Chapter 19.1:
Ahra’s POV
“Bee…I’m sorry.”
“Wag mo akong hawakan Zed!”
“Bee---”
“I said don’t touch me!...Wag mo akong hawakan!...I hate you!...Paano mo nagawa yon?...Ang lakas ng loob mong ayain akong magpakasal samantalang magiging ama kana pala!”
Yeah right, tama po ang nababasa niyo…ang magaling kong Fianće, magiging tatay na pala. Paano nangyari?...eto oh Flashback…
*FLASHBACK*
“Hello Tito!”
Sabay kaming napalingon sa may pintuan at nakita naming pumasok ang isang babaeng…buntis.
“Samantha, come here.” – Daddy ni Zed
“Ooh..Long time no see Ren.”
Ngiting-ngiti yung babae habang nakatingin kay Zed…Wait, Ren daw? Bakit Ren ang tawag niya kay Zed?...Close ba sila?
“Oww, who is she Tito?”
The girl pointed me…aba-aba, kung makaduro ‘to si Atey wagas ahh…Pasalamat siya, hindi ako pumapatol sa mga preggy.
“I think She’s your Fianće’s CURRENT GIRLFRIEND.”
Napaangat kilay naman ako doon sa narinig ko…Ano daw? Her Fianće?...Is he pertaining to…Zed?
“W-wait…teka lang po ahh…Medyo naguguluhan na po ako. Ano po bang meron.” –me
“Wag ka ng maguluhan Hija, Samantha and my son Zed Terrence Santos are getting married next month.”
“What?!...B-baka po…nagkakamali lang kayo?”
“*laughs* of course not Hija, they have to be married next month or else baka matagalan pa ang paghihintay nila kapag naka labas na ang baby nila.”
Ha? Ano daw?! Baby daw?
“I-ibig pong sabihin…a-anak po yan…ni Z-Zed?”
Tumango na lang ang Daddy ni Zed. Nilingon ko si Zed pero nakatungo lang siya.
D*mn it!...Akala ko okay na lahat…sinasabi ko na nga ba’t may mangyayring hindi ko magugustuhan.
*END OF FLASHBACK*
Kanina pa umaagos ang mga luha ko, but wala na akong pakialam…I just want to stay away from him. Kailangan kong lumayo sa kanya, or else…baka makapatay ako ng wala sa oras.
“Sae…Let me explain. Please?...Papanagutan ko ang batang yun but ikaw ang mahal ko…Pakasalan mo ako ngayon Sae, please.”
“D*mn you Zed! Let go of me!...Wala na akong pakialam kahit ako pa ang mahal mo. Anak mo ang batang yon…Ayokong lumaki siyang walang buong pamilya. Just forget all about me and…Hera, isasama ko siya. Lalayo kami sa’yo Zed. Please, kahit ayun lang pumayag kana.”
“No Sae! I won’t let you leave me again. Please, just don’t leave me Sae. I Love you so much. I can’t leave without you…Paano na ang mga pangarap natin Sae, si Hera, she needs a family.”
“Stop following me Zed…Ako ang bubuhay kay Hera, we don’t need you anymore. Kaya namin kahit kaming dalawa lang. Hindi na kita kaya pang makita Zed…so please, just leave me alone.”
Nagpunta ako sa condo namin…I mean ni Zed at kinuha ko doon ang mga gamit namin ni Hera, gusto kong magpakalayo-layo sa ngayon.
Ang sakit kasi eh. Ang sakit-sakit…Kayo ba kapag nalaman niyong magkaka-anak na sa iba ang Fianće niyo, anong mararamdaman niyo? Diba masasaktan kayo…abnormal na lang ang babaeng magpapaparty kapag ganon.
I get my phone and dialed Ynna’s number…
(Hello, Ynna’s speaking.)
“Hello, Ynna…pwede paki hatid mo si Hera sa coffe shop malapit sa subdivision nila Mommy? Diyan ko na lang siya susunduin.” -me
(Okay, Kang, may problema ba?)
“I’ll tell you later Kang. Bye, ingat kayo.”
I ended tha call.
Ayokong malaman nila Mommy na may problema ako ngayon, kakagaling lang ni Mommy sa sakit, ayokong mag-alala pa sila sa’kin. I have to fix my own problem, sa ngayon…ang gusto ko munang gawin ay ang lumayo.
Kailangan muna naming pumunta ni Hera sa Palawan habang hinihintay namin ang Visa niya para makapunta kami sa Korea.
“Mommy!” - Hera
Nagmamadaling lumapit sa’kin si Hera the kiniss ko siya at niyakap.
“Sae…what’s the problem?”
Napaangat ako ng tingin kay Ynna.
I told her everything.
“D*mn that guy! Akala ko pa naman siya na ang pinaka matinong lalaki…Ngayon alam ko na, wala talagang lalaking matino. Lahat sila may defect…kung sabagay no one’s perfect nga naman….So, ano na ang plano mo ngayon?”
“Sa ngayon, pupunta muna kami ni Hera sa Palawan, habang hinihintay ang Visa niya then pupunta kami sa Korea.”
“Awwts, wala ka bang balak sabihin ang problema mo kila Tita?”
“Hindi pwede Ynna, alam mo namang kakagaling lang ni Mommy sa operasyon. Ayokong mamroblema pa sila sa’kin.”
“Kung sabagay…I’ll miss your baby Hera, she’s really nice. *smile*”
“Si Hera lang mamimiss mo?”
“‘course not! Syempre mamimiss kita, bestfriends kaya tayo!”
Nag-hug kami ni Ynna.
“Basta mag-ingat kayo ni Hera okay? Tumawag ka din sa’kin lagi.”
“*laughs* basta ba paloadan mo ako eh, haha! Ingat ka din ha?...I’ll miss you Kang.”
“Mas mamimiss kita. I Love you Kang.”
Nagpaalam na kami ni Ynna sa isa’t-isa.
“Baby, I’m sorry kung hindi na maibibigay ni Mommy ang family na para sa’yo ha…Basta, ito lang ang tatandaan mo, your Daddy and I always love you.”
Tila ba naiintindihang tumango lang si Hera at niyakap ako.
Sa ngayon, kami lang muna ang magkasama...I hope, dumating yung araw na maging okay din ang lahat.
-x-x-x-x-x-x-
<A/N:> Thanks for dropping by again... ^-^
Sana po basahin niyo rin yung dalawa ko pang story yung....She's Caught in the Middle at yung My Boyfriend's Evil Sister....
.. Please Leave a COMMENT....
VOTE na rin, if you want...
_CylieSapphire
