Chapter 44: War is Over

27 1 0
                                    


3rd Person's Pov

Lahat kami ngayon nandito sa Trono ng Hari, kasama ang mga nakatakda, Bts, Block B at ang mga taga Mato Planet.

Gusto ng pinuno na bigyan kami ng parangal bilang pagligtas sa Kaharian nila.

"Maraming salamat sa inyo dahil sa pagtulong sa amin upang maibalik ang EXO KINGDOM, maraming salamat sa pag-sakripisyo ng inyong buhay. Kaya't tanggapin niyo itong kwintas bilang simbolo ng pasasalamat" sabi ng hari

Marami kami ang narito pati na rin ang mga mamayan ng EXO Kingdom.

May siyam na babae na merong flower crown sa kanilang ulo ang lumabas, bawat isa sa kanila ay iba't-iba ang flower crown sa pagkakaalam ko mga Diwata sila,meron silang hawak na unan na kulay puti at sa ibabaw nito ay kwintas na may Gold Hexagon Pendant.

Nabigla naman ako ng nilampasan lang ako ng isang Fairy.

Nagtaka naman ako dun, lahat sila meron ba't ako wala? Well maliban sa mga Nakatakda dahil taga dito naman sila.

Hindi din nakatanggap si Gabby unnie.

Nang maisuot na sa kanilang lahat ang gold na kwintas ay tinawag kami ng pinuno.

"Lyxhien and Gabby, pumagitna kayong dalawa" sabi ng pinuno

Sinunod naman namin yun.

Maya-maya lang merong dalawang babae ang lumapit sa amin, may kulay ang dulo ng buhok nila at bawat isa din sa kanila ay iba't-iba ang kulay ng dulo ng buhok at may dala silang dalawang korona na nakapatong sa kulay gintong unan.

Lumapit sa akin ang babaeng may kulay asul ang dulo ng buhok, samantalang lumapit naman kay Gabby unnie ang babaeng may Pink na kulay sa dulo ng buhok nito.

"Princesses of Exo Kingdom" sabi ng pinuno

Yumuko naman ako para maisuot ng babae ang Korona at bigla naman sila nagpalakpakan, sumunod namang lumapit sa amin ang babaeng may kulay green at orange ang dulo ng buhok saka isinuot nila sa amin ang gold hexagon na kwintas.

"Without them masisira na  talaga ang EXO KINGDOM, thank you for saving the Tree of Life" sabi niya sa amin.

"It's our responsibilities to save this kingdom" sagot naman ni Gabby unnie at ngumiti na lamang ako.

Matapos ang pagbibigay ng karangalan nagkaroon muna kami nang kaunting salo-salo at pagkatapos nun, napag-desisyunan naming bumalik na sa aming mundo.

I know. I should've stay here because this is my place. Chanyeol oppa let me decide for what I want, medyo nahirapan pa ako but I choose to live in Human world dahil doon ko na nakasanayang mabuhay, though it's better to have a change but gusto namin dun, bibisita naman kami dito paminsan-minsan.

"Lyxhien, sigurado ka bang sasama ka sa amin? Paano ang kuya mo?" Tanong ni Shazy sa akin

They don't have a family here dahil namatay na ang parents nila noong mag digmaan dito same as Chirae kaya napag-pasiyahan nilang bumalik sa Human World.

"I have my final decision, I'll go with you guys" sabi ko ng nakangiti.

"Aalis na talaga kayo?" Nakasimangot na tanong nila sa amin

We just nod our heads, nakakalungkot isipin na tapos na ang mission, yes we are happy that its ended kasi wala na kaming problema yet we are sad also dahil hindi na kami magsasama.

Sa loob ng 100 days na yun nagkaroon kami ng mga kaibigan at nakakaiyak dahil this will be the last time we will be together.

I know marami pang mga pagkakataon na pwede kaming magkasama ulit pero hindi na lagi, with our one hundred days of mission marami akong natutunan, natutunan ko ang kahalagahan ng kaibigan, at natutunan ko rin ang pagsasakrapisyo. Nagkaroon rin ako ng mga kaibigan na handang protektahan ang isa't-isa

Nag group hug na lang kaming lahat.

This is so hard, I wanna cry.

"Mag-ingat kayo dun Ari okay? Bibisitahin pa naman kita dun" sabi ni Kuya sa akin.

"Don't worry kuya, I can handle myself" taas-noong sabi ko at ginulo niya lang ang buhok ko

I hugged him.

Malalayo naman kami sa isa't-isa.

"Kuya sorry kung lalayo naman ako sa iyo" sabi ko habang nagpipigil ng luha pero meron pa ring nakatakas.

"Arian don't cry, as long as you're happy I'm happy, okay? So don't cry" sabi niya saka pinunasan niya ang luha ko

"Omma" narinig ko naman na tinawag ako ng dalawang anak-anakan ko.

They give me a tight hug, omg I miss this two.

"My toddler and alien" sabi ko sa kanila as I pat their head.

Sinamaan naman nila ako ng tingin pero nginitian ko lang sila.

Sinabi nila na na-miss daw nila ako at akala nila namatay na daw ako kaya tumawa na lang ako. Well lahat sila akala nila wala na ako.

Huli namang lumapit sa akin si Zico. He give me a smile.

Napapansin kong madalas na siyang mag-smile ngayon kaysa noon. Hayy! Buti naman at hindi na siya nagpapaka-Ice. Tinanggap na rin sila dito sa EXO KINGDOM, kaya isa na silang Exotican.

"So you're not gonna stay here?" Tanong niya sa akin

"Yeah" sagot ko naman habang tumango ng konti

Huminga naman siya ng malalim.pp

"Don't forget us" sabi niya sa akin

Tumawa lang ako ng bahagya

"Of course not." Sagot ko sa kanya

Matapos ang matagal na paalam na yun, pumwesto na kami and just a snap we're now at home.

HOME SWEET HOME.

Finding The Twelve ForcesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon