon.
Hindi ko alam kung ano ba talagang rason niya kung bakit siya nakipaghiwalay sa’kin.
Apat na buwan na rin ang nakakalipas simula nung gabing iniwan niya ako. Hindi ko alam kung paano ko nakayanang mabuhay sa loob ng apat na buwan na iyon ng wala si Saera sa tabi ko.
Hanggang ngayon nandoon pa rin ang sakit. Parang kahapon lang nangyari ang lahat.
+++ FLASHBACK +++
