Η Ναταλία ένα 17χρονο κορίτσι, από τα γυμνασιακά της χρόνια γνωρίζεται με τον Στέφανο, ο όμορφος απουσιολόγος συμμαθητής της που τον ερωτεύεται παράφορα.
Η μοίρα όμως φέρνει αναστατώσεις αλλά κρύβει και εκπλήξεις..!
Τι θα γίνει όταν χωριστούν;
Θα ξ...
"Ναταλία δε ξέρω αν το γνώριζες αλλά η Άννα κάνει ένα πάρτυ σπίτι της σήμερα ,ξέρεις πριν ξεκινήσουν οι εξετάσεις ,και μου είπε να πάω αλλά και εγώ θέλω να πάρω και εσένα μαζί μου."
Άχ ναι πως το είχα ξεχάσει;' το είχε αναφέρει τη προηγούμενη φορά αλλά αυτόπου με ενδιέφερε πιο πολύ τώρα δεν ήταν πως ξέχασα το πάρτυ της είναι πως ο Στέφανος ήθελε να πάει μαζί μου και αυτό με έκανε να πετάω στα σύννεφα.
"Τι σκέφτεσαι;"μου κούνησε το χέρι του μπροστά μου και συνέχισε μόλις κούνησα το κεφάλι μου και τον κοίταξα"Λοιπόν τι λες θα έρθεις;"
"Φυσικά ,ναι περίμενε όμως να ντυθώ!"του απάντησα. "Εντάξει αλλά μην αργήσεις πολύ."του ένευσα θετικά και χαρούμενη ανέβηκα τα σκαλιά για να πάω στο δωμάτιο μου. Αποφάσισα να φορέσω κάτι απλό
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
να βαφτώ λιγάκι ,μολύβι και μάσκαρα δηλαδή και να αφήσω κάτω τα μαλλιά μου.Αφού ειδοποίησα και τη μαμά μου κατέβηκα κάτω.Μόλις με είδε ξεροκατάπιε και είπε."Είσαι πανέμορφη."του ψιθύρισα ευχαριστώ κοκκινισμένη και μου χαμογέλασε...
Μετά από λίγο φτάσαμε στο σπίτι της Άννας περίπου στις 9, είχε ήδη πάρα πολλά άτομα και η μουσική ακουγόταν δυνατά.Μπήκαμε μέσα και στη διάρκεια που ψάχναμε τα παιδιά ένα αγόρι με πλησίασε."Γεια σου όμορφη πως σε λένε;"πριν κάνω ή πω κάτι αισθάνθηκα το χέρι του Στέφανου να πιάνει το δικό μου και να κοιτάει το τύπο μπροστά μας άγρια.Αυτός μισό χαμογέλασε και ύστερα στράφηκε προς εμένα λέγοντας μου"Θα τα πούμε αργότερα εμείς οι δύο ;"αφού μου κλεισε και το μάτι του απομακρύνθηκε.Εγώ γύρισα και κοίταξα τον Στέφανο έκπληκτη."Στέφανε γιατί μου έπιασες το χέρι;"με κοίταξε αγχωμένος και έβγαλε το χέρι του από το δικό μου."Εγώ Ναταλία "άρχισε να τραυλίζει"Θέλω να σου πω κάτι που νιώθω εδώ και πολύ καιρό ,εγώ Ναταλία βασικά εμένα μου-!"
"Ηευ παιδιά ,Στέφανε ήρθες!"εμφανίστηκε η Άννα με ένα φωτεινό χαμόγελο διακόπτοντας μας και αγκαλιάζοντας τον .
"Ελάτε τα παιδιά και εγώ καθόμαστε στο σαλόνι."μας είπε πιάνοντας το χέρι του Στέφανου .Και καθώς περπατούσαμε μου λέει"Θα έχεις μια έκπληξη σήμερα Ναταλία!" 'αμφιβάλω για αυτό' σκέφτηκα από μέσα μου και την ρώτησα 'αλήθεια ;τι έκπληξη;""θα δεις!"μου είπε και φτάσαμε στα παιδιά.Το πρόσωπο του Μάνου φωτίστηκε μόλις με είδε και απρόσμενα με αγκάλιασε την ίδια στιγμή.Μόλις με άφησε κοίταξα τον Στέφανο φάνηκε λίγο ενοχλημένος αλλά δεν είπε κάτι.Μετά από αυτό ο Μάνος πήρε τον Στέφανο να του πει κάτι ενώ εμείς τα τρία κορίτσια μιλούσαμε για τα νέα μας."Λοιπόν κορίτσια "άρχισε να λέει η Νικόλ "Χθες τα φτιάξαμε με τον Ιάκωβο."
"Τι;αλήθεια;"αναφωνήσαμε και εγώ και η Άννα μόλις τελείωσε."Ναι μου τα ζήτησε χθες αφού είχαμε βγει για βόλτα στο πάρκο και είχε σκοτεινιάσει και το ένα έφερε το άλλο και φιληθήκαμε και τώρα είμαι τόσο χαρούμενη."την αγκάλιασα και της είπα"Αχχ είμαι τόσο χαρούμενη για σένα το ξέρω πως ο Ιάκωβος σου αξίζει."και το εννοούσα γιατί ήταν και οι δύο τέλειοι ο ένας για τον άλλο το γνώριζα αυτό από τη πρώτη στιγμή που τους γνώρισα μεταξύ τους τότε που πρωτογνώρισα και εγώ τον Στέφανο ,,,Ο Στέφανος !? μα που είναι τώρα; κοίταξα τριγύρω και τους είδα για καλή μου τύχη να μας πλησιάζουν.Αλλά κάτι είχε αλλάξει πάνω του φαινόταν νευριασμένος και λιγάκι απογοητευμένος.Αφού πλησίασαν ήρθε και ο Ιάκωβος αυτή τη φορά , ο Στέφανος άρχισε να μιλάει αποκλειστικά με την Άννα και στην διάρκεια της συνομιλίας τους έβαλε το χέρι στη πλάτη της και συνέχισαν χαλαρά και να χαζογελάνε .Αυτό ήταν άρχισε να με νευριάζει και δεν άντεξα να του πω κοιτώντας τον θυμωμένα
"Βλέπω ωραία τα περνάτε μόνοι σας να μη σας ενοχλούμε ." και κίνησα προς την κουζίνα.
"Ναταλία ,περίμενε!"ευχόμουν να ήταν ο Στέφανος αλλά ήταν ο Μάνος αυτός που με φώναξε.Γύρισα και με ρώτησε"Τι έπαθες;" "Τίποτα!"του απάντησα με θυμό ΄ναι καλά τον έπεισες τώρα Ναταλία΄.
"Είμαι ο καλύτερος σου φίλος σε ξέρω πες μου τώρα τι έγινε."μου είπε με ένα γλυκό κατσούφιασμα.Δε μπορούσα παρά να χαμογελάσω ."Τίποτα αλήθεια απλά εμμ που πονάει λίγο το κεφάλι."
"Θα κάνω πως το πίστεψα και θα το προσπεράσω αυτό"γέλασα "Εντάξει."του απάντησα αλήθεια ήξερε πως να μου φτιάξει τη διάθεση.Κοιταχτήκαμε άλλη μια φορά και γελάσαμε και οι δύο.
''Λοιπόν θες να σου βάλω να πιεις κάτι;"με ρώτησε
"Ναι τι έχει;"
"Από τι ξέρω τα συνιθησμένα αναψυκτικά ,μπύρα ,βότκα ..."
"Βότκα;"τον ρώτησα άναυδη δε περίμενα πως το κορίτσι θα έπαιρνε τόσα βαριά ποτά.
"Ναι θες μήπως να σου βάλω;"με ρώτησε περιπαιχτικά.
"Όχι!Θα αρκεστώ με μια πορτοκαλάδα."
"Πορτοκαλάδα τόσο βαρύ για πρώτο ποτό;"ξαναρώτησε πειράζοντας με και εγώ στριφογύρισα τα μάτια μου χαμογελώντας του.
"Πάμε λιγάκι έξω να σου πω κάτι ;"του ένευσα θετικά πήρε μια μπύρα και αρχίσαμε να περπατάμε.
