Chapter 22.1:
Ynna’s POV
(A/N: Eto na!!! Last 2 chapters, then epilogue. Well, kung sa mga past chapters, puro kila Saera ang .1 chapters, ngayo naman, babaliktarin ko…)
Ngayon ang kasal nung impakto kong mahal doon sa kung sino mang ‘Angel’ na ‘yon. Hmmp! If I know…mas DYOSA ako dun noh. (─'ˊ─)
Nandito na ako ngayon sa hotel malapit dun sa simbahan, well, kahapon pa ako nakabalik dito from Italy…Hmm, wala naman talaga akong balak pigilan ang kasal nung bruhong Rex na ‘yon sa ‘Angel’ kuno na mukhang paa siguro kaya ayaw ipakita sa invitation…manlalait lang muna ako then ipapatuloy ko na ang kasal nila.
At bilang first step sa gagawin kong pang-aasar…I’m going to wear a black dress…actually it’s a cute dress for preggy ladies like me.
I curl my hair then put a light make-up…nag suot lang din ako ng flat shoes para naman safe kami ng baby ko.
10 am ang start ng wedding nila…so…dahil sa AKO lang naman ang kanilang Panauhing Pandangal kaya naman…Late akong darating doon…oh diba? Para pang DYOSA lang talaga ang entrance ko nito, maya-maya.
Pinagmasdan ko lang ang kaseksihan ko sa salamin…oy wag kayo…kahit na mukha akong nakalunok ng pakwan sa itsura ko, I’m proud of my figure no!...Syempre, nasa loob lang naman ng tummy ko ang nag-iisang nilalang na makakatalo sa pagka-DYOSA ko.
Haha!...Ako na!...Ako na ang hanep mag-buhat ng bangko...yaena, pagbigyan niyo na lang ako, tutal mga cute naman kayo eh. ^-^
Time check…10:15am…woo, it’s time to go na!!...Humandaka sa’kin ngayon Rex…lalaitin ko lang naman ang magiging bride mo mula ulo hanggang talampakan.
Exactly 10:19am ng makarating ako sa tapat ng pintuan ng simbahan…Woo! Kahingal yun ahh!...Feeling ko nakipag marathon ako kanina. (─m─)
At exactly 10:20am…itinulak ko ang pintuan ng simbahan…
“Kung may taong dapat na mahalin
Ay walang iba kung 'di ikaw
Wala 'di bang makakapigil pa sa akin”
Napaangat ang tingin ko sa harap ng simbahan…pero wala akong makitang ibang taong nandoroon. Meron lang malaking screen…
“Binuhay mong muli ang takbo
At tibok ng puso sa'yong pagmamahal
Ang buhay ko'y muling nag-iba
Napuno ng saya (Napuno ng saya)
Sa Lahat 'di maari, 'di maaring iwan
Wala ng makakapigil kahit na bagyo man
Paano kung ikaw na mismo kusang lilisan?
Paano ba?”
Napako ang tingin ko sa screen na ‘yon ng makita ko ang mukha ni Rex na…kumakanta.
“Kung mawalay ka sa buhay ko
Kung pag-ibig mo ay maglaho
Paano na kaya ang mundo?
Kung sa oras 'di ka makita
Kung ika'y napakalayo na
May buhay pa kaya 'tong puso?
