Κεφάλαιο 11

197 24 2
                                    

''Τώρα ήρθε η ώρα για την έκπληξη ''μου είπε και τον κοίταξα χαρούμενη.

''Ελπίζω να μην πάμε κάπου βαρετά''του είπα εγώ.

''Ναι δίκιο έχεις δε θα άντεχα ούτε ένα λεπτό παραπάνω   να ακούω την συγγραφέα να μιλάει.''

''Κοίτα τι λέει .Γιατί δεν θα άντεχες; πάντως εγώ θα μπορούσα να καθίσω για ώρες ακούγοντας την, δεν μπορείς να νιώσεις το πάθος τη θέληση που βάλαν αυτοί οι δύο για να φτιάξουν ένα τόσο όμορφο βιβλίο ,και τόσο ρομαντικό;''τον ρώτησα.

''Εντάξει δίκιο έχεις ωραία υπόθεση είχε αλλά όλος αυτός ο ρομαντισμός και τα λόγια για την αληθινή αγάπη,δεν, δεν τα πιστεύω.''

''Γιατί;''

''Δεν πιστεύω στην αληθινή αγάπη Ναταλία ούτε στον πραγματικό δεσμό όλων των ζευγαριών είναι όλα ψεύτικα ,βασικά στην αρχή  όλα είναι τέλεια ,υπέροχα και ύστερα όλο καβγάδες ,ψέματα ,πληγώνει ο ένας τον άλλον ...''Τον κοίταξα και μετά γύρισα το βλέμμα μου στον δρόμο αναστενάζοντας ΄πως δε πίστευε στην αληθινή αγάπη;΄

''Στέφανε εγώ δε συμφωνώ μαζί σου η αληθινή αγάπη υπάρχει πάντα θα υπάρχει και μαζί  με τον γάμο ολοκληρώνεται η αφοσίωση που έχει ο ένας απέναντι στον άλλο ,γίνεται το άλλο του μισό θα το δεις και εσύ πίστεψε με όταν βρεις την αληθινή σου αγάπη δε θα θες να την αφήσεις ποτέ.''

Μας σταμάτησε και με κοίταξε.

''Δεν το νομίζω δύσκολα θα αλλάξω γνώμη για αυτά ,αλλά ξέρεις κάτι σου υπόσχομαι πως αν τη βρω θα της κάνω πρόταση γάμου αλλά ας μπούμε τώρα στο εστιατόριο να ζήσουμε λιγάκι τη ζωή μας  μιας και είμαστε ακόμα εργένηδες ''γέλασα και αυτός μαζί μου.

''Είσαι ηλίθιος το ξέρεις αυτό;''του είπα και μπήκα μέσα αφήνοντας τον πίσω μου αλλά αυτός είχε άλλα σχέδια μου πήρε το χέρι και μας πήγε σε ένα τραπέζι που βρισκόταν πίσω και είχε θέα τη θάλασσα ο θεε μου ήταν τόσο μαγευτικά.

''Ουάου Στέφανε είναι φανταστικά.''

''Σου αρέσει η θάλασσα ε;''

''Ναι! είναι δεν ξέρω ένα δέσιμο που έχω μαζί της ,όταν έχω κάτι που με προβληματίζει  ,οτιδήποτε, έρχομαι εδώ κάθομαι και σκέφτομαι επί ώρες χωρίς να με ενοχλεί κανένας.''Με κοίταξε βαθιά στα μάτια και δεν είπε τίποτα.Εκείνη τη στιγμή ήρθε ο σερβιτόρος παραγγείλαμε και συνεχίσαμε να μιλάμε για αμέτρητα πράγματα και αυτό μας έφερε πιο κοντά.

Μόλις τελειώσαμε και ήρθε η ώρα να πληρώσουμε μαλώσαμε λιγάκι και τελικά κατάφερε αυτός να πληρώσει για  το δείπνο .Τώρα είχαμε φτάσει εγώ στο σπίτι μου και αυτός στο δικό του.Μόλις άνοιξα την πόρτα είδα κάποιον που δε περίμενα ποτέ να δω στο σπίτι μου.

''Άννα;''την ρώτησα και έκλεισα τη πόρτα πίσω μου.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ηευυ τι κάνετε my loves; Χίλια συγνώμη που δεν ανέβασα το προηγούμενο Σάββατο για κάποιους λόγους προσωπικούς.

Πως σας φαίνονται αυτά τα κεφάλαια;; (Αν θέλετε σχολιάστε για να ξέρω την άποψή σας όποια γνώμη έχετε βοηθάει)μην ξεχάσετε να κάνετε vote.

A!Τέλος θέλω να πω πως το πρόγραμμα μου έχει γίνει λίγο στριμωγμένο και μπορεί να μην είμαι και πολύ συνεπής με τις μέρες που θα ανεβάζω ελπίζω να μη σας πειράξει .

                                             ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ!!!!!!!

All the love -E


Μη με αφήσειςOnde histórias criam vida. Descubra agora