Μη με αφήσεις

Κεφάλαιο 25

"Καλημέρα ."είπα νυσταγμενη στην κλήση που απαντησα χωρίς καν να δω ποιος με καλούσε .
"Ναταλία ,ακόμα κοιμάσαι ;"
"Νικόλ είναι 9:00 η ώρα το πρωι και αν δεν το έχεις πάρει ακόμα χαμπαρι τα σχολεία τελείωσαν ."
"Ναι όμως σήμερα είναι Δευτέρα και κανονισαμε να παμε για μπάνιο με τα παιδιά στις 9:15"
Έφερα το χερι στο κεφάλι μου μα πως το ξέχασα χθες το συζητουσαμε αυτό στο κλαμπ .
" Ελα κλείσε κλείσε πρεπει να ετοιμαστω να με περιμένεις οκ;"
"Και σου ει-!"
Της το κλεισα γρήγορα για δυο λόγους ενα γιατί θα αργουσα και δυο γιατί φώναζε .Τρέχοντας βουρτσισα τα δόντια μου ,επλυνα το προσωπο μου φορεσα το μαγιό και χτένισμα τα μαλλια μου.Ύστερα φορεσα τη σαλοπετα και τις σαγιονάρες μου.Εκείνη τι στιγμη άκουσα να χτυπάει το κουδούνι .Πήρα γρήγορα τη τσαντα για την θαλασσα όπου είχα πετσετες αντηλιακο πηρα λεφτά κινητό και άνοιξα την πόρτα .Ηταν η Νικόλ η οποία είχε φορέσει ενα απλό γκρι φόρεμα.Με επιθεώρησε από πανω έως κάτω και είπε
"Τέλεια παμε τώρα δεν ξεχασες τίποτα έτσι;"
Της κουνησα αρνητικά το κεφάλι μου και μου χαμογέλασε κατεβάζοντας τα γυαλιά ήλιου από τα μαλλια στα ματια της .
"Είμαστε έτοιμες μαμά."
μπήκαμε και οι δυο στα πίσω καθίσματα και αφού χαιρετησα την μαμά της ξεκίνησε το αυτοκίνητο .
"Είμαι τόσο χαρούμενη που θα βγούμε μονο τα ζευγαρακια ."είπε η Νικόλ ψυθιριστα για να μην ακούσει η μαμά της .
"Ναι και εγώ .Πως πάνε τα πραγματα με τον Ιάκωβο ;"την Ρώτησα με τον ίδιο τόνο που είχε και αυτή .
"Τέλεια στα αλήθεια είναι τόσο γλυκός και προσεκτικός και ευγενικός και παρα πολλά αλλα "γελασαμε και οι δυο και συνέχισε .
"Πραγματικα είναι απίθανος και νομιζω βασικά ναι τον αγαπώ Ναταλία ."
Ανοιγωκλεισα τα μάτια μου δυο φορες είχα μείνει έκπληκτη ήξερα οτι ένιωθε κατι για τον Ιάκωβο αλλά δεν ηξερα οτι τον αγαπούσε γιατί οτι και να κανεις το σε αγαπώ σημαίνει πολλα και ας είναι μονο δυο λέξεις .
"Ξέρεις κάτι χαίρομαι παρα πολύ για σένα .Του το εχεις πει;''
"Όχι όχι ακόμα ."μου είπε με τα ματια της να λάμπουν δίνοντας μια υποσχεση πως θα του το έλεγε σύντομα .
"Κορίτσια φτάσαμε "είπε η μαμά της και κατεβηκαμε απο το αυτοκίνητο πήραμε τα πραγματα μας και πλησιασαμε τις ξαπλώστρες .
"Που είναι τα παιδιά η ωρα πήγε 9 και 20."είπε η Νικόλ ανυπόμονα ψάχνοντας τους με το βλέμμα της .
" Και μετα ανησυχουσες για μένα ε ;"με κοίταξε και στρυφογυρισε τα ματια της με δυσφορία ενω εγώ γελασα .Και εκείνη την στιγμη πλησίασε ο Ιάκωβος μόνος και φίλησε την Νικόλ προτου μιλήσει γιατί και οι δυο ξέραμε πως αυτό θα ηταν ανυπόφορο .Με κοίταξε και μου είπε μόλις τελείωσαν
"Ο Μανος έρχεται σε λίγο κανονίζει κάτι και έρχεται δε σε πειράζει να τον περιμένεις μονη ε γιατί πρεπει οπωσδήποτε να βουτηξω το κοριτσάκι μου στη θαλασσα ."του χαμογελασα και του είπα "Κανένα πρόβλημα ."
Υστερα πήρε την Ναταλία αγκαλιά αφού έβγαλε τα ρούχα της και μια κραυγή ,,κι έμεινε με το μαγιο της,, και μπήκαν μαζί στη θάλασσα .
Εγώ εβγαλα τη σαλοπετα και καθισα όρθια να τους κοιταω πως επαιζαν ενω σκεφτόμουν ποσο απίστευτα γλυκουληδες ειναι. Μετα απο μερικά λεπτα με πλησίασε ο Μανος αγκαλιάζοντας με απο πίσω και δίνοντας μου ενα φιλί στα μαλλια .Αμέσως ενα χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη μου και έβαλα τα χέρια μου σταχερια του .Μείνανε ετσι για λίγο όταν ήρθε μπροστά μου με φίλησε και με πήρε στην αγκαλιά του βουτώντας με στην θάλασσα κανοντας με να γελαω δυνατά αλλά δεν σταμάτησε εκεί συνέχισε να με πειράζει αλλά το ιδιο εκανα και εγώ .
Πέρασε η ωρα ,εφτασε το μεσημερι και πήγαμε σε ενα εστιατόριο για να φάμε .
"Καλά αυτά τα μακαρόνια είναι τέλεια ."είπα αφού έφαγα αλλη μια μπουκιά απο αυτά τα θεσπεσια μακαρόνια και είδα πως ο Μανος με κοιτούσε χαμογελαστός
"Σταματά να με κοιτάς επίμονα "του είπα ντροπαλά
.Αυτός απλα γελασε και συνέχισε να με κοιτάει εγώ άφησα το πηρούνι κάτω και του ξανά ειπα
"Δεν μπορω να τρώω όταν με κοιτάνε .'"σήκωσε τους ώμους του με αδιαφορία για πλάκα και τον χτυπησα ελαφρά στον ώμο αυτός μου το πήρε και ενώ περίμενα να με χτυπήσει και αυτός μου το φίλησε και μου το χάιδεψε λεγοντας
"Συγνώμη, εντάξει ;δεν θα το ξανακανω ." και με καθήλωσε με τα γλυκά του ματια .Εμεινα για μια στιγμη έκπληκτη αλλα εσκυψα και τον φιλησα .
Κάτι ενιωσα να πεταγετε πανω μου και είδα πως ήταν μια χαρτοπετσέτα .
"Σταματήστε τρώμε τώρα ."
είπε η Νικολέτα αστεια και εγώ της ξαναπεταξα την χαρτοπετσέτα βγάζοντας την γλώσσα μου σε αυτήν και με αυτό γελασαμε όλοι .
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ηευ τι κάνετε ;
Πως τα περνάτε ;
Ξέρω πως καθυστερησα λιγάκι και ζητώ συγνώμη.
Πως σας φαίνεται ή σχέση Μανου -Ναταλιας ;

Πολλά φιλάκια !!!